Του Πάρη Δημητριάδη
Γράφτηκαν πολλά για τη θριαμβευτική νίκη του 34χρονου Ζοράν Μαμντάνι στη Νέα Υόρκη και όχι άδικα. Η ιστορική εξέλιξη, διάβασα σ’ ένα εύστοχο, εκτιμώ, σχόλιο, σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας περιόδου στην πολιτική ζωή, όπου το νόημα επανέρχεται μέσα από τη σύγκρουση και όχι τη διαχείριση. Νομίζω αξίζει να επεξεργαστούμε μια στάλα το προβοκατόρικο αυτό σχόλιο.
Καταρχάς, το ότι η Νέα Υόρκη δεν είναι οι ΗΠΑ συνολικά, όπως κατ’ επανάληψη υπογραμμίστηκε από λογής ειδήμονες στις άπειρες αναλύσεις που έγιναν με αφορμή τη νίκη Μαμντάνι, σίγουρα δεν είναι υπό αμφισβήτηση ως γεγονός. Παρότι η μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη της χώρας, η Νέα Υόρκη παρουσιάζει αναντίλεκτα σημαντικές πολιτικοκοινωνικές διαφορές με τις περισσότερες άλλες αμερικανικές πολιτείες.
Κατ’ επέκταση, η επικράτηση σε νεοϋορκέζικο έδαφος, σε θεωρητικό τουλάχιστον επίπεδο, μιας ιδεολογίας και μιας πολιτικής πρότασης εκ διαμέτρου αντίθετης από την τραμπικού χαρακτήρα ακροδεξιά δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα επηρεάσει τις εξελίξεις ευρύτερα στις ΗΠΑ ή ακόμη και σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπως ευλόγως έχει υπαινιχθεί και λεχθεί. Από την άλλη, δεν αποκλείεται κάτι τέτοιο τελικά να συμβεί, ούτε και πρέπει να προσπερνάται και να μειώνεται ως ήσσονος σημασίας γεγονός η επικράτηση του συγκεκριμένου υποψηφίου, με το συγκεκριμένο υπόβαθρο, στη συγκεκριμένη μητρόπολη.
Κόντρα στη χυδαιότητα, στον πρόστυχο και προσβλητικό λόγο και στα παραπλανητικά παραμύθια, που χωρίς αιδώ εκστομίζει διαρκώς ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ και οι απανταχού μιμητές της φρασεολογίας του, οι οποίοι μιμητές ειρήσθω εν παρόδω έχουν σαν καρκινικά κύτταρα πολλαπλασιαστεί παντού στον δυτικό κόσμο, της Κύπρου συμπεριλαμβανομένης, ίσως πράγματι ο πράος, μετρημένος και μετριοπαθής αντίλογος να μην μπορεί πλέον να λειτουργήσει ικανοποιητικά ως ανάχωμα και αντιστάθμισμα. Ίσως πράγματι να χρειάζεται να εκλαϊκευτούν και να ενταθούν σε ένταση και δυναμισμό τα αντεπιχειρήματα, έστω κι αν μιλάμε για εξωφρενικές, ως επί το πλείστον, περιπτώσεις όπου απλώς πρέπει να αποδεικνύει κανείς ότι δεν είναι ελέφαντας.
Από τα λιγότερο σημαντικά και αστεία, πλην όμως πιστευτά ανάμεσα σε σημαντική μερίδα του αποχαυνωμένου πληθυσμού ψέματα που διέδωσε η antiwoke υστερία Τραμπ, ότι θα μας αναγκάζουν με το ζόρι να αλλάζουμε φύλο, θα μας κάνουν με το ζόρι όλους λοάτκι ή με το ζόρι θα μας προωθήσουν τα εμβόλια του εωσφόρου κ.ο.κ., μέχρι τα ουσιώδη ζητήματα για τα οποία η τραμπική κοτσανολογία παραπλάνησε τα λούμπεν στρώματα της κοινωνίας, όπως για παράδειγμα ότι θα διαχειριζόταν την οικονομία προς όφελος της πλειοψηφίας ή ότι θα κατάφερνε να τερματίσει με ουσιαστικό τρόπο πολέμους, η εκλογή του Μαμντάνι έχει μια κάποια σημασία.
Σημασία ως περιπτωσιολογική μελέτη έχει επιπλέον το γεγονός ότι ο μιλένιαλ, κοσμοπολίτης και μεταναστευτικής βιογραφίας Μαμντάνι χρησιμοποίησε θετική ατζέντα κατά τη διάρκεια της καμπάνιας του. Απέναντι στη λαϊκιστική γάγγραινα, που με τη βοήθεια της αλγοριθμικής παράνοιας παραπληροφορεί με απύθμενη θρασύτητα, ο νέος δήμαρχος της Νέας Υόρκης δεν περιορίστηκε στην τήρηση μιας αμυντικής, συμβατικής και αποστειρωμένης στάσης μη τυχόν και δεν γίνει αρεστός. Αντιθέτως, διεξήγαγε μια δυναμική grassroots καμπάνια θετικής ατζέντας, όπου προέταξε τα πραγματικά προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ανάγκη για δραστικές λύσεις απέναντι στην ακρίβεια, στη στέγαση, στην υγεία, στη χαοτική ανισότητα και στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
Περιττό να ειπωθεί ότι αυτά είναι τα πλέον σημαντικά ζητήματα που απασχολούν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού και στην υπόλοιπη Αμερική καθώς και στην Ευρώπη, όσο κι αν μέσω της ακροδεξιάς παραφροσύνης πολλοί πείστηκαν ότι πηγή των δεινών μας είναι οι φτωχοί μετανάστες και η υποτιθέμενη woke ατζέντα. Παρά τις μεμονωμένες και αιτιολογημένες ακτιβιστικές υπερβολές, καμία σκοτεινή και καταχθόνια woke ατζέντα δεν υπήρξε και ούτε ποτέ θα υπάρξει. Εκείνο που υπάρχει και κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να αποδομηθεί ως ένα τεράστιο ψέμα είναι η anti woke υστερία.
Ως εξελικτικό υποτίθεται είδος οι άνθρωποι πρέπει να προοδεύουμε, όχι να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και πέντε πίσω. Κατά πόσο στις μέρες μας αυτό είναι ένα ευχολόγιο ή μπορεί να εξελιχθεί σε ρεαλιστική προοπτική, θα το δείξει ο μέλλοντας χρόνος. Οι εξελίξεις πάντως δεν τροχοδρομούνται αυτοματοποιημένες και μόνες τους.
demetriadesp@sppmedia.com
