Του Χρίστου Ζαβού
Εξ όσων φαίνεται η αθλητική δημοσιογραφία στο νησί, ποτέ δεν θα περάσει από την «Αναγέννηση» της στο «Διαφωτισμό», ούτε καν από την «Belle Époque», κάτι, κάπως, κάποτε, όπου ο ιστορικός θα ορίσει μια εποχή ως την ιδανικότερη του επαγγέλματος. Ένα τέλος πάντων συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, στο οποίο το επάγγελμά μας, θ’ ανθούσε, θα είχε καταρτιστεί επαγγελματικά, θα βασιζόταν σε κανόνες, θα καθόριζε το πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου, θα καυτηρίαζε τα κακώς έχοντα, θα ήλεγχε την εξουσία και όσους την ασκούν με αμετροέπεια, θα ενημέρωνε αμερόληπτα το κοινό και κυρίως θα είχε εξασφαλίσει την ελευθερία της έκφρασης.
Οι τακτικές της πλήρους υποδούλωσης σε παράγοντα, το αλισβερίσι μεταξύ τους για την εξασφάλιση της είδησης, η αδυναμία γενικότερα που επιδεικνύουν οι περισσότεροι έναντι αυτών, δημιουργούν ένα ζοφερό σκηνικό ως προς την καθαρότητα - αρτιότητα του επαγγέλματός μας. Στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί να ενοχληθούν ή να διαταραχθούν οι σχέσεις μεταξύ ημών των επαγγελματιών και του κάθε λογής παράγοντα ή και υπαλλήλου, η επικαιρότητα κινείται επιδερμικά στους αφρούς της ελαφρότητας.
Με κάποιες εξαιρέσεις που μάλλον επιβεβαιώνουν τον κανόνα, έχει κανείς από μας διαβάσει σοβαρά ρεπορτάζ γύρω από την όποια εκλογική αναμέτρηση ή τα εγκληματικά λάθη που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια στον ΑΠΟΕΛ; Παρατήρησε κανείς κάποιο κείμενο που να εμβαθύνει σ’ ό,τι αφορά την πρόθεση του Παπασταύρου για την ανανέωση της συνεργασίας με τον Λάρκου και γιατί ακόμη αυτό δεν έχει επιτευχθεί; Υπέπεσε καθόλου στην αντίληψή σας κάποιο ρεπορτάζ που προσπαθεί ν’ αναλύσει την παταγώδη αποτυχία της φετινής Ανόρθωσης και τις ευθύνες διοίκησης και Κετσπάγια; Κατά πόσο ο Σοφοκλέους θα μπορέσει να κρατήσει τον Κερκέζ ; Ποια η συμμετοχή του Κονναφή στις ποδοσφαιρικές εξελίξεις του Απόλλωνα; Αυτά και άλλα πολλά, ενδεχομένως και πιο ουσιώδη όπως είναι η ανικανότητα του κράτους να πατάξει τη διαφθορά στον αθλητισμό, ο «θάνατος» των ομαδικών αθλημάτων, οι ελλείψεις στις υποδομές, το παράνομο στοίχημα, η σύγκρουση συμφερόντων, η ανάμειξη των κομμάτων στο χώρο του αθλητισμού και άλλα πολλά δεκάδες θέματα, δεν παρουσιάζονται, δεν αναλύονται, δεν επισημαίνονται παρά μόνο μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Ο κύριος πλέον τρόπος ενημέρωσης του κοινού και σχολιασμού της επικαιρότητας γίνεται δια παρασκηνιακών- ανώνυμων στηλών, συνήθως με τον τίτλο «Μάθαμε ότι» όπου με δέκα λέξεις ο αναγνώστης μαθαίνει ότι σήμερα ο ήλιος θ’ ανατείλει μάλλον από την Ανατολή.
