Η κατάσταση έχει ξεφύγει, σε όλα τα επίπεδα. Η ατμόσφαιρα στο χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου μυρίζει μπαρούτι και το κλίμα είναι πιο τοξικό από ποτέ. Φωνές για διαιτησία, οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις είναι υπερβολικές και δυσανάλογες των λαθών που γίνονται, φραστικές επιθέσεις ή και προπηλακισμοί σε διαιτητές, πρόεδροι να κάνουν «ντου» στα βανάκια του VAR, ενώ κάποιες ομάδες επιστράτευσαν και τη μέθοδο του ξυλοδαρμού!
Από το μενού δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι καθιερωμένες καταγγελίες (από τους... συνήθεις ύποπτους και όχι μόνο), περί συμμοριών, χειραγωγημένους αγώνες και «πιασμένους» διαιτητές. Ο Τορναρίτης επανέλαβε και φέτος αυτά που μας είπε πάνω-κάτω και πέρσι. Ότι δηλαδή υπάρχει εγκληματική οργάνωση, με αρχηγό και υπαρχηγό, διαιτητές σε εντεταλμένη υπηρεσία και όλα αυτά με την ανοχή του κράτους. Χαρακτήρισε μάλιστα τον Μάζιτς σαν το πιο αηδιαστικό μέλος της συμμορίας! Στα ίδια μήκη κύματος και οι τοποθετήσεις του «Καραβίδα». Αναφέρθηκε σε διαιτητική κλίκα, κατονομάζοντας και κάποια από τα μέλη της.
Την ύπαρξη κλίκας στο χώρο της διαιτησίας «επιβεβαίωσε» και το ΑΠΟΕΛ, πηγαίνοντας κι ένα βήμα πιο κάτω. Όπως σημειώνεται σε ανακοίνωση του, «ο ίδιος ο Μάζιτς, ο οποίος παρουσίαζε τον εαυτό του ως τον πολέμιο της κλίκας των διαιτητών, δημιουργεί και συντηρεί τις νέες υπό την δική του καθοδήγηση».
Κι αν όλα τα πιο πάνω είναι μια από τα ίδια και το σκηνικό επαναλαμβανόμενο, δυστυχώς έχουμε δει και απαράδεκτες σκηνές που παραπέμπουν σε άλλες εποχές. Εποχές όπου οι οπαδοί ή και οι παράγοντες των ομάδων έπαιρναν το νόμο στα χέρια τους και χτυπούσαν αλύπητα διαιτητές! Και αντί για απολογία, προσπαθούν μέσα από ανακοινώσεις και βίντεο να μας πείσουν πως είναι τα θύματα της υπόθεσης!
Και μέσα σε όλα αυτά, ως συνήθως, η ΚΟΠ είναι παντελώς απούσα! Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να παρέμβει; Τι περιμένει ο Γιώργος Κούμας για να βγει μπροστά; Πόσο ακόμη θα κρύβεται και μαζί να κρύβει τα σοβαρά προβλήματα του ποδοσφαίρου κάτω από το χαλί; Κατά την άποψή μου, η απόλυτη σιωπή από το «βασίλειο» της Ομοσπονδίας μπορεί να ερμηνευτεί μόνο με δύο τρόπους: συνενοχή ή ανικανότητα να πατάξει τα «εγκλήματα» για τα οποία κατηγορείται.
