Της Μαρίνας Οικονομίδου
Κλίμα εσωστρέφειας παρά πόλωσης προκάλεσε όπως όλα δείχνουν η στοχοποίηση της τ/κ υποψηφιότητας του ΑΚΕΛ από τον ΔΗΣΥ. Αυτό φάνηκε από την κίνηση της Καίτης Κληρίδου να διαχωρίσει τη θέση της και να υποστηρίξει ανοικτά πως στο ενδεχόμενο που η υποψηφιότητα του Νιαζί Κιζίλγιουρεκ ήταν ανεξάρτητη θα την στήριζε.
Αν ήταν ανεξάρτητος θα τον στήριζα
Σε δήλωσή της η Καίτη Κληρίδου ξεκαθάρισε ότι διαφωνεί κάθετα με τις τοποθετήσεις που γίνονται το τελευταίο διάστημα γύρω από την υποψηφιότητα Κιζίλγιουρεκ. Σημείωσε πως με την έλλειψη άλλης επιλογής, θα ψηφίσει δυο υποψήφιους του ΔΗΣΥ που κατά την άποψη της έχουν κατανοήσει την πολιτική του Γλαυκού Κληρίδη στο Κυπριακό, και που αν εκλέγουν, θα εξακολουθούν να εργαστούν μέσα σε αυτό το πνεύμα.
«Τις τελευταίες μέρες έχει αναπτυχθεί μια ατεκμηρίωτη συζήτηση γύρω από την υποψηφιότητα του Niyazi Kizilyurek. Επειδή οι τοποθετήσεις της Προεδρίας και του Δημοκρατικού Συναγερμού με βρίσκουν εντελώς αντίθετη, για λογούς συνείδησης θέλω να διαχωρίσω την θέση μου από τις δηλώσεις του Προέδρου, του Εκπροσώπου Τύπου και όσον έχουν εκφραστεί εκ μέρους του ΔΗΣΥ. Ο πατριωτισμός του κυρίου Kizilyurek και η αγάπη του για ολόκληρη την Κύπρο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από όσους έχουν διαβάσει τα βιβλία του. Αν εκλεγεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα τοποθετηθεί προς όφελος όλων των Κυπρίων, με αντίληψή των ευαισθησιών και των δυο κοινοτήτων, όπως θα έπρεπε να κάνει ο καθένας από μας που επιθυμεί την επανένωση αυτού του τόπου. Υπενθυμίζω ότι ένα μακροσκελή διάλογο που έκανε με τον Γλαύκο Κληρίδη πάνω στο θέμα αυτό, έχει δημοσιευτεί σε βιβλίο με τον τίτλο «Η Πορεία μιας Χώρας.» Το συστήνω σε όσους ισχυρίζονται ότι δεν ξέρουν τις θέσεις του κυρίου Kizilyurek. Αν ο κύριος Kizilyurek ήταν ανεξάρτητος υποψήφιος θα τον ψήφιζα κι’ εγώ η ίδια. Δεν μπορώ όμως να δώσω την ψήφο μου στο ΑΚΕΛ, το κόμμα που το 2004 θυσίασε την λύση «ψηφίζοντας όχι για να τσιμεντώσει το ναι» και για να μείνει στην εξουσία με τον Τάσο Παπαδόπουλο. Αντ’ αυτού και με την έλλειψη άλλης επιλογής, θα ψηφίσω δυο υποψήφιους του ΔΗΣΥ που τουλάχιστο, κατά την άποψη μου, έχουν κατανοήσει την πολιτική του Γλαυκού Κληρίδη στο Κυπριακό, και που αν εκλέγουν, θα εξακολουθούν να εργαστούν μέσα σε αυτό το πνεύμα» ανέφερε χαρακτηριστικά την Κυριακή η κα Κληρίδου. Υπενθυμίζεται πως η ίδια πρότεινε κατά την υποβολή υποψηφιοτήτων τον Νίκο Τορναρίτη και τον Παναγιώτη Σεντώνα, ενώ κατά την ένταση που υπήρχε το περασμένο Φθινόπωρο μεταξύ Πινδάρου Προεδρικού για το κυπριακό, η κα Κληρίδου είχε σταθεί στο πλευρό του Προέδρου του ΔΗΣΥ.
Στο πλευρό της Καίτης Κληρίδου και η υποψήφια του ΔΗΣΥ στις προηγούμενες ευρωεκλογές Ρένα Χόπλαρου.
Η αρχή της κρίσης
Πάντως ο ΔΗΣΥ προσπάθησε να διατηρήσει χαμηλούς τόνους γύρω από τον Νιαζί Κιζίλγιουρεκ και να γυρίσει το όλο ζήτημα γύρω από το ΑΚΕΛ και το τι υπόσχεται στους Τ/κ. Στον ΔΗΣΥ άρχισαν εδώ και καιρό να ανησυχούν για το πόσοι θα είναι τελικώς οι Τ/κ που θα κατέλθουν στην κάλπη και αν θα είναι τόσοι που ενδεχομένως να προκαλέσουν ανατροπή.
Η κίνηση βεβαίως να στοχοποιήσουν μόνο το ΑΚΕΛ και όχι τον κ. Κιζίγλιουρεκ δεν έγινε κατορθωτή δεδομένου και του ότι η υποψήφια ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Ελένη Σταύρου λίγη ώρα μετά την ομιλία του Προέδρου του ΔΗΣΥ στο παγκύπριο συνέδριο, άφηνε μέσω ανάρτησής της ξεκάθαρες αιχμές ότι ο κ. Κιζίλγιουρεκ δεν θα ήταν υποψήφιος, αν δεν είχε την έγκριση της Τουρκίας. Αυτό όπως ανέφερε η «Κ» στην έντυπη έκδοση θεωρείται πως έκανε τεράστια ζημιά στην Πινδάρου. Αφενός γιατί επισκίασε το επίσημο επικοινωνιακό αφήγημα του ΔΗΣΥ την ώρα που κορύφωνε την προεκλογική του σύγκρουση και αφετέρου γιατί έδωσε σε πολλούς την αίσθηση –δικαίως ή αδίκως– πως η κίνηση Σταύρου έγινε με τις ευλογίες της Πινδάρου.
Σε αυτό το πλαίσιο ο επικεφαλής της προεκλογικής καμπάνιας, Νίκος Νουρής φρόντισε, έστω και εκ των υστέρων, να στείλει αυστηρή οδηγία προς τους έξι υποψήφιους ευρωβουλευτές ότι απαγορεύεται να βγαίνουν εκτός πλαισίου και εκτός της επίσημης θέσης του κόμματος.
Το αν αυτό διέσωσε την κατάσταση είναι λίγο πολύ αμφίβολο, καθώς οι αντιδράσεις σε κοινωνικά μέσα δικτύωσης ενισχύθηκαν, με συναγερμικούς κύκλους να καταγγέλλουν τον ΔΗΣΥ ότι ρέπει προς τον εθνικισμό και ευνοεί τον ρατσισμό, μέσω της υποψηφιότητας Σταύρου. Όπως μαθαίνει η «Κ», ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ ήδη έχει ζητήσει να μετρηθεί στη νέα δημοσκόπηση κατά πόσο θα ήθελαν οι ερωτώμενοι να εκλεγεί Τ/κ ευρωβουλευτής. Κίνηση που καταδεικνύει πως θέλει να προσμετρήσει τις αντιδράσεις, είτε για να ενισχύσει την εν λόγω ρητορική είτε για να αναδιπλωθεί.
Θα συγκρουστούν με Νιαζί
Το σίγουρο είναι πως ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου σε συνέντευξή του στην «Κ» ανέφερε πως ο ΔΗΣΥ θα έβαζε τ/κ υποψήφιο μετά την επανένωση γιατί δεν θα ήθελε να είναι ανειλικρινής απέναντι στους Τ/κ και θα τους έλεγε ξεκάθαρα πως η τ/κ υποψηφιότητα στηρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και καταδικάζει το ψευδοκράτος.
«Ο Συναγερμός» όπως είπε «σέβεται τους Τ/κ υποψήφιους και τους Τ/κ που θα ψηφίσουν. Εμείς το χαιρετίζουμε, γιατί είτε οι υποψηφιότητές τους είτε η συμμετοχή τους στέλνουν ένα μήνυμα της αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και της καταδίκης του ψευδοκράτους. Ας μου απαντήσουν, λοιπόν, από το ΑΚΕΛ, αν η συμμετοχή των Τ/κ σημαίνει αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας και καταδίκη του ψευδοκράτους». Έκανε μάλιστα την εκτίμηση πως αν εκλεγεί ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ είναι το ΑΚΕΛ που θα συγκρουστεί μαζί του.
Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο ο ΔΗΣΥ βγήκε ανοικτά εναντίον της Τ/κ υποψηφιότητας και αν όντως ο Συναγερμός συντηρητικοποιείται. Στον ΔΗΣΥ εδώ και καιρό παρακολουθούν μέσω δημοσκοπήσεων το κόμμα, όχι μόνο να μη συσπειρώνεται, αλλά να παρουσιάζει και διαρροές προς το ΕΛΑΜ. Διαρροές που ερμηνεύονται από κάποιους ως ψήφος διαμαρτυρίας απέναντι στους κυβερνητικούς χειρισμούς και από άλλους ως μήνυμα ότι το κυβερνών κόμμα έχει χάσει την ιδεολογικοπολιτική του ταυτότητα και ρέπει σε πιο αριστερά μονοπάτια.
Σιωπή για ΕΛΑΜ
Στην Πινδάρου δεν θέλουν βεβαίως με τίποτα να ανοίξουν μετωπική επίθεση με το ΕΛΑΜ. Κάτι τέτοιο, όπως λέγεται, θα ενισχύσει τη δυναμική τους, καθώς αποτελεί μία καθαρά αρνητική ψήφο, ψήφο θυμού απέναντι στα συστημικά κόμματα. Καθόλου τυχαίο ότι στη συνέντευξή του στην «Κ» ο Αβέρωφ Νεοφύτου απέφυγε να τοποθετηθεί συγκεκριμένα για τον κίνδυνο του ΕΛΑΜ, υπογραμμίζοντας πως δεν τον ενδιαφέρει το εκλογικό ποσοστό άλλων κομμάτων, όμως τη δυναμική τους και την παρακολουθούν και τους ανησυχεί.
Τους ανησυχεί, όμως παράλληλα η ανάκαμψη που παρουσιάζει το ΑΚΕΛ. Ανάκαμψη που βάσει δημοσκοπήσεων που έγιναν σε ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ την τρέχουσα εβδομάδα μειώνει αρκετά την ψαλίδα. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο το κόμμα της Δεξιάς ξεκίνησε μια μετωπική επίθεση εναντίον της Αριστεράς, η οποία ανέκαθεν πόλωνε και συσπείρωνε τα δύο ακροατήρια. Υπενθύμισε μέσω διαφημίσεων και αναρτήσεων τη διακυβέρνηση Χριστόφια με το «δεν θα αφήσουμε να μας γυρίσουν πίσω» τη στάση του ΑΚΕΛ επί κουρέματος, αλλά και τις εναλλακτικές περί εξόδου από το ευρώ. Το κατά πόσο αυτή η πολιτική των όσων έγιναν το 2013, θα έχει έρεισμα σε αυτή την εκλογική μάχη δεδομένου ότι χρησιμοποιήθηκε και στο παρελθόν είναι βεβαίως ανοικτό.
Το μανιφέστο του ΕΛΚ
Η κίνηση συνταύτισης Αριστεράς και Ακροδεξιάς ως απειλή για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα προβλημάτισε πολλούς. Δεν αποτελεί βεβαίως κυπριακό φαινόμενο του ΔΗΣΥ. Είναι αφήγημα από το πολιτικό μανιφέστο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Καθόλου τυχαίο, καθώς το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών, πλέον αντιμετωπίζει πολλαπλά κτυπήματα και προκλήσεις στις επικείμενες εκλογές.
Είναι σίγουρα η άνοδος της Ακροδεξιάς και της Αριστεράς σε κάποιες χώρες που παίζουν τον ρόλο τους. Είναι, όμως, και η απώλεια εδρών που παρουσίασε στις τελευταίες ευρωεκλογές σε συνδυασμό με τη ενίσχυση των Φιλελευθέρων που τείνουν να αποκτήσουν ρόλο κλειδί. Ήδη η υποψηφιότητα Βέμπερ και η διαδικασία εκλογής νέου προέδρου της Κομισιόν, με την οποία ο υποψήφιος της μεγαλύτερης κοινοβουλευτικής ομάδας αναμένεται να είναι ο διάδοχος Γιούνκερ, έχει διχάσει τους ηγέτες της Ε.Ε.
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα χάνει σοβαρά ερείσματα στη Γαλλία, την Ισπανία, απουσιάζει από τη Μεγάλη Βρετανία, καθώς εκεί επικρατούν οι Μεταρρυθμιστές και αντιμετωπίζει σοβαρά ζητήματα εξαιτίας του κεφαλαίου Όρμπαν. Με αυτά ως δεδομένα, η επικράτηση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος δεν θεωρείται για κάποιους σίγουρη. Αυτός είναι και ο λόγος που το ΕΛΚ έχει δώσει έμφαση σε πιο συντηρητική ρητορική, η οποία, όπως λέγεται, θα αποκόψει από τη μία τις διαρροές προς την Ακροδεξιά και θα αποδυναμώσει την Αριστερά, την οποία εκπροσωπούν κόμματα που ενισχύονται τελευταίως, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, οι Podemos στην Ισπανία και στην περίπτωση της Κύπρου το ΑΚΕΛ.
Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς καλύπτεται το κενό των Φιλελεύθερων. Και στην Ευρώπη αλλά και στην Κύπρο με αυτή την ροπή.
