ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Λύστε τα χέρια μας να ανακαινίσουμε

Του Ανδρέα Ανδρέου

Του Ανδρέα Ανδρέου

Πάντασε συζητήσεις μεταξύ φίλων και δη σε κάποιο δείπνο, συχνά – πυκνά πέφτουν ωραίες ιδέες που αν εφαρμόζονταν θα έλυναν θέματα τα οποία η κοινωνία, αλλά περισσότερο η πολιτεία, δεν κατάφερε να επιλύσει.

Ένα τέτοιο πρόβλημα έτυχε να πέσει λοιπόν στο τραπέζι πρόσφατα και αφότου είχαν συζητηθεί σωρεία άλλων θεμάτων που μεταξύ τους, ούτε λίγο ούτε πολύ, κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι αφενός το σύστημα είναι σάπιο και δεν δουλεύει και αφετέρου δεν υπάρχει έστω λογική χρήση της φαιάς ουσίας που διαθέτουμε για να δίνουμε λύσεις.

Και αναφερθήκαμε συγκεκριμένα στο θέμα των ασυντήρητων κτηρίων. Ένα θέμα που στα 305 άρθρα μου στο γκρουπ της «Καθημερινής» και στις 1.200 τόσες δημοσιεύσεις μου σε άλλα έντυπα μέσα στα τελευταία 22 χρόνια έθιξα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καμιά 85αριά φορές. Αναφέρθηκα πιο πάνω στο ότι δεν χρησιμοποιούμε την φαιά μας ουσία για να δίνουμε λύσεις. Μα για να δοθούν λύσεις ιδιαίτερα σε ένα τέτοιο θέμα θα έπρεπε να έχουμε καταγραμμένο το κτηριακό μας στοκ ανά κατηγορία και είδος και να έχουμε ξεκάθαρες παραμέτρους, τις οποίες όχι μόνο να καταγράφουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα, αλλά και να τις παρακολουθούμε, έτσι ώστε ανά πάσα στιγμή όλοι να ξέρουμε τι μας γίνεται.

Και όταν λέω «όλοι» εννοώ από την εκτελεστική εξουσία, έτσι ώστε να μπορεί να εκπονήσει σχέδια και πολιτικές, αλλά και να γνωρίζει ποια θα είναι η επίπτωση σε μικροοικονομικό και μακροοικονομικό επίπεδο, στη νομοθετική εξουσία η οποία θα μπορεί μετά να γνωρίζει τι πρέπει να ψηφίσει σε νομοθεσία, σε ιδιοκτήτες ακινήτων για το πώς θα εκσυγχρονίσουν τα ακίνητά τους και τι όφελος αυτό θα σημαίνει, σε χρήστες και πώς αυτό επηρεάζει το ευ ζην τους αλλά και τις χρηματικές τους ροές, τους χρηματοδοτικούς οργανισμούς για το τι χρηματοδοτικά σχέδια θα μπορούσαν να εκπονήσουν, για να αναφέρω μόνο μερικά και να μην φλυαρώ.

Δηλώνω με παρρησία πως σχεδόν τίποτε από αυτά δεν υπάρχουν. Δεν είναι τυχαίο που σε μια ανάλογη έρευνα της Γενικής Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2016, Τμήμα Οικονομικής και Επιστημονικής Πολιτικής, η Κύπρος όχι μόνο ήταν απούσα αλλά η απουσία της ήταν πιο ηχηρή αφού δίπλα από το όνομα της είτε δεν είχε καταγραμμένο τίποτε ή εναλλακτικά υπήρχε η ένδειξη «n/a», δηλαδή «μη διαθέσιμο».

Ας έρθουμε πάλι πίσω στο θέμα των ασυντήρητων κτηρίων. Προτείναμε σωρεία μέτρων διαχρονικά, έτσι ώστε να γίνουν οι διαχειριστικές επιτροπές δυνατές, να κλείσουν τα παραθυράκια των ιδιοκτητών που αποφεύγουν να είναι συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους και να συντομευθούν οι νομικές/ δικαστικές διαδικασίες έτσι ώστε οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων και των διαχειριστικών επιτροπών να εφαρμόζονται απρόσκοπτα. Το μόνο πράγμα που είδαμε είναι πως δεν είδαμε τίποτα.

Με εξαίρεση κάποια μικρά κτήρια ή γενικότερα ιδιοκτησίες που ανήκουν σε ένα ή μικρό αριθμό ιδιοκτητών όπου δυνητικά μπορεί να υπάρξει κάποια συνεννόηση, πλείστα των κτηρίων τα οποία είναι ηλικίας πέραν των 10 – 15 ετών βλέπουμε σοβαρά προβλήματα συντήρησης. Στα νεότερα επίσης βλέπουμε προβλήματα ελλιπούς συντήρησης τα οποία είναι μεν πιο μικρά, αλλά είναι θέμα χρόνου να αναβαθμιστούν σε κατηγορία εφόσον ο χρόνος απλά κυλά.

Και για να ξεκαθαρίσουμε τον όρο «ανακαίνιση», με τον όρο αυτό δεν εννοούμε το να αποφασίσει απλά ένας ιδιοκτήτης να αλλάξει το ντεκόρ ενός χώρου και να τραβήξει και μια εξωτερική βαφή. Εδώ μιλάμε για ουσιαστική ανακαίνιση, δηλαδή αυτή που θα επιδιορθώσει τις όποιες στατικές ανεπάρκειες του κτηρίου και ακολούθως θα προστατεύσει το κέλυφος και την οροφή αναβαθμίζοντας το με θερμομονωτικά υλικά, για αλλαγή κουφωμάτων έτσι ώστε και αυτά να φράσσουν τις όποιες
θερμογέφυρες μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού του κτηρίου, αλλαγή όλων των φωτιστικών σωμάτων έτσι ώστε να είναι λιγότερο ενεργοβόρα, να γίνεται περισσότερη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για ψύξη/ θέρμανση, ζέσταμα νερού και χρήσης των κοινοχρήστων κλπ.

Σκεφτείτε μόνο πως ο μέσος όρος διαφόρων παραμέτρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στους οποίους εμείς απουσιάζουμε) δίνουν πως τα κτήρια είναι υπεύθυνα για το 40% της ενεργειακής κατανάλωσης της Ένωσης, για το 36% των εκπομπών ρύπων διοξειδίου του άνθρακα της Ένωσης και για το 55% της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας εντός της Ένωσης. Αν ήταν να μαντέψουμε – εφόσον δεν έχουμε στοιχεία – εμείς θα στέκουμε ψηλότερα από αυτούς τους μέσους όρους.

Για να κάνουμε τη διαφορά εντός της ίδιας μας της χώρας και να αποκτήσουμε αναβαθμισμένα κτήρια, όλα αυτά στοιχίζουν πολλά χρήματα. Τα υλικά είναι περιορισμένα και ακριβά, το εξειδικευμένο προσωπικό είναι επίσης περιορισμένο και ακριβό, χρειάζεται χρόνος να αυξήσεις και να εμβαθύνεις την εξειδίκευση, να μάθεις από τα λάθη σου, να βγουν νέα υλικά, να επιμορφώσεις όλους για το περί τίνος πρόκειται.

Όταν σε μια πολυκατοικία σεβαστό μέρος των ιδιοκτητών είναι άτομα συνταξιούχοι με μικρές αποταμιεύσεις ή/ και άτομα χαμηλών εισοδημάτων ή/ και άτομα που απλά δεν θέλουν να πληρώσουν το αναλογικό τους κομμάτι των δύο, τριών ή ακόμα και δέκα χιλιάδων ευρώ, καμία σωστή αναβάθμιση κτηρίου δεν προχωρά. Και έχουμε το άθλιο φαινόμενο του τι βλέπουμε γύρω μας, το να κτίζει ο ένας πύργο κάποιων εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ ή έστω μια πολυκατοικία του ενός εκατομμυρίου ευρώ και η θέα τους να είναι δεκάδες κτήρια που θυμίζουν βομβαρδισμένη πόλη ή γειτονιά γύφτων.

Μια out-of-the-boxλύση είναι η πριμοδότηση τέτοιων κτηρίων με συντελεστή δόμησης, αλλά με το εξής σκεπτικό: Η διαχειριστική επιτροπή κάνει μια επιμέτρηση του κόστους αναβάθμισης της πολυκατοικίας ή του συγκροτήματος– μιλάμε για εξωτερική αναβάθμιση και κοινοχρήστων χώρων. Με βάση αυτή την επιμέτρηση αποτείνεται στο αρμόδιο τμήμα του κράτους το οποίο την πριμοδοτεί με τα αναγκαία τετραγωνικά μέτρα χαρισμένου συντελεστή δόμησης τα οποία η διαχειριστική επιτροπή μπορεί να πουλήσει για μεταφορά σε νέες αναπτύξεις που το έχουν ανάγκη.

Τα έσοδα δεν θα μπορούν να ξεπεράσουν το 120% του επιμετρημένου κόστους. Από αυτά τα έσοδα, το 90% θα πηγαίνει προς την ανακαίνιση και το 10% στο κράτος για κάλυψη του κόστους διαχείρισης και επίβλεψης της όλης διαδικασίας. Ο επιμετρητής και οι υπόλοιποι μελετητές θα πρέπει να καταθέτουν εξ αρχής ασφάλεια επαγγελματικής ευθύνης που θα καλύπτει το 100% του κόστους που προδιαγράφουν και η διαχειριστική επιτροπή θα υπογράφει υπεύθυνη δήλωση ότι η όλη διαδικασία είναι αδιάβλητη και να έχει νομική ευθύνη έναντι προδιαγεγραμμένων παρατυπιών. Νοείται ότι η όλη διαδικασία θα είναι συνοπτική. Έτσι θα έχουμε αλλαγή.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Ανδρέα Ανδρέου

Ανδρέας Ανδρέου: Τελευταία Ενημέρωση

X