Kathimerini.com.cy
Ο κάτοχος του Βραβείου Νόμπελ Φυσιολογίας – Ιατρικής για το 2001, Sir Paul Nurse, επισκέφθηκε την Κύπρο ως επίτιμος ομιλητής στην 4η Διάλεξη Ακαδημαϊκής Αριστείας της Σχολής Μοριακής Ιατρικής Κύπρου και του Ινστιτούτου Νευρολογίας & Γενετικής Κύπρου και έδωσε διάλεξη με θέμα «Control of the Cell Cycle». Ο νομπελίστας επιστήμονας μίλησε στην «Κ» για το πεδίο έρευνάς του, το Ινστιτούτο ερευνών «Francis Crick», που έχει ιδρύσει στο Λονδίνο. Για το Ινστιτούτο Νευρολογίας & Γενετικής Κύπρου λέει ότι είναι υψηλής ποιότητας με ενθουσιώδεις ανθρώπους, και τονίζει ότι εξυπηρετεί τόσο τη βασική έρευνα, όσο και τις εφαρμογές της μέσω της διάγνωσης. Σημειώνεται ότι η διάλεξη του νομπελίστα Sir Paul Nurse συμπίπτει με την 30ή επέτειο από την ίδρυση του Ινστιτούτου Νευρολογίας & Γενετικής Κύπρου, το οποίο μέσα από τις ιατρικές και ακαδημαϊκές του δραστηριότητες προσφέρει υπηρεσίες στους Κύπριους πολίτες, ενώ παράλληλα, συνεισφέρει έμπρακτα στην επιστημονική κοινότητα και στην εκπαίδευση της νέας γενιάς επιστημόνων.
Ποιο ήταν το περιεχόμενο της έρευνάς σας, που οδήγησε στο βραβείο Νόμπελ;
Το έργο που πήρε το βραβείο Νόμπελ είχε να κάνει με αυτό που ονομάζεται κυτταρικός κύκλος. Κάθε ζωντανός οργανισμός, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού εμάς, αποτελείται από κύτταρα. Στην πραγματικότητα όλοι προερχόμαστε από ένα μόνο κύτταρο που είναι το γονιμοποιημένο ωάριο και σχηματιζόμαστε από επαναλαμβανόμενες διαιρέσεις αυτού του κυττάρου, για να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα. Η αναπαραγωγή κυττάρων, δηλαδή η αναπαραγωγή ενός κυττάρου σε δύο (ο κυτταρικός κύκλος), παράγει αυτό που είναι επομένως σημαντικό για κάθε ανάπτυξη και εξέλιξη, αλλά είναι σημαντικό και για ασθένειες όπως ο καρκίνος, όπου ο κυτταρικός κύκλος ξεφεύγει από τον έλεγχο. Έτσι, είναι μια σημαντική βιολογική διαδικασία. Αυτό που κάναμε στο εργαστήριό μου ήταν να δούμε πώς ελέγχεται αυτή η διαδικασία. Δουλέψαμε με μύκητες, έναν πολύ απλό οργανισμό, αλλά δείξαμε ότι η ίδια διαδικασία ελέγχου συμβαίνει σε κάθε ζωντανό οργανισμό – σε όλα τα ζώα, τα φυτά, και σε μας – και ότι αυτό το σύστημα ελέγχου είναι κοινό σε όλα που βλέπουμε. Αυτό το σύστημα εξελίχτηκε πολύ νωρίς, περισσότερο από ένα εκατομμύριο χρόνια πριν, και παρέμεινε το ίδιο από τότε. Λειτουργεί με ένα ένζυμο που ονομάζεται κυκλινο- εξαρτώμενη κινάση (cyclin-dependent kinase). Αυτό που κάνει είναι ότι αυξάνεται καθώς προχωρά ο κυτταρικός κύκλος, και σε χαμηλά επίπεδά παράγεται από ένα αντίγραφο του DNA σε ένα κύτταρο δύο αντίγραφα, και στο ανώτερο επίπεδο ελέγχει τον διαχωρισμό αυτών των αντιγραφών στα χρωμοσώματα σε δύο κύτταρα.
Διαβάστε την συνέντευξη της Λίζυ Ιωαννίδου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινήτο σας, με μια εβδομάδα δωρεάν συνδρομή.
