Του Γιάννη Ιωάννου
Όταν το Αl Jazeera προέβη στο πρώτο του αποκαλυπτικό βίντεο, με τον ΠτΒ Δημήτρη Συλλούρη να υψώνει το ποτήρι με το κρασί του και να μας κλείνει το μάτι, ο υπουργός Εσωτερικών κ. Νουρής κλήθηκε να παίξει τον ρόλο του μπροστάρη και σε εκείνη τη μνημειώδη –ελέω μάσκας– συνέντευξη Τύπου ανέφερε πως το αραβικό δίκτυο του Αl Jazeera κάνει στοχευμένη προπαγάνδα εναντίον της Κύπρου. Ήταν τότε που η κυπριακή δημόσια σφαίρα, σε επίπεδο ορισμένων ΜΜΕ αλλά και στα ΜΚΔ, θυμήθηκε πως το αραβικό κανάλι είναι το επίσημο όργανο του Κατάρ, άρα συνδέεται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και την Τουρκία. Ήταν μια περίοδος που ακούστηκαν, γράφτηκαν και ειπώθηκαν τόσα πολλά για τις «μουσουλμανικές αδελφότητες» που αν τύχει και έχεις διαβάσει το «Ma’alimfi’l-tareeq» του Qutb (σ.σ. ο σύγχρονος, ιστορικά, ιδεολόγος της πιο εξτρεμιστικής εκδοχής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας) θέλεις να σκίσεις τα πτυχία σου και να ασχοληθείς με την κηπουρική.
Στο δεύτερο μέρος των αποκαλύψεων του Αl Jazeera ωστόσο πολλοί Κύπριοι σταμάτησαν να είναι οι wannabe ντέντεκτιβ του σύγχρονου πολιτικού Ισλάμ και της καλά ενορχηστρωμένης συνωμοσίας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας εναντίον της Κύπρου και επιδίδονταν σε προσευχές για τη μάνα-Ελλάδα που μάχεται με τις πυρκαγιές. Και την οποία, ειρήσθω εν παρόδω, συνδράμει το Κατάρ με 66 πυροσβέστες και 3 οχήματα. Δηλαδή αν ξαναδούμε τα όσα ο κ. Νουρής μας είπε σε εκείνη τη συνέντευξη Τύπου, το Αl Jazeera ως μακρύ χέρι του Κατάρ και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (και κατ’ επέκταση της Τουρκίας) θέλει να κάνει προπαγάνδα εναντίον της Κύπρου, και του κυπριακού ελληνισμού κατ’ επέκταση, αλλά ταυτόχρονα στέλνει πυροσβέστες και οχήματα για να συνδράμει στην κατάσβεση των πυρκαγιών στην Ελλάδα. Πρόκειται μάλλον για απίθανους τύπους στην περίπτωση αυτών των Καταρινών.
Η Κύπρος βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο της αρνητικής δημοσιότητας. Με δύο δημοσιεύματα, από ένα διεθνές τηλεοπτικό δίκτυο και από έναν οργανισμό ερευνητικής δημοσιογραφίας, που καταπιάνονται με υποθέσεις διαφθοράς που ξεκίνησαν με τον πρώην πρόεδρο της Βουλής, κ. Συλλούρη, τον πρώην βουλευτή του ΑΚΕΛ Χριστάκη Τζιοβάνη, δικηγόρους και φωτογραφίζουν έναν υπουργό και φτάνουν μέχρι τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σε μια χρονική συγκυρία που το Κυπριακό βρίσκεται –μετά τις εξελίξεις με το Βαρώσι– στην κρισιμότερη φάση του και που ο τελευταίος αποδοκιμάστηκε από πολίτες της Αμμοχώστου στην εκδήλωση του Δήμου. Και σε μια περίοδο που η Λευκωσία αναζητεί ερείσματα και συμμάχους –σε ευρωπαϊκό επίπεδο και διεθνώς– για να αντιμετωπίσει τις ισχυρές προκλήσεις και τα σοβαρά τετελεσμένα της Τουρκίας. Το ΚΕΠ –τα «χρυσά διαβατήρια» όπως βαφτίστηκαν διά της όσμωσης– κλείνει τον σύντομο κύκλο της ζωής του με έναν ηχηρό τρόπο, συνώνυμο αυτού που ελάχιστοι άνθρωποι εκεί έξω τόλμησαν από την αρχή να περιγράψουν: Ένα πρόγραμμα που έγινε, εξαρχής, αντικείμενο εκμετάλλευσης και κατάχρησης για εύκολο πλουτισμό και που παραχώρησε την κυπριακή υπηκοότητα (σ.σ. επίσης ευρωπαϊκή), την πολιτότητά μας δηλαδή, σε αμφιλεγόμενους ολιγάρχες και «εγνωσμένης αξίας» καταδικασμένους απατεώνες που καταζητούνται διεθνώς. Ένα δείγμα μοντέρνας κυπριακής απατεωνιάς που αμαυρώνει την εικόνα διεθνώς των ανθρώπων που το 1974 εκδιώχθηκαν βίαια από τις πατρογονικές τους εστίες. Των ανθρώπων που όπου και αν βρεθούν, εκεί έξω, λειτουργούν ως καλοί πρεσβευτές της Κύπρου με τις ακαδημαϊκές, επιχειρηματικές και αθλητικές τους επιδόσεις. Των ανθρώπων που με συγκίνηση και υπερηφάνεια περιγράφουν σε ξένους συνομιλητές τους το «ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα» του ήρωα Κυριάκου Μάτση. Των ανθρώπων από το ποίημα του ήρωα Ανδρέα Κάρυου με τον στίχο «είμαι αγρότης, πόσον ωραία να πέσω με σφαίρα στα στήθια, πολεμώντας για την αλήθεια, για τα συμφέροντα τα εθνικά».
Ο εθνικός ποιητής Διονύσιος Σολωμός, σε μια από τις πιο δημοφιλείς ρήσεις του, αναφέρει πως «το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές». Κάτι για το οποίο στην Κύπρο, όπου συχνά ο πατριωτισμός καταλήγει να αποτελεί το άλλοθι του κάθε μικρού ή μεγάλου απατεώνα, δεν αναστοχαστήκαμε αρκετά. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που χάσαμε την έξωθεν καλή μαρτυρία, δημιουργώντας την εικόνα της Κύπρου, διεθνώς, ως μιας χώρας στην οποία ανθεί η διαφθορά. Όπου το εθνικό δεν είναι απαραιτήτως και το αληθές. Ακριβώς γιατί ακόμη και τη στιγμή που γινόμαστε ρεζίλι προσπαθούμε να αποκρύψουμε την αλήθεια. Επειδή σε όλη αυτή την υπόθεση με τα χρυσά διαβατήρια και τις αποκαλύψεις του Αl Jazeera μπλέχτηκαν αρκετοί τύποι αραβικής καταγωγής οφείλουμε να παραφράσουμε ακόμη έναν στίχο του Σολωμού: Αραπιάς άτι αλλά, στην περίπτωσή μας, λίγος νους.
ioannoug@kathimerini.com.cy
