ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ένας νέος δυστοπικός κόσμος

Του Σταύρου Χριστοδούλου

Του Σταύρου Χριστοδούλου

stavros.christodoulou@gmail.com

Η ανακοίνωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας περιγράφει σε μια αράδα μονάχα τη ζοφερότητα των καιρών που ζούμε: Τα 2 εκατομμύρια θα φτάσουν οι θάνατοι στην Ευρώπη μέχρι την άνοιξη. Μιλάμε, δηλαδή, για ακόμα 700.000 θύματα! Έπειτα από μια τόσο εφιαλτική πρόβλεψη τι θα ανέμενε κανείς αλήθεια; To λιγότερο, να σοβαρευτούμε. Να υποστείλουμε τις σημαίες του λαϊκισμού και να σεβαστούμε αν μη τι άλλο τις χιλιάδες των νεκρών. Προσωπικά έχω κουραστεί να διαβάζω δεκάρικους για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και γελοίες θεωρίες συνωμοσίας για την υποδούλωσή μας στη νέα υποχθόνια τάξη πραγμάτων. Προσπαθώ να εκφράζομαι κόσμια, γιατί καταλαβαίνω πως το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί σε αυτή τη φάση είναι να επιτρέψουμε στην πανδημία να μας μετατρέψει σε αγρίμια. Να προσχωρήσουμε δηλαδή στον αδιέξοδο διχασμό ανάμεσα σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. Γιατί την ώρα που χύνεται τόσο μελάνι π.χ. για τον ηθοποιό Άρη Σερβετάλη και την άρνησή του να παίξει μόνο για εμβολιασμένους, εκεί έξω κόσμος πεθαίνει. Η απειλή των lockdown δεν είναι θεωρητική συζήτηση, καθώς αλλού, όχι και τόσο μακριά μας, όπως στην Αυστρία, οι άνθρωποι κλείνονται ξανά στα σπίτια τους.

Συμπεριφερόμαστε σαν να μη βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα κι ας έπεσε επάνω μας βαριά η σκιά της νέας αφρικανικής μετάλλαξης: ένα νέο φονικό κύμα κυκλώνει την Ευρώπη. Από τη μία διαβάζω διαμαρτυρίες για τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση και από την άλλη αναθέματα για ψεκασμένους. Είναι ακραία επικίνδυνος αυτός ο φανατισμός, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την επόμενη ημέρα αυτού του παρατεταμένου εφιάλτη θα πρέπει να συμβιώσουμε ομαλά όλοι μαζί, δίχως ταμπέλες. Ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος έριξε φως σε αυτή τη στρέβλωση μιλώντας στο ραδιόφωνο: «Όπου κυριαρχεί η εξαλλοσύνη τα άλλα είναι τίτλοι απλώς», είπε. «Οι ψυχολογίες είναι ίδιες. Δεν είναι πια η πολιτική κρίση, είναι το έξαλλο, το “εκτός εαυτού” που επικρατεί. Όταν χάνεις την ψυχραιμία σου και επικρατεί το έξαλλο, παύεις να έχεις ιδέες, υπάρχει το καθαρό θυμικό και σε αυτό μπορούν να συμπίπτουν όλα τα άκρα του κόσμου».

Ένα πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι να υποτάξουμε τις εξάρσεις του θυμικού μας. Κι έπειτα να ακούσουμε με ψυχραιμία τους πλέον αρμόδιους, τους επιστήμονες. Ο Νικόλας Διέτης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, είναι ένας από αυτούς. Με το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό να μιλάει απλά, εκλαϊκεύοντας τη γνώση που κατακτήθηκε με πολύ κόπο και πολλά χρόνια μελέτης: «Κάθε δόση εμβολίου γεμίζει το ντεπόζιτο των αντισωμάτων μας, όπως η βενζίνη γεμίζει το ντεπόζιτο του αυτοκινήτου. Όσο ταξιδεύεις, γεμίζεις. Δεν φταίει το εμβόλιο αν απαιτούνται επαναληπτικές δόσεις για να προστατευτείς από έναν επικίνδυνο ιό. Φταίει η συνεχής παρουσία του ιού». Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο κι όποιος αρνείται να το καταλάβει συνιστά πλέον δημόσιο κίνδυνο.

Το πρόσφατο άρθρο στην «Καθημερινή» του καθηγητή Γιώργου Ατσαλάκη, του Πολυτεχνείου Κρήτης, είναι εξαιρετικά διαφωτιστικό. Πρόκειται για την ανάλυση των έως τώρα δεδομένων της πανδημίας στην Ελλάδα, το οποίο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μόνο με ποσοστά εμβολιασμού άνω του 85% στον γενικό πληθυσμό θα είναι διαχειρίσιμο το υπό εξέλιξη κύμα. Σε σχέση δε με την άγονη συζήτηση εάν ο εμβολιασμός προστατεύει ή όχι τους πολίτες, η ανάλυση που προκύπτει από τα στατιστικά δεδομένα στην Ελλάδα δίνει τις απαντήσεις: «Οι βαριές νοσηλείες προέρχονται κατά 90% από τους μη εμβολιασμένους, οι δε θάνατοι κατά 97% από τους μη εμβολιασμένους. Οι εμβολιασμένοι προσβάλλονται λόγω του ότι η προστασία των εμβολίων είναι σε ποσοστό 90% και διότι η δεξαμενή των εμβολιασμένων είναι 1,5 φορά μεγαλύτερη από αυτή των μη εμβολιασμένων. Επίσης, οι εμβολιασμένοι που συμπληρώνουν το εξάμηνο θα είναι πιο ευάλωτοι, οπότε θα πρέπει να σπεύσουν για την τρίτη δόση. Πολλοί από τους νοσήσαντες έχουν ήδη περάσει το εξάμηνο. Η πιθανότητα να ξανακολλήσουν οι ανεμβολίαστοι είναι 5,5 φορές μεγαλύτερη απ’ ό,τι οι εμβολιασμένοι». Αναρωτιέμαι, τι άλλο πρέπει να λεχθεί ώστε να συνειδητοποιήσουν επιτέλους κάποιοι τις πραγματικότητες του νέου δυστοπικού μας κόσμου;

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Σταύρου Χριστοδούλου

Σταύρος Χριστοδούλου: Τελευταία Ενημέρωση

X