ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τώρα είναι η ώρα

*Του Νίκου Κατσουρίδη

Και να που φθάσαμε στα τελευταία εκατό μέτρα του μιλιού που κατά τον αστρολόγο Αϊντε απομένει για την επίλυση του Κυπριακού. Ο ειδικός αντιπρόσωπος του γ.γ. του ΟΗΕ διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σ’ αυτή τη διαδρομή.
Δεν υπήρξε σε καμιά περίπτωση ένας απλός μηχανισμός διευκόλυνσης της διαδικασίας. Αντίθετα, παραβιάζοντας ή συνδράμοντας την όλη διαδικασία (όπως το βλέπει κάποιος) στην λογική της κυπριακής ιδιοκτησίας συνομιλιών επηρέασε την πορεία των πραγμάτων και τον τρόπο που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Εδώ σ’ αυτό το προτελευταίο στάδιο της παρούσας διαδικασίας. Στις 9 Ιανουαρίου θα εισέλθουμε στο τελικό στάδιο. Ένα στάδιο το οποίο μπορεί να έχει κατάληξη είτε με λύση αρχών, είτε με κακή λύση, είτε με ναυάγιο της προσπάθειας. Οι πιθανότητες να επισυμβεί κατ’ ευχήν το πρώτο, δηλαδή λύση αρχών, επηρεάζονται από διαδικαστικά ζητήματα αλλά και ζητήματα ουσίας.
Διαδικαστικό π.χ. είναι το θέμα της μορφής, της σύνθεσης αλλά και του αντικειμένου μιας διάσκεψης. Της διάσκεψης της 12ης Ιανουαρίου. Διαδικαστικό ζήτημα το οποίο επηρεάζει άμεσα την ουσία. Γιατί από μια πενταμερή δεν μπορεί να προκύψει λύση αρχών. Ούτε αν και εφόσον σ’ αυτήν συζητηθούν μαζί θέματα της εσωτερικής πτυχής, π.χ. Εδαφικό, και της διεθνούς, π.χ. η Ασφάλεια. Αλλά όπως ήδη ανάφερα και θέματα ουσίας είτε αφορούν την εσωτερική πτυχή, όπως για παράδειγμα το ΕδαφικόΠεριουσιακό, η Διακυβέρνηση κ.λπ., είτε αφορούν τη διεθνή πτυχή όπως Εγγυήσεις και παρουσία ή τερματισμός τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στην Κύπρο.

Είναι, λοιπόν, εκ των ων ουκ άνευ να ξεκαθαρίσουν αυτά τα θέματα πριν από τις 9 Ιανουαρίου του 2017. Εδώ πρέπει να αναλωθούν όλες οι προσπάθειες της ελληνοκυπριακής πλευράς. Να αναλωθούν δηλαδή στην προσπάθεια όπως στη θεσμοθετημένη διεθνή διάσκεψη, και όχι τύπου Μπούργκενστοκ, συμμετέχουν πέραν από τις δύο κοινότητες και τις τρεις εγγυήτριες που ήδη συμφωνήθηκε, συμμετέχουν η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και βέβαια η Κυπριακή Δημοκρατία. Γιατί θα πρέπει να συμμετάσχει η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αναλυθεί κατ’ επανάληψη και από τα κόμματα και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όλοι αυτοί και η Ελλάδα και τα ελληνικά κόμματα θεωρούν την παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας εκ των ων ουκ άνευ. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο σημείο, γιατί από τη μία η απουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας σημαίνει αποαναγνώρισή της και από την άλλη η Τουρκία το αρνείται κατηγορηματικά, γιατί θα συνιστά αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εδώ θα δοθεί η μεγαλύτερη μάχη, γιατί πρέπει να ξεπερασθεί αυτό το προδιαγραφόμενο αδιέξοδο, χωρίς όμως να απουσιάσει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Μιλώντας για τη διεθνή διάσκεψη παραμένει ακόμα ερωτηματικό ποιος προσκαλεί. Ο γ.γ. του ΟΗΕ λένε ορισμένοι, να αυτοπροσκληθούν τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας λένε άλλοι, οι δύο πλευρές προσκαλούν λέει Ακιντζί και Τουρκία. Είναι ευθύνη και καθήκον του Ο.Η.Ε να το ξεκαθαρίσει μέσω του γ.γ. των Ηνωμένων Εθνών ή τον εκπρόσωπό του. Πέραν τούτου είναι και τα εξής δύο άλλα ζητήματα που πρέπει να ξεκαθαρίσουν. Πρώτο κατά πόσον Ευρωπαϊκή Ένωση και μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και Κυπριακή Δημοκρατία θα συμμετέχουν ως μέρη της διάσκεψης ή ως παρατηρητές. Η ελληνοκυπριακή πλευρά δικαίως και ορθώς υποστηρίζει το αυτονόητο. Ότι δηλαδή θα μετέχουν ως πλήρη μέρη και όχι ως παρατηρητές.

Η Τουρκία και ο κ. Ακιντζί τους θέλουν παρατηρητές. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Η επιθυμία των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για συμμετοχή είναι εκπεφρασμένη και δεδομένη. Το ερωτηματικό είναι ποιος τους εμποδίζει; Η Τουρκία; Η πέραν από την Τουρκία ενίστανται και οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο; Και αν ναι, τι κάνουμε εμείς; Είναι δυνατόν, υπάρχει ίχνος λογικής να απουσιάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση της οποίας είμαστε και θα είμαστε μέλη; Όταν λέμε θα είμαστε ως Κύπρος, όπως λέει στα πρόσφατα (15.12.2016) συμπεράσματα της η Ευρωπαϊκή Ένωση εννοούμε όλοι (ελπίζω) η Κυπριακή Δημοκρατία όπως θα μετεξελιχθεί και συνεχίσει να υπάρχει με τη λύση. Υπάρχει λογική να μη μετέχουν εκείνοι οι οποίοι θα κληθούν να διασφαλίσουν, δηλαδή τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, αυτό το οποίο θα αποφασισθεί στη διάσκεψη; Φυσικά όχι. Είναι δυνατό να μη μετέχει το ένα από τα μέρη το οποίο υπέγραψε τις υφιστάμενες συνθήκες, δηλαδή η Κυπριακή Δημοκρατία; Βεβαίως όχι.

Το επόμενο σημείο είναι το αντικείμενο της διάσκεψης. Δεν μπορεί παρά να είναι τα θέματα τα οποία συναποτελούν τη διεθνή πτυχή του Κυπριακού. Δηλαδή Στρατεύματα, Εγγυήσεις, Έποικοι, Ασφάλεια. Και το τελευταίο η ανάγκη όπως δεν συζητηθούν και δεν αναμειχθούν στη διάσκεψη θέματα της διεθνούς πτυχής του Κυπριακού με θέματα της εσωτερικής πτυχής, όπως π.χ. Εδαφικό και Ασφάλεια. Αυτά τα τρία σημεία πρέπει μέχρι τις 9 Ιανουαρίου όχι απλώς να ξεκαθαριστούν αλλά να κερδηθούν από πλευράς μας. Βέβαια, κακά τα ψέματα, έπρεπε αυτά να ήταν συμφωνημένα πριν αποφασισθεί ό,τι αποφασίσθηκε στο δείπνο της 1ης Δεκεμβρίου.

Έστω και τώρα όμως πρέπει να εξασφαλισθούν. Επιθυμία ζωής και στρατηγικός στόχος είναι η εξεύρεση λύσης αρχών. Και προς τούτο έχουν σημασία και τα διαδικαστικά ζητήματα, τα οποία επηρεάζουν την ουσία. Και η ουσία είναι ότι χωρίς λειτουργικότητα του κράτους και ασφάλεια η λύση δεν θα είναι βιώσιμη. Πολύ ορθά στις 15 Δεκεμβρίου ο Έλληνας Πρωθυπουργός δήλωνε ότι δεν νοείται λύση με παραμονή εγγυήσεων και στρατευμάτων. Τώρα είναι η ώρα να δώσουν όλοι το άπαν των δυνάμεών τους προς αυτή την κατεύθυνση.

*πρώην βουλευτής ΑΚΕΛ

 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Προσωπικότητες στην ''Κ'': Τελευταία Ενημέρωση

X