Εγέρθητι

Το 2012 0 Λαϊκός Σύνδεσμος ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ (ΧΑ)εισήλθε πανηγυρικά στην Βουλή των Ελλήνων (την χώρα στην οποία γεννήθηκε η Δημοκρατία) αφού στις Εθνικές Εκλογές εκείνου του Μάη είχε καταταγεί έκτη πολιτική δύναμη με ποσοστό 6.97% (ή ψήφους 440894) εκλέγοντας για πρώτη φορά 21 βουλευτές.

Ένα γεγονός έμελλε να σημαδεύσει εκείνο το βράδυ (Κυριακή 6 Μαΐου).

Κατά τη καθιερωμένη διάσκεψη τύπου, εντεταλμένα προς τούτο μέλη της ΧΑ κάλεσαν τους δημοσιογράφους να σηκωθούν μόλις έρθει ο αρχηγός «σαν ένδειξη σεβασμού…όποιος δεν θέλει να περάσει απ’ έξω». Κι όντως όταν εισήλθε ο Μιχαλολιάκος στο δωμάτιο (εκτίει πλέον ποινή φυλάκισης για εγκληματικές πράξεις), ακούστηκαν δυνατά παραγγέλματα: «εγέρθητω, εγέρθητι, όλοι όρθιοι,… όποιος δεν θέλει να βγει έξω».

«Είναι στρατιωτικό παράγγελμα και πρέπει επιτέλους ο κόσμος και ιδίως οι δημοσιογράφοι να μάθουν κι αυτοί να πειθαρχούν» δήλωσε ο έτερος της εγκληματικής παρέας Ηλίας Κασιδιάρης.

Η ελληνική κοινωνία- που οδηγήθηκε τότε μέσα από ανάλογες με αυτές που ζήσαμε και στην Κύπρο συνθήκες- να «καταφύγει» στον ακροδεξιό λαϊκισμό, μετά από τραγικά συμβάντα που συνέβησαν στο μεσοδιάστημα, εξανάγκασε την πολιτεία να πάρει ουσιαστικά μέτρα προς αντιμετώπιση της πολιτικής έκφρασης του φασισμού και της μισαλλοδοξίας.

Στην Κύπρο η ανάλογη θεαματική εκλογική άνοδος του ΕΛΑΜ-ιδεολογικού τέκνου της ΧΑ- στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές συνοδεύτηκε από ένα εθελοντικό «εγερθητι», όχι πλέον μιας μικρής ομάδας δημοσιογράφων, αλλά ολόκληρου του πολιτικού συστήματος της χώρας. Διότι τί άλλο από πλήρη «εξωραϊσμό» της ακροδεξιάς συνιστά η παραχώρηση προεδρίας κοινοβουλευτικής επιτροπής, από τη σύσκεψη των αρχηγών της περασμένης Πέμπτης, μετα από εισήγηση του ΔΗΚΟ, και με την ισχνή διαφωνία μόνο του ΑΚΕΛ;

Λάθη και παραλείψεις έγιναν πολλά μέχρι σήμερα στην αντιμετώπιση της ακροδεξιάς. Εξάλλου είναι γενικώς αποδεκτό ότι πρώτη και κύρια ευθύνη για την άνοδο του φασιστικού λαϊκισμού έχουν τα διεφθαρμένα συστημικά κόμματα που οδήγησαν μέρος της κοινωνίας σε τυφλή απόγνωση. Από την άλλη κανένας δεν μπορεί να αποκρύψει τις τεράστιες ευθύνες της παρούσας κυβέρνησης που δεν δίστασε σε αρκετές περιπτώσεις να καταφύγει (αντί στον συμβιβασμό με τη δημοκρατική αντιπολίτευση) στο δεκανίκι που πρόθυμα της πρόσφερε η ακροδεξιά ηγεσία.

Η εκλογή με τους ψήφους του ΕΛΑΜ της νέας προέδρου της Βουλής ήταν το πρώτο δείγμα ότι κυβέρνηση, συμπολίτευση και αντιπολίτευση δεν έχουν αξιολογήσει τον κίνδυνο για την Δημοκρατία από την άνοδο της ακροδεξιάς και την πολιτική νομιμοποίηση της.
Όχι μόνο η συμπολίτευση με την αντιπολίτευση απέτυχαν να καταλήξουν σε μεταξύ τους συμφωνία (όπως έγινε με την εκλογή του Δρ. Αδάμου) αφήνοντας έξω το ΕΛΑΜ, αλλά ούτε η αντιπολίτευση κατάφερε να συνεννοηθεί για ένα κοινό υποψήφιο για να εξουδετερώσει τον όποιο ρυθμιστικό ρόλο του.

Η συνέχεια ήταν τραγική. Η αντιπολίτευση οχυρωμένη πίσω από ιδιοτελή κίνητρα επέτρεψε στο ΕΛΑΜ να κερδίσει πολιτειακό αξίωμα: προεδρία κοινοβουλευτικής επιτροπής.

Κακά τα ψέματα. Όπως ήρθαν τα πράγματα μόνο ένας τρόπος υπήρχε να αποφύγουμε αυτή την εξέλιξη: να αποποιηθούν τα κόμματα που δεν έχουν κοινοβουλευτική ομάδα του αιτήματος για προεδρία κοινοβουλευτικής επιτροπής.

Αλλά ποιος θα έκανε κάτι τέτοιο; Η ΕΔΕΚ που θεωρεί κεκτημένο της την προεδρία της επιτροπής άμυνας; Την «κατέχει» από τις δοξασμένες εποχές του 1985 (αν και από το 1991 δεν συμπληρώνει πλέον κοινοβ. ομάδα). Η ΔΗΠΑ που με την υποστήριξη του ΔΗΣΥ θέλει να μπει σφήνα στην αντιπολίτευση; Οι Οικολόγοι που είχαν (δικαιολογημένα) διακαή πόθο την προεδρία της κοινοβ. Επιτροπή Περιβάλλοντος και είχαν την ισχυρή στήριξη του ΑΚΕΛ (που προφανώς προσπαθεί να τους αγκυρώσει για τα καλά);

Όπως βλέπετε μεγάλοι και μικροί είχαν τις δικές τους ιδιοτελείς βλέψεις με προβολή -ίσως- τις επόμενες προεδρικές εκλογές. Και το ΕΛΑΜ τις δικές του. «Σαν έτοιμο από καιρό» άδραξε την ευκαιρία και δέχτηκε ευχαρίστως το -εκ πρώτης όψεως για τους αδαείς- αβλαβές πολιτικό δώρο της νεοφώτιστης «ad hoc επιτροπής για το δημογραφικό» ξεκαθαρίζοντας από την αρχή ότι αυτή την πολιτειακή θέση θα την αξιοποιήσει στο έπακρον προς επίτευξη των (γνωστών) πολιτικών του στόχων.

Τα όσα λέγονται εκ των υστέρων από τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, η κοινωνία τα ακουει βερεσέ. Ότι και να κάνουν -πάνε ή δεν πάνε στην Κοιν. Επιτροπή- ο κ. Χρίστου με την ιδιότητα του Προέδρου θα μπορεί να εκπροσωπεί τη Βουλή στην Κύπρο και στο εξωτερικό για θέματα «δημογραφίας και οικογένειας», να θέτει υπό την αιγίδα του εκδηλώσεις, να μιλά ως επίτιμος ομιλητής σε συνέδρια επαγγελματικών ομάδων και των πολυτέκνων και να εξηγεί στην κοινωνία ότι «η φιλοξενία και η ενσωμάτωση μεταναστών συνιστά δημογραφική βόμβα για τη χώρα μας».

Δεν ξέρω εάν σαν ένδειξη σεβασμού-όπως είπε ο νεοναζί τότε- θα ακούγεται και το «εγερθητι» αλλά εν πάση περιπτώση, ας είμαστε έτοιμοι ακόμα και γι’ αυτό.