ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η ανάποδη περιστροφή του πλανήτη

Του Ανδρέα Ανδρέου

Του Ανδρέα Ανδρέου

Ο πλανήτης εξακολουθεί να περιστρέφεται με τρελή ροπή. Ο μέσος άνθρωπος φαίνεται να μην μπορεί να διαχειριστεί τον καταιγισμό των εξελίξεων. Από τη μια είναι η πλειοψηφία που αισθάνεται ανακούφιση με την εκλογή του Μπάιντεν στο πηδάλιο των ΗΠΑ, αλλά είναι και οι υπόλοιποι που προσδοκούν στην επαλήθευση του εξαιρετικά ακραίου σεναρίου όπου ο Τραμπ επανεκλέγεται με 26 διορισμένους εκλέκτορες έναντι 23! Όχι αυτό δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μου, αλλά έπαιξε ως σενάριο στο CNN. Είναι στο τραπέζι και το σενάριο η Μελάνια να προχωρήσει σε αίτηση διαζυγίου τα επόμενα εικοσιτετράωρα, ρίχνοντας λάδι στο ήδη εκρηκτικό σκηνικό και επισκιάζοντας στιγμιαία τον πραγματικό θρίαμβο της Καμάλα Χάρρις να εκλεγεί ως η πρώτη γυναίκα Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.

Από την άλλη, διχασμένες αντιδράσεις έφερε και η είδηση από το ντούο Pfizer & BioNTech πως το εμβόλιο τους έχει 90% επιτυχία αποτροπής μόλυνσης από τον COVID-19. Τα χρηματιστήρια σημείωσαν ανακουφιστική αλματώδη άνοδο, μιας και αν ισχύει αυτή η εξέλιξη σημαίνει ότι η άνοιξη θα φέρει πολύ περισσότερα από χελιδόνια και ανθισμένα λουλουδάκια. Φυσικά το ίδιο δεν μπορεί να λεχθεί για εταιρείες που εξέλιξαν πλατφόρμες όπως το Zoom, επειδή μόνο η σκέψη πως θα τεθούν τέτοιες πλατφόρμες σε δεύτερη χρήση σύντομα, ώθησε τις μετοχές τους σε πτώση. Είναι και το στρατόπεδο του Τραμπ που φωνάζει πως επίτηδες καθυστέρησε η ανακοίνωση για το εμβόλιο για να μην βοηθηθεί ο ίδιος στις εκλογές.

Παράλληλα, αυτοί που υποστηρίζουν τον Τραμπ ως το άτομο που πάει κόντρα στο κατεστημένο και μπλα μπλα, και άρα τον πίστευαν όταν έλεγε πως το εμβόλιο θα ήταν έτοιμο πριν τις εκλογές, είναι τα ίδια άτομα που δεν θέλουν το εμβόλιο για να μην τους βάλουν το τσιπ και να τους ελέγχει η «άρχουσα τάξη των λίγων», στην οποία ανήκει και... ο Τραμπ! Σκέτη τρέλα δηλαδή η κατάσταση.

Η μια χώρα μετά την άλλη οδηγείται σε ολικά ή τμηματικά lockdown σαν εργαλείο αναχαίτισης του δεύτερου και πιο θανατηφόρου κύματος της πανδημίας. Κάπου εδώ βρισκόμαστε κι εμείς. Συσκέψεις επί συσκέψεων, σκέψεις επί σκέψεων για το τι θα κάνουμε. Θα κλείσουμε μόνο τους Λεμεσιανούς και τους τους Παφίτες ή θα τα κλείσουμε «ούλλα τζιαι κανεί;». Μπορούμε να τα κλείσουμε όλα; Και ποιος θα μας πληρώνει και με τι λεφτά; Πώς θα πληρώσουμε τις δόσεις μας; Οι πιέσεις από οργανωμένα σύνολα επαγγελματιών, δικαιολογημένα αφόρητες.

Είναι προφανές ότι οι εκκλήσεις του Υπουργού Υγείας, αλλά και των επιστημόνων δεν βρήκαν ανταπόκριση. Λίγο η κούραση του κόσμου, λίγο η βλακεία άλλων που δεν πιστεύουν στον κορωνοϊό, που το βλέπουν όλο αυτό σαν μια καλοστημένη φάρσα σαν τεστ εισβολής από εξωγήινους, λίγο η πίστη πως δεν μας πιάνει εμάς, λίγο το ότι δεν φοράμε σωστά τη μάσκα, λίγο η άποψη κάποιων ότι οι επιδημιολόγοι είναι άσχετοι και πως ό,τι πει ή κάνει ο Αναστασιάδης είναι λάθος, έχουν φέρει αυτά τα αποτελέσματα.

Εγώ δεν είμαι ειδικός επιδημιολόγος, αλλά είμαι πεπεισμένος πως δεν μας παίρνει να μπούμε σε ολικό lockdown. Δεν μας παίρνει οικονομικά. Επιδημιολογικά, και να έφερνε ένα θετικό αποτέλεσμα μέχρι πριν τα Χριστούγεννα, θα ξαναφούντωνε με το άνοιγμα των πάντων. Άρα τι; Να ελέγξουμε τη δεύτερη καμπύλη για να έχουμε μετά μια τρίτη καμπύλη;

Πιστεύω πως θα πρέπει να μπει μια καθολική ρύθμιση σύμφωνα με τις ηλικίες και δη των ατόμων της τρίτης ηλικίας. Αυτοί θα πρέπει να μείνουν σπίτι περιορίζοντας τις μετακινήσεις τους στις απολύτως απαραίτητες, όπως για παράδειγμα επίσκεψη σε φαρμακείο ή σε υπεραγορά όπου θα ισχύει δικό τους ωράριο που θα απαγορεύει σε άτομα άλλων ηλικιών να πηγαίνουν ταυτόχρονα.

Και επειδή το μεγαλύτερο πρόβλημα που επιφέρει την επιβολή περιοριστικών μέτρων είναι ο φόβος να κατακλυστεί το σύστημα υγείας και να μην μπορεί να ανταπεξέλθει σε περιστατικά, θέλω πραγματικά να θέσω τον εξής προβληματισμό.

Το κράτος έχει δώσει πέραν των 1,2 δισ. ευρώ σε μέτρα στήριξης κλείνοντας μας την πρώτη φορά. Γιατί δεν αφιέρωσε λιγότερα από 100 εκατ. ευρώ και να δημιουργήσει ένα νέο νοσοκομείο αναφοράς με πολυάριθμους αναπνευστήρες και μονάδες εντατικής θεραπείας και να μην υπάρχει ούτε ο φόβος αφόρητης πίεσης του συστήματος υγείας, αλλά ούτε και να επικρέμεται συνεχώς σαν δαμόκλειος σπάθη η πιθανότητα ενός νέου lockdown;

Η λύση ήταν πάντα μπροστά μας. Το εμπορικό κέντρο «Ορφανίδη» στην είσοδο της Λευκωσίας διαθέτει κτηριακούς χώρους σχεδόν 60.000μ², σε έκταση γης πέραν των 43.000μ², με συνολικούς χώρους στάθμευσης που ξεπερνούν τους 1.100. Αυτό, εδώ και κάποια χρόνια είναι στην ιδιοκτησία της Τράπεζας Κύπρου και πωλείται προς 34εκατ. ευρώ. Το κράτος θα μπορούσε με χίλιους-δυο τρόπους να εξασφαλίσει αυτό το κτήριο και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες – φτάνει κυβέρνηση, βουλή, ΚΤ και Τράπεζα Κύπρου να το έβλεπαν θετικά. Σε σύντομο χρονικό διάστημα θα μπορούσε να ανακαινιστεί και να εξοπλιστεί κατάλληλα για να είναι ετοιμοπόλεμο κατά πάσας… πανδημίας. Δεν θα ήταν μια πολύ καλή και οικονομικότερη λύση;

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Ανδρέα Ανδρέου

Ανδρέας Ανδρέου: Τελευταία Ενημέρωση

X