Του Ανδρέα Ανδρέου
Κατά κοινή ομολογία παρατηρείται μια ατονία στην εξέλιξη του εμβολιαστικού προγράμματος. Παρόλο που στο σύνολο, περίπου το 60% του ενήλικου πληθυσμού έχει λάβει την πρώτη δόση και το 40% είναι πλήρως εμβολιασμένο, ο ρυθμός νέων εμβολιασμών βρίσκεται σε ύφεση. Από τα διαθέσιμα δεδομένα φαίνεται πως η ηλικιακή ομάδα που βρίσκεται αρκετά πίσω είναι αυτή των 18-29 ετών, ενώ οι ηλικιακές ομάδες των 30-39, 40-49 και 50- 59 αν και ικανοποιητικές σε κάλυψη, θα μπορούσαν να ήταν σε πολύ ψηλότερα ποσοστά. Με αυτά τα δεδομένα η εικόνα μας δεν εξελίσσεται όπως θα έπρεπε.
Αφενός γιατί δεν φθάνουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα στο πολυπόθητο ποσοστό του 70% κατ’ ελάχιστον για να αισθανόμαστε πιο ασφαλείς και αφετέρου επειδή αυξάνουμε τον κίνδυνο για ένα νέο κύμα που αποτέλεσμα θα έχει την επέκταση μέτρων περιορισμού και – ίσως πιο σημαντικό – την μετάλλαξη του ιού σε βαθμό που να καθιστά τους εμβολιασμούς που έγιναν λιγότερο αποτελεσματικούς. Πλέον, είμαστε σε θέση να έχουμε πολύ καλή εικόνα τόσο για την αποτελεσματι κότητα των εμβολίων, όσο και για την ε ξέλιξη του ιού. Και αυτή η εικόνα συνο ψίζεται στο εξής: τα εμβόλια που εμείς σαν Κύπρος υιοθετήσαμε είναι συντριπτικά αποτελεσματικά εναντίον του ιού και των μέχρι τώρα μεταλλάξεων του. Το ίδιο δεν μπορεί να λεχθεί για όσους νόσησαν, αλλά ούτε και για όσους προσπαθούν με χίλες δυο δικαιολογίες να αποφύγουν τον εμβολιασμό.
Για παράδειγμα, η ηλικιακή ο μάδα των 18 – 29 χρονών αποτελεί το 95% των νέων καθημερινών κρουσμάτων που καταγράφονται και, όπως έχει λεχθεί πιο πάνω, αυτή η ηλικιακή ομάδα είναι χαμηλή σε εμβολιαστική κάλυψη. Περεταίρω, όσοι έχουν νοσήσει έχουν αντισώματα μεν για το στέλεχος του ιού που τους νόσησε εξαρχής, οι δε μεταλλάξεις του ιού, είναι γι’ αυτούς έως και θανάσιμα επικίν δυνες. Πώς θα πάει λοιπόν το πράγμα από εδώ και πέρα Θα θέσουμε τη γιγάντια προσπάθεια που γίνεται εδώ και τόσο διά στημα σε κίνδυνο ρίχνοντας τα πάντα στον κάλαθο των αχρήστων Πρέπει επιτέλους να κατανοήσουμε κάποια πράγματα που είναι πολύ απλά. Όσο ο ιός αφήνεται, μεταλλάσσεται και το κάθε νέο στέλεχός του είναι πολύ πιο μεταδοτικό, αλλά και πιο επικίνδυνο από το προηγούμενο του. Δεν είμαι εγώ αυτός που θα εξηγήσει γιατί συμβαίνει αυτό, ούτε και είναι της ώρας να διδαχθούμε όλοι ιολογία για να κατανοήσουμε πλήρως γιατί οι ιοί λειτουργούν με αυτό τον τρόπο. Αρκεί να γνωρίζουμε πως όσο τον περιορίζουμε, τόσο αυτός θέλει να βρει τρόπους να επιζήσει, οπότε όλοι πρέπει να απο κτήσουμε όπλα εναντίον του για να τον καταστείλουμε. Και ο μόνος τρόπος που υπάρχει είναι ο εμβολιασμός. Το άλλο απλό πράγμα που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι δεν υπάρχει κα νένα άλλο περιθώριο για να επαναφέρουμε περιοριστικά μέτρα. Ούτε τα δημοσιονο μικά το επιτρέπουν, αλλά ούτε οι επιχει ρήσεις και ο κόσμος μπορεί να αντέξει νέες επιβαρύνσεις – οικονομικές και ψυχολογικές.
Σεβόμενοι την ελευθερία στη βούληση του καθενός, δεν μπορεί η πλει οψηφία που επέλεξε την ασφαλή οδό των εμβολιασμών που αποδεδειγμένα σώζει ζωές να τίθεται σε κίνδυνο επειδή η μει οψηφία επιλέγει να ακροβατεί στο δικό της μονοπάτι. Αυτή η επιτακτική ανάγκη καθίσταται πιο αναγκαία δεδομένου ότι ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος για να λέμε «άσε να δούμε πώς θα πάει και πράττουμε αναλόγως»… Η χαλάρωση δεν περιορίζεται στους εμβολιασμούς. Το τελευταίο διάστημα είμαστε μάρτυρες ατόμων που «ξεχνάνε» τις μάσκες τους στο αυτοκίνητο ή που απλά τις κρατάνε για μόστρα στο μπράτσο. Άτομα που πάνε να μπουν στον ανελκυ στήρα χωρίς μάσκα και άμα σε δουν μπορεί να σκεφτούν να ψελλίσουν αν σε ενοχλεί να μπουν μέσα μαζί σου. Εγώ προσωπικά είμαι από αυτούς που τους δυσαρεστώ και ας μην τους αρέσει. Μου έτυχε και περίπτωση που δεν είχε μάσκα και ήταν και ανεμβολίαστος προβάλλοντας μια α νόητη δικαιολογία. Του υπέδειξα πως είναι και οι σκάλες καλές για την υγεία του…
Μπορεί λοιπόν να μην είναι εφικτός ο αναγκαστικός εμβολιασμός, αλλά είναι ε φικτή και καθόλα νόμιμη η επιβολή κό στους σε όσους επιλέγουν τον ακροβατισμό μεταξύ ζωής και θανάτου – όχι μόνο των ιδίων αλλά και των γύρω τους. Θα πρέπει και η κοινωνία – που κατά πλειοψηφία επέλεξε ξεκάθαρα να εμβολιαστεί – να αρ χίσει να λειτουργεί όπως ο ιός: πιο ραγδαία και πιο δυναμικά. Πρέπει άμεσα να επιβληθεί κόστος στη διενέργεια των rapid tests, να μπει τέλος νοσηλείας κορωνοϊού εκτός ΓεΣΥ, να κα θυστερήσει η κατάργηση της μάσκας και οι εμβολιασμένοι να είναι πιο επιλεκτικοί με το ποιους συναναστρέφονται. Δεν μπορεί ένας ο οποίος νοσεί ενώ είχε επι λογές να μην νοσήσει, να στερεί νοσοκο μειακές κλίνες και ιατρικούς πόρους από συνανθρώπους του που χρήζουν νοσοκομειακής φροντίδας.
Όπως δεν μπορούν οι λίγοι να στερούν πλέον οικονομικούς πόρους και να κρατάνε την οικονομία κλειστή ή περιορισμένη επειδή δεν τους ενδιαφέρει το σύνολο.
O Ανδρέας Α. Ανδρέου, MRICS είναι CEO, APS Andreou Property Strategy- Chartered Surveyors.
