ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Οι καρχαρίες και τα άγρια θηρία

Του Γιάννη Ιωάννου

Του Γιάννη Ιωάννου

Στις στιχομυθίες μεταξύ Αβέρωφ Νεοφύτου και Νίκου Χριστοδουλίδη, στο πλαίσιο της saga για το χρίσμα του υποψήφιου του ΔΗΣΥ, ακούσαμε για.. αρκετά είδη από το ζωικό βασίλειο και δη από τη θαλάσσια πανίδα. Ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού έκανε την αναφορά για καρχαρίες και χρυσόψαρα, διευκρινίζοντας πως θέλει να μας προστατεύσει από τους καρχαρίες, όπως π.χ. την Τουρκία, δίνοντας μάλλον τον δικό του ορισμό για την ηγεσία. Ο τέως ΥΠΕΞ, αντιπαρερχόμενος τις δηλώσεις Αβέρωφ, μάς ανέφερε πως δεν πολιτεύεται με όρους που παραπέμπουν σε άγρια θηρία, μιας και στις δημοκρατίες δεν ισχύει ο Νόμος της Ζούγκλας. Σε κάποια φάση την περασμένη εβδομάδα οι πολιτικές διεργασίες στον Δημοκρατικό Συναγερμό θα παρέπεμπαν σε ντοκιμαντέρ. Από εκείνα που υπό τους ήχους ambient, σχεδόν ψυχεδελικής, μουσικής βλέπεις ψάρια να κολυμπούν, θηρία να εφορμούν και γενικά το ζωικό βασίλειο σε όλη του τη χάρη.

Το σκηνικό θα ήταν αστείο αν δεν ήταν... οργουελικό. Και να παραπέμπει, ως προς το πού κινείται η σύγχρονη Κεντροδεξιά στη Κύπρο, απευθείας στη «Φάρμα των Ζώων» (Animal Farm, 1945) του Τζορτζ Όργουελ. Όχι ως προς το ίδιο το περιεχόμενο του βιβλίου αλλά ως προς τις εκδοτικές περιπέτειές του μέχρι να τυπωθεί στο χαρτί. Και την ίδια την ανταπόκριση που έλαβε, σε αρχικό στάδιο, μέχρι να καταστεί όχι μόνο ένα λογοτεχνικό αριστούργημα του 20ού αιώνα αλλά και ένα πολύτιμο εργαλείο κατανόησης της Δημοκρατίας. Ο Όργουελ τα έβαζε με την άρχουσα τάξη εν γένει. Γι’ αυτό και το έργο του αποτέλεσε αντικείμενο σφοδρής κριτικής τόσο από τη βρετανική Αριστερά όσο κι από τη φιλελεύθερη-συντηρητική παράταξη.

Το πώς κινείται η κόντρα στα όρια του «κομματικού πατριωτισμού» VS του «ανεξάρτητου αφηγήματος» μεταξύ Αβέρωφ Νεοφύτου και Νίκου Χριστοδουλίδη δεν αναδεικνύει μόνο τις εγγενείς αντιφάσεις –παρούσες κι ορατές– ως προς το πώς κινήθηκαν και οι δύο σε πολιτικό επίπεδο το τελευταίο διάστημα αλλά και όσα χρόνια βρίσκεται (μέχρι και το 2023) ο Δημοκρατικός Συναγερμός στην εξουσία. Υπενθυμίζει πως στις προεδρικές εκλογές του 2023 δεν αλλάζει τίποτα ως προς την ίδια την αλλαγή παραδείγματος –όχι ως προς την εξουσία– αλλά ως προς τη νοοτροπία και τον τρόπο ξεδίπλωσης της Πολιτικής (με το «Π» κεφαλαίο) στην Κύπρο: Το κόμμα είτε το επικαλείσαι, με πάσα ορθοδοξία, ως προς τον τρόπο λειτουργίας είτε το απορρίπτεις ακόμη και ως προς την βάση του, όπως έπραξαν αντίστοιχα τόσο ο κ. Νεοφύτου όσο και ο κ. Χριστοδουλίδης, παραμένει το βασικό συστατικό πολιτικής ανάδειξης και εργαλείο του ισχύοντος συστήματος προκειμένου να κερδίσεις την εξουσία. Οτιδήποτε άλλο είναι ή υποκριτικό ή αγνοεί τις ιστορικές και βιωματικές εμπειρίες στην Κύπρο, τουλάχιστον μετά το 1977. Προφανώς το πώς κινήθηκαν οι δύο άντρες απορρέει και από την προσωπική τους διάδραση κι αντίληψη με/για την εξουσία. Υπό αυτό το βάρος είναι ξεκάθαρο πως σε μια ευνομούμενη, σύγχρονη και φιλελεύθερη κοινωνία οι καρχαρίες δεν επιβιώνουν πάντα. Το απέδειξε ο Δαρβίνος πριν από πολλά χρόνια με τα όσα παρέθεσε για τη θεωρία της προσαρμοστικότητας. Στον αντίποδα, ούτε οι σύγχρονες δημοκρατίες είναι πάντα ρόδινες και ιδανικές. Το αποδεικνύει το διεθνές σύστημα, που συχνά αναλύεται στις Διεθνείς Σχέσεις, ως άναρχο και παρομοιάζεται με ζούγκλα.

Το αν τελικά ο κ. Νεοφύτου ή ο κ. Χριστοδουλίδης αποδείξουν πως οι καρχαρίες τρώνε τα χρυσόψαρα ή πως ζούμε σε μια ιδανική Δημοκρατία χωρίς άγρια θηρία μένει να φανεί από την εξέλιξη των πραγμάτων, καθ’ οδόν για τον Μάρτιο του 2023 και τις προεδρικές εκλογές. Ο Τζορτζ Όργουελ ωστόσο πρέπει να υπενθυμίσει σε αμφότερους το πώς η «Φάρμα των Ζώων» ως έργο χρησιμοποιήθηκε για πολλές δεκαετίες με χαλκευμένο το μήνυμά του προκειμένου να προστατεύσει το ίδιο το σύστημα, το οποίο έθιγε ως λογοτεχνικό πόνημα. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο μήνυμα που θα κληθούν να λάβουν οι δύο κύριοι είτε το 2023 πάνε σπίτι τους είτε μας ατενίζουν από τον λόφο της Εξουσίας. Το αν θα το κατανοήσουν μένει να κριθεί από την ίδια την Ιστορία όπως ακριβώς η Ιστορία θα κρίνει και τον απερχόμενο Πρόεδρο Αναστασιάδη –τον οποίο αμφότεροι στήριξαν στην εξουσία για δέκα χρόνια, ο ένας ως αρχηγός του κόμματος από το οποίο προέρχονταν ο τελευταίος και ο άλλος ως οργανικό μέλος των δύο κυβερνήσεων.

Και μιας και το κλίμα είναι ευρύτερα... National Geographic. Φαντάζεστε ένα χρόνο πριν από τις εκλογές, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης να εμφανιστεί με το ψαροντούφεκο για ένα μάθημα ως προς τα όρια τόσο των καρχαριών όσο και των άγριων θηρίων;

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Γιάννη Ιωάννου

Γιάννης Ιωάννου: Τελευταία Ενημέρωση

Το ζήτημα της εναντίωσης στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση οφείλουμε να το δούμε πιο εκτενώς γιατί δυνητικά θα γεννήσει πολιτικές ...
Του Γιάννη Ιωάννου
Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς από τον ανασχηματισμό είναι πως δεν θα είναι ο τελευταίος της τρέχουσας κυβέρνησης Χριστοδουλίδη ...
Του Γιάννη Ιωάννου
Το κοινό συμπέρασμα είναι αν μπορεί η Κύπρος όντως να παράξει ένα οικονομικό μοντέλο που θα είναι υγιές και με πλήρη διαφάνεια ...
Του Γιάννη Ιωάννου