ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η ιδεολογία του θράσους

Του Σταύρου Χριστοδούλου

Του Σταύρου Χριστοδούλου

stavros.christodoulou@gmail.com

Ποιο είναι το διά ταύτα των 544 λέξεων της επιστολής παραίτησης Γιολίτη; Οι εξής οκτώ: Με τον παρά μου και τον τσαμπουκά μου! Προτού δε αρχίσουν κάποιοι να ολοφύρονται ότι υποβιβάζουμε το πολιτικό επίπεδο, προτείνω να ξαναδιαβάσουμε το επίμαχο απόσπασμα: «Δεν είμαι εγώ, αγαπητέ Πρόεδρε, που πλήττω την εικόνα σας. Εγώ ήρθα στην πολιτική χωρίς βαρίδια, με καθαρά χέρια και με δηλωμένη οικονομική ευχέρεια ώστε να μην αφήνονται σκιές βολέματος ή και διαφθοράς αλλά μόνο προσφοράς. Μάλλον εγώ υπέστη κόστος, και βαρύ μάλιστα, με την αποδοχή συμμετοχής μου σε μια κυβέρνηση η οποία γνωρίζετε καλά πως δεν έχαιρε των καλύτερων εντυπώσεων από την κοινωνία των πολιτών στα ζητήματα διαφθοράς και διαφάνειας».

Η κυρία, αν μη τι άλλο, είναι ειλικρινής. Πριν την επιλέξει ο Νίκος Αναστασιάδης για να αναλάβει το χαρτοφυλάκιο του Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, δεν ήταν παρά μια κοσμική περσόνα, με αξιοσημείωτη ινσταγκραμική παρουσία, η οποία δεν έχανε ευκαιρία να επιδεικνύει τα λεφτά της. Και επιτυχημένη δικηγόρος, με εξαιρετικά ακαδημαϊκά προσόντα; Βεβαίως, αλλά επιτρέψτε μου να πιστεύω ότι η όποια επαγγελματική επιτυχία δεν ισοφαρίζει την αλαζονεία και τον νεοπλουτισμό. Στα κυπριακά υπάρχει μια λέξη που αποδίδει με ακρίβεια το προφίλ της υπουργού με τις όψιμες ευαισθησίες: το «άππωμα». Χαρακτηριστικό που την οδήγησε στην απόφαση να κυνηγήσει ακόμα και ένα parody account για να προστατεύσει το εύθραυστο εγώ της. Μια τέτοια περίπτωση υπουργού δεν εκπλήσσει κανέναν γιατί εξέδωσε αυτού του είδους την επιστολή παραίτησης. Η έπαρσή της είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορούσε να διανοηθεί καν ότι ο πολιτικός της προϊστάμενος έχει κάθε δικαίωμα να την αξιολογήσει αρνητικά ή να την παύσει.

Το θέμα μας, όμως, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι η Γιολίτη. Γιατί η πληθωρική Έμιλυ σύντομα θα επιστρέψει στο φυσικό της χώρο, τις σελίδες των κοσμικών και του χλιδάτου life style. Στη δε πολιτική ιστορία θα καταγραφεί μονάχα ως υποσημείωση για μια παραίτηση κρότου λάμψης. Το σοβαρό θέμα είναι η ιδεολογία του θράσους που διαπνέει τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη. Η οποία, πέρα από τους πολιτικούς ακροβατισμούς με πρόσωπα του οικογενειακού περίγυρου του προέδρου, εκφράζεται κατά τον πλέον επικίνδυνο τρόπο με το απροκάλυπτο ξέπλυμα της ακροδεξιάς.

Η εικόνα του πνευματικού τέκνου του εγκληματία Μιχαλολιάκου απέναντι από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να συζητά τη συμμετοχή του ΕΛΑΜ σε οικουμενική κυβέρνηση ήταν ντροπιαστική. Ο Αναστασιάδης παίζει με τη φωτιά, ενώ πίσω του οι συναγερμικοί σφυρίζουν αδιάφορα λες και δεν αντιλαμβάνονται ότι το ΕΛΑΜ έλκει την καταγωγή του από τους νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Άκουγα τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να επιχειρηματολογεί για τη δημοκρατική νομιμοποίηση και δεν πίστευα στα αφτιά μου. Κάπως έτσι δόθηκε στο ΕΛΑΜ η Επιτροπή για το Δημογραφικό, όταν υπάρχει καταγεγραμμένη η ρατσιστική του θέση για μη ενσωμάτωση των μεταναστών, επειδή θα οδηγήσει τους «Έλληνες της Κύπρου σε πλήρη αφανισμό».

Ας το εξηγήσουμε, λοιπόν, ακόμη μία φορά: Το ΕΛΑΜ έχει τη δημοκρατική νομιμοποίηση της κάλπης, αλλά βρίσκεται εκτός του δημοκρατικού τόξου. Εκεί όπου βρισκόταν και η ομογάλακτή του Χρυσή Αυγή, εξ ου και απομονώθηκε από τα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου. Δεν θα επικαλεστώ παραδείγματα από την Αριστερά. Οι του ΔΗΣΥ όμως οφείλουν να γνωρίζουν ότι ο Σταύρος Δήμας, επιφανής πολιτικός της Δεξιάς, αρνήθηκε τη στήριξη της Χρυσής Αυγής για να εκλεγεί Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ή θα έπρεπε να θυμούνται τη σύγκρουση του νυν υπουργού εξωτερικών Νίκου Δένδια με τους Χρυσαυγίτες, οι οποίοι απείλησαν να τον λιντσάρουν.

Ο Νίκος Αναστασιάδης σε συνεργασία με τον Αβέρωφ Νεοφύτου κινήθηκαν ακριβώς στον αντίποδα των πιο πάνω. Καταδέχτηκαν να εκλέξουν πρόεδρο της Βουλής με τις ψήφους του ΕΛΑΜ και στη συνέχεια τους κατέστησαν ισότιμους συνομιλητές. Μια τακτική «κανονικοποίησης» που μοιραία θα μας οδηγήσει σε περιπέτειες. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη σπέρνει ανέμους και δεν θα αργήσει να θερίσει θύελλες. Και τότε, πολύ φοβάμαι ότι μπροστά στην τοξικότητα του ΕΛΑΜ το θράσος της επιστολής παραίτησης Γιολίτη θα μοιάζει απλώς με πταίσμα.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Σταύρου Χριστοδούλου

Σταύρος Χριστοδούλου: Τελευταία Ενημέρωση

X