Kathimerini.gr
Η νευρική ανορεξία, συχνά θανατηφόρος πάθηση, δεν έχει μόνον ψυχιατρικό υπόβαθρο, αλλά πυροδοτείται και από προβλήματα μεταβολισμού. Η επιστημονική διαπίστωση αυτή πιθανώς να βοηθήσει να κατανοήσουμε γιατί οι γιατροί αδυνατούν να θεραπεύσουν τη νόσο ενώ ταυτόχρονα θα ανοίξει τον δρόμο για νέες καινοτόμους προσεγγίσεις τόσο όσον αφορά την έγκαιρη αναγνώριση του προβλήματος όσο και τη θεραπεία αυτών που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν.
Οι ερευνητές κατάφεραν να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα αφού συνέκριναν γενετικό υλικό από 17.000 πάσχοντες από νευρική ανορεξία και 55.000 υγιή άτομα, που αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. Οι πάσχοντες παραχώρησαν το γενετικό υλικό τους μέσω της Πρωτοβουλίας Γενετικής Νευρικής Ανορεξίας ή στην ομάδα εργασίας διατροφικών διαταραχών της Γονιδιωματικής Ψυχιατρικής Κοινοπραξίας.
Η έρευνα αναγνώρισε οκτώ γονίδια που συνδέουν τη νευρική ανορεξία με το άγχος, την κατάθλιψη, την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, παθήσεις που οι ειδικοί ανέμεναν. Ωστόσο, τα οκτώ αυτά γονίδια της νευρικής ανορεξίας αποδείχθηκε ότι συνδέονται και με DNA που ρυθμίζει την καύση λίπους, τη φυσική δραστηριότητα, αλλά και την ανθεκτικότητα στον διαβήτη τύπου 2.
«Το νόημα της έρευνάς μας είναι ότι πλέον δεν μπορούμε να προσεγγίζουμε τη νευρική ανορεξία και άλλες διατροφικές διαταραχές ως αμιγώς ψυχιατρικές ή ψυχολογικές νόσους», τόνισε ο Τζερόμ Μπριν, γενετιστής στο King’s College London, ο οποίος συντόνισε την έρευνα, μαζί με συναδέλφους του από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας.
«Η νευρική ανορεξία ασφαλώς συνδέεται με το άγχος, την κατάθλιψη και την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, αλλά διαθέτει και πολλές διασυνδέσεις με υγιείς μεταβολικούς παράγοντες, κάτι που δεν βλέπουμε σε άλλες ψυχικές διαταραχές», επισήμανε ο Μπριν.
Τα μεταβολικά γονίδια, δηλαδή, καταλήγουν να συνδέονται με αυτά που ευθύνονται για ψυχιατρικά προβλήματα, ενισχύοντας τον κίνδυνο εμφάνισης της νευρικής ανορεξίας. Περίπου τα μισά κρούσματα της συγκεκριμένης διατροφικής διαταραχής μπορούν να αποδοθούν σε γενετικούς παράγοντες, ενώ για τα υπόλοιπα ευθύνονται κάποια σημαντικά γεγονότα της ζωής και άλλοι παράγοντες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η νευρική ανορεξία είναι η πλέον θανατηφόρος από όλες τις ψυχικές νόσους. Προσβάλλει περίπου το 1% έως 4% των γυναικών και το 0,3% των ανδρών. Οι πάσχοντες έχουν εξαιρετικά μικρό σωματικό βάρος και διαστρεβλώμενη εικόνα της όψης του σώματός τους. Το ενδεχόμενο να κερδίσουν ακόμα και μερικά γραμμάρια τους γεμίζει τρόμο. Κάποιοι από τους πάσχοντες τρώνε τόσο λίγο, που στην πραγματικότητα λιμοκτονούν, ενώ άλλοι τρώνε κανονικά αλλά ασκούνται τόσο εντατικά ώστε οι θερμίδες που καίνε να είναι περισσότερες από αυτές που καταναλώνουν.
Σήμερα για την αντιμετώπιση της νευρικής ανορεξίας εφαρμόζεται γνωσιακή θεραπεία της συμπεριφοράς και οικογενειακά προγράμματα επανασιτισμού, έτσι ώστε ο πάσχων να ανακτήσει φυσιολογικό σωματικό βάρος. Ωστόσο, αυτές οι προσεγγίσεις σπάνια επιτυγχάνουν τον στόχο τους.
