Του Σταύρου Χριστοδούλου
Η συνέντευξη του υπουργού Ενέργειας Γιώργου Παπαναστασίου στα Νέα των Αθηνών είχε μια ενδιαφέρουσα παραδοχή, η οποία έπεσε στα μαλακά. Ρώτησε ο συνάδελφος Κώστας Κωνσταντίνου: «Σε περίπτωση που υπάρχουν προβλήματα με το GSI για το κομμάτι Κύπρου - Ελλάδας μπορεί να δούμε την Κύπρο να διασυνδέεται πρώτα με το Ισραήλ;». Ο υπουργός απάντησε επί λέξει: «Η αρχική τοποθέτηση ήταν ότι μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν να συνδεθούν με ένα μεγαλύτερο ενιαίο δίκτυο. Εάν όμως αυτό δεν είναι εφικτό για τους οποιουσδήποτε λόγους, είτε γεωπολιτικούς είτε οικονομικούς είτε τεχνικούς, βεβαίως τους ενδιαφέρει η διασύνδεση με την Κύπρο, διότι γνωρίζουν ότι η Κύπρος είναι σαν ένας δορυφόρος στο Ισραήλ».
Ένα κράτος «δορυφόρος» λοιπόν. Έτσι αποκάλεσε ο υπουργός της κυβέρνησης Χριστοδουλίδη την Κυπριακή Δημοκρατία, χωρίς βεβαίως να κοκκινίσει από ντροπή. Γεγονός που δικαιολογεί ενδεχομένως την άλλη κίνηση πολιτικής οσφυοκαμψίας, η οποία προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων: την εγκύκλιο που το υπουργείο Εσωτερικών απέστειλε στην Ένωση Δήμων, με θέμα «την ενίσχυση των δράσεων για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού και της υποκίνησης μίσους στην Κύπρο». Τις οδηγίες δηλαδή του υπουργού Διασποράς του Ισραήλ «για άμεσο καθαρισμό των όποιων τέτοιων συνθημάτων εντοπίζονται στους Δήμους και Κοινότητες» της χώρας μας. Μιας κατά τ’ άλλα ανεξάρτητης χώρας, αν και «δορυφόρος» σύμφωνα με τα πιο επίσημα κυβερνητικά χείλη, η οποία καταδέχεται να γίνει νεροκουβαλητής ενός αδίστακτου ηγέτη σε βάρος του οποίου εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Και ενός καθεστώτος, το οποίο διαπράττει γενοκτονία σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Οι δεκάδες χιλιάδες νεκροί, ανάμεσά τους ανυπεράσπιστα παιδιά, προφανώς δεν συνιστούν ικανό λόγο για τους υπουργούς του κράτους-δορυφόρου να επιδείξουν στοιχειώδη ενσυναίσθηση.
Το θέμα θεωρείται λήξαν, ανακοίνωσε η κυβέρνηση καταφέρνοντας με αυτή της τη στάση να ρίξει λάδι στη φωτιά. Ευτυχώς έχουμε δημοκρατία και το πότε «τελειώνει» ένα θέμα το αποφασίζουμε μόνοι μας. Με κίνδυνο να ανακυκλώσουμε και πάλι τα αυτονόητα θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η ελευθερία της έκφρασης είναι ένα αγαθό που δεν υπόκειται στην έγκριση οιουδήποτε. Ακόμα και τώρα, που το θέμα έχει προσπεραστεί από την επικαιρότητα, υπάρχει λόγος να επιμείνουμε σε αυτό. Γιατί όσο κι αν ο χορός των εκατομμυρίων π.χ. γύρω από την υπόθεση του Βασιλικού προκαλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, η σκιά του διαρκούς εγκλήματος στη Γάζα συνεχίζει να μας στοιχειώνει. Θα επιμείνουμε, λοιπόν, παρά την επιθυμία της κυβέρνησης να λήξει τη δυσάρεστη συζήτηση, επειδή η γενοκτονία που διαπράττεται από το εγκληματικό καθεστώς Νετανιάχου αφορά πρώτα και κύρια τα δημοκρατικά μας αντανακλαστικά. Τα στοιχεία βοούν και συγκλονίζουν την παγκόσμια κοινότητα. Αντιγράφω από την επιστολή διαμαρτυρίας των πανεπιστημιακών και ερευνητών που εργάζονται σε Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Κύπρου: «Πάνω από 54.000 διαπιστωμένοι νεκροί, εκ των οποίων 17.000 παιδιά, 123.000 τραυματίες στην πλειοψηφία τους άμαχοι, γυναικόπαιδα, 2.300.000 σε ασιτία, εκ των οποίων 14.000 υποσιτιζόμενα βρέφη». Τι παραπάνω χρειάζεται ώστε να υψώσουμε τη φωνή μας ενάντια σε αυτή την πρωτοφανή αγριότητα;
Οι προφάσεις περί αντισημιτισμού είναι μια χυδαία προσπάθεια για να δοθεί άλλοθι σε μια διαπιστωμένη γενοκτονία. Ακόμα πιο χυδαίο όμως είναι όταν κάποιοι ερμηνεύουν την καταδίκη του καθεστώτος Νετανιάχου σε ανοχή για τη Χαμάς. Πρόκειται για μια συμψηφιστική λογική που προσβάλλει κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο άνθρωπο. Προφανώς και τα τρομοκρατικά κτυπήματα της Χαμάς, με θύματα αθώους Ισραηλίτες, είναι αποτρόπαια και καταδικαστέα. Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για την πολεμική μηχανή που ισοπεδώνει τη Γάζα και αφανίζει τον λαό της. Πρόκειται για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Χωρίς ναι μεν αλλά.
Όσοι αναγάγουν τους εαυτούς τους σε συνηγόρους του Ισραήλ καλό είναι να θυμούνται ότι υπάρχει κάτι που λέγεται ατομική πολιτική ευθύνη. Πέρα από κόμματα και κυβερνήσεις, στο τέλος της ημέρας ο καθένας από εμάς είναι ένα όνομα και μια συνείδηση. Με αυτή την ηθική στάθμη αναμετριούνται όσοι εξυπηρετούν τα συμφέροντα ενός εγκληματία πολέμου σαν θλιβεροί λακέδες ενός κράτους «δορυφόρου».
Ο κ. Σταύρος Χριστοδούλου είναι σύμβουλος Επικοινωνίας.
