ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η έξωθεν καλή μαρτυρία

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Λίγες μέρες μετά το κούρεμα καταθέσεων και τη φημολογία ότι οι συμπέθεροι του προέδρου Αναστασιάδη έβγαλαν προνομιακά χρήματα κατά την κλειστή περίοδο, ο Πρόεδρος προειδοποιούσε την ερευνητική επιτροπή που διόρισε να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο. «Επειδή αυτές τις μέρες», έλεγε, «βρίσκομαι και ο ίδιος υπό κρίση, σας παρακαλώ όπως εξετάσετε με αυξημένη αυστηρότητα τα όσα, αμέσως ή εμμέσως, μου αποδίδονται και μην περιοριστείτε στους εξ αγχιστείας συγγενείς μου, αλλά επεκτείνετε την έρευνά σας και στις συναλλαγές του δικηγορικού μου γραφείου του οποίου μέχρι πρότινος ήμουν συνέταιρος», σημείωνε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το σοκ, όμως, που προκάλεσε η κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, άφησε τις ευφάνταστες εξηγήσεις του συμπέθερου, ότι δηλαδή έβγαλε τα χρήματά του μέχρι το Λονδίνο για να αγοράσει ακίνητο τελικά στην Κύπρο να πέσουν στα μαλακά.

Και ήταν μόνο η αρχή, αν λάβουμε υπόψη το σήριαλ που άρχισε να στήνεται με το δικηγορικό γραφείο, που ακόμα και μετά την εκλογή του Προέδρου ξέχασε και συνέχιζε να διαφημίζει στην ιστοσελίδα του τον Νίκο Αναστασιάδη ως το πρόσωπο με το οποίο μπορούν να συνομιλούν για θέματα αεροπορικών εταιρειών. Το δικηγορικό γραφείο λίγο μετά αναλάμβανε την εκπροσώπηση της αεροπορικής εταιρείας Ryanair, για την αγορά των Κυπριακών Αερογραμμών. Μόνο όταν πήρε διαστάσεις το σκάνδαλο ο Πρόεδρος αντέδρασε έντονα όπως έλεγε, διότι παραβιάζεται ο όρος που έθεσε όταν έφυγε από το γραφείο. Ότι δηλαδή «δεν θα δεχθώ ποτέ να αναλάβει τον οποιοδήποτε πελάτη, ο οποίος μπορεί να έχει συμφέροντα από την παρουσία μου στην κυβέρνηση». Όμως, το θέμα δεν έκλεινε στις νουθεσίες του Προέδρου. Οι δικαιολογίες που παρουσιάστηκαν ήταν ενδεικτικές της κοροϊδίας. Οι δύο δικηγόροι του πρώην δικηγορικού γραφείου παρευρέθηκαν σε συνάντηση με τη διαπραγματευτική ομάδα του κράτους, όμως, όπως εξηγούσαν η εκπροσώπηση του γραφείου δεν ήταν επαγγελματική, αλλά στόχο είχε να προσφέρουν τυχόν βοήθεια στο νέο γραφείο που αναλάμβανε την υπόθεση. Μάλιστα, υπέγραφαν και με αλλοιωμένα ονόματα επειδή, όπως εξηγούσαν αργότερα στο πειθαρχικό του Δικηγορικού Συλλόγου, βιάζονταν πολύ.

Και όσο οι δικηγόροι του πρώην δικηγορικού γραφείου του Προέδρου βοηθούσαν αφιλοκερδώς τους νέους εκπροσώπους της RyanAir, η πρώτη κυρία αγόραζε από τον Αρχιεπίσκοπο φιλέτο που γειτνίαζε με το σπίτι της στη Λεμεσό, δίδοντας σε μετρητά την προκαταβολή. Θύμωσε τότε με την κατακραυγή ο Πρόεδρος και χαρακτήρισε κατάντημα της αντιπολίτευσης τέτοια ζητήματα να τυγχάνουν μικροπολιτικής εκμετάλλευσης και προβολής.

Είναι τόσα πολλά τα παραδείγματα που ακολούθησαν που θα κουράσουμε και θα κουραστούμε να τα επαναλάβουμε. Από την εκδίωξη του Πανίκου Δημητριάδη υπενθυμίζοντάς του ποιος είναι «η πατρώνα της πολιτικής», στη φυλάκιση του βοηθού γενικού εισαγγελέα, στο μπάχαλο του συμβολαίου της Διοικήτριας που την κρατήσαμε μέχρι και τη αφυπηρέτησή της στο πηδάλιο της Κεντρικής Τράπεζας. Το εντυπωσιακό είναι πως όλα αυτά έγιναν κατά την πρώτη μόλις διακυβέρνηση Αναστασιάδη. Και έστω κι αν η πλειοψηφία της κοινωνίας έδωσε στον ίδιο μία δεύτερη και τελευταία ευκαιρία να κυβερνήσει, τα όσα λαμβάνουν χώρα καταδεικνύουν πως αυτή η δεύτερη θητεία δεν θα είναι καθόλου γενναιόδωρη μαζί του. Και δεν το λέμε μόνο γιατί τα δημοσιεύματα του OCCRP και του Al Jazeera μάς έχουν εκθέσει διεθνώς ως κράτος, αλλά γιατί στο εσωτερικό έχει χαθεί η έξωθεν καλή μαρτυρία του Προέδρου. Ο Πρόεδρος, ως πολύπειρος πολιτικός, θα έπρεπε να γνωρίζει πως το ζητούμενο δεν είναι τι εικόνα έχει ο ίδιος για τον εαυτό του, αλλά τι εικόνα έχουν οι άλλοι.

Και η αλήθεια είναι πως τον έχουν ικανό για όσα του καταλογίζονται δημοσίως και υπογείως. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο τα περί «άμωμου και αμόλυντου» που υπογραμμίζει με απολυτότητα τείνουν να μετατραπούν στο νέο πιο σύντομο πολιτικό ανέκδοτο μετά το «δεσμεύομαι».

Αυτό θα έπρεπε να τον ταρακουνήσει. Μπορεί πλέον να πείσει πως εργάζεται για μία δίκαιη λύση του Κυπριακού όταν θεωρούν φυσικό ότι συζητούσε λύση δύο κρατών; Με ποια αξιοπιστία θα βρει συμμάχους στο εξωτερικό; Μπορεί να πείσει πως θα μετατρέψει την Κύπρο σε ένα κανονικό κράτος; Αυτά θα έπρεπε να τα απαντήσει προτού ξεκινήσει τη φημολογία περί υβριδικού πολέμου. Γιατί «ο πόλεμος αρχίζει, όταν θέλεις, αλλά δεν τελειώνει όταν θέλεις», σύμφωνα με τον Μακιαβέλι. Και αν μπορούμε να προσθέσουμε σε αυτό και τη λαϊκή σοφία: πως όταν βρίσκεσαι στον λάκκο, είναι καλό να σταματήσεις να σκάβεις.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση

X