Με τα θηρία στον εξώστη

Κάθε κίνηση, κάθε δήλωση αποτελεί πολιτική πράξη. Μετρά το ήθος, αντικατοπτρίζει την ταπεινότητα, απογυμνώνει την έπαρση. Έτσι, λοιπόν, όταν πριν από έναν χρόνο ξέσπασε το σκάνδαλο των πολιτογραφήσεων, πρώην μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου, με κοινοποίηση στον διευθυντή της εφημερίδας, έστελνε email εκφράζοντας τη δυσφορία του για τη στήλη, καθώς εμπεριείχε άκομψη, όπως έλεγε, αναφορά στο πρόσωπό του. Τότε καταγράφαμε σύγκρουση συμφερόντων για κάποια από τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, συμπεριλαμβανομένου του ιδίου που ενέκριναν πολιτογραφήσεις την ίδια στιγμή που ο στενός οικογενειακός τους κύκλος εμπλεκόταν άμεσα με το κυπριακό πρόγραμμα επενδύσεων και με υποθέσεις που έπληξαν την εικόνα της Κύπρου διεθνώς. Γράφαμε πως το να εγκρίνουν οι ίδιοι πολιτογραφήσεις, ιδιαίτερα όταν τα δικηγορικά γραφεία αυτού του στενού οικογενειακού τους κύκλου είναι από τα μεγαλύτερα που ευνοήθηκαν από το πρόγραμμα αποτελεί σύγκρουση συμφερόντων. Τους προτείναμε το προφανές: να απέχουν από την έγκρισή των πολιτογραφήσεων δηλώνοντας το ασυμβίβαστο. Καταλήγαμε όμως στο συμπέρασμα ότι όταν ο πρόεδρος, που το δικηγορικό γραφείο που φέρει το όνομά του και που επωφελείται από τέτοιες δραστηριότητες δεν συγκινείται, τότε γιατί να το κάνουν οι υπουργοί του; Ο εν λόγω υπουργός όμως τα χαρακτήριζε συκοφαντίες, καθώς όπως έλεγε το υπουργείο του δεν εμπλεκόταν στη διαδικασία, η έγκριση από πλευράς Υπουργικού ήταν καθαρά τυπική και τυχόν εξαίρεση θα ήταν υποκριτική.

Θεωρούσε πως ουδέν ηθικό ζήτημα προκύπτει και γι’ αυτό τον λόγο θα έπρεπε να σιωπήσουμε. Ό,τι όμως είναι νόμιμο δεν είναι απαραίτητα και ηθικό και αυτή η συμπεριφορά εξηγεί εν μέρει γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σήμερα. Έναν χρόνο μετά που μας κουνούσαν το δάκτυλο και μας έλεγαν πως η σύγκρουση συμφερόντων ήταν «άκομψη αναφορά», διαπιστώνεται πως οι τότε κακοδιαχειρίσεις των πολιτογραφήσεων που το Υπουργικό ενέκρινε «τυπικά» εκθέτουν τη χώρα διεθνώς, πλήττεται η οικονομία, ξεκινά θεσμική κρίση και κινητοποιείται μία αρκούντως συντηρητική κοινωνία στους δρόμους.

Κάθε κίνηση κάθε δήλωση αποτελεί πολιτική πράξη. Έτσι, λοιπόν, και με τα όσα ακολούθησαν και την προβολή του εν λόγω βίντεο, οι νομικές και διωκτικές αρχές δεν θα έπρεπε να κωλυσιεργούσαν. Ιδιαίτερα όταν η ανεξάρτητη επιτροπή που διόρισαν από τον Σεπτέμβριο του 2020 και μέχρι σήμερα, το μόνο που βλέπουμε είναι προκηρύξεις διορισμών πληθώρας συνεργατών και στη συνέχεια ακυρώσεις, δεν μας πείθουν πως βιάζονται για την πάταξη της διαφθοράς. Όπως δεν μας πείθει ούτε μέρος της σύνθεσής της. Περιμένει κανείς ότι ο Μύρωνας Νικολάτος έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία, με την εξωδικαστική διευθέτηση που έγινε μεταξύ της Τράπεζας Κύπρου της αδελφής και της θυγατέρας του όσο ήταν πρόεδρος του Ανωτάτου για τα αξιόγραφα; Θα λειτουργήσει άμεμπτα και δίκαια με αυτό το προηγούμενο; Πόσο εύκολο είναι να πειστεί η κοινωνία για διαφάνεια, όταν το όνομα του μέλους της Επιτροπής Παύλου Ιωάννου, ακούγεται χωρίς να διαψεύδεται, για το ψηφοδέλτιο του κυβερνώντος κόμματος;

Κάθε κίνηση κάθε δήλωση, κάθε συμπεριφορά παράγει πολιτική συνείδηση. Σε μία κοινωνία που όλα τα παραπάνω την έκαναν δικαίως ή αδίκως ιδιαίτερα καχύποπτη οι πολιτειακοί αξιωματούχοι πρέπει να είναι διπλά προσεκτικοί. Όσο υποκριτικό κι αν θεωρείται, για την ανεξαρτησία τους θα πρέπει να πείθουν καθημερινά γενικός και βοηθός γενικός εισαγγελέας που μέχρι χθες ενέκριναν όλες αυτές τις πολιτογραφήσεις στο Υπουργικό Συμβούλιο. Θα πρέπει να πείθουν καθημερινά για το άμεμπτό τους και τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου που οι επαγγελματικές δραστηριότητές τους εμπλέκονταν με το πρόγραμμα επενδύσεων. Με τον ίδιο τρόπο και η Έμιλυ Γιολίτη, η οποία είχε κινήσει γη και ουρανό να υπουργοποιηθεί, έτσι; Και για την οποία όλα ανεξαιρέτως τα ΜΜΕ δώσαμε άπλετο χρόνο να αποδείξει ότι αξίζει να βρίσκεται στο πόστο που της ανέθεσαν. Η ίδια όφειλε να ξέρει καλύτερα από πολλούς ότι σε ένα περιβάλλον που η υπομονή των πολιτών έχει εξαντληθεί λόγω της θεσμικής διαπλοκής, τα πολιτικά πρόσωπα απαντούν πολιτικά και με επιχειρήματα στις επιθέσεις ενίοτε και στα ψεύδη. Όχι με αγωγές και ρεζιλίκια στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Και επειδή η διαπλοκή δεν είναι το μόνο πρόβλημα που θα διαχειριστεί η κυβέρνηση καθώς έπονται φουρτούνες στην οικονομία και το Κυπριακό, οφείλουν όλοι αυτοί, να κερδίσουν μέσα από σεμνότητα και καθαρές πράξεις την εμπιστοσύνη του κόσμου. Ξεκινώντας από τα πιο μικρά, έστω κι αν θεωρούνται «υποκριτικά». Διαφορετικά, ας κάτσουν σπίτι τους. Ή τουλάχιστον να μην προσβάλλονται όταν τους θεωρούν θηρία στον εξώστη.