ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Νικητές σε ραγισμένο γυαλί

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Το 2007, ο Κώστας Καραμανλής κέρδισε τη μάχη των εκλογών έχοντας απέναντί του τον Γιώργο Παπανδρέου και ένα ΠΑΣΟΚ που είχε αρχίσει να παρουσιάζει σοβαρά δείγματα φθοράς, αλλά και απουσίας εμπνευσμένης ηγεσίας. Η εκλογική του νίκη θεωρείτο αρχικά δεδομένη βάσει δημοσκοπήσεων και ο ίδιος ο Καραμανλής είχε ως στόχο να προβάλει ως ατού της προεκλογικής και την προσωπικότητά του, αλλά και τις μεταρρυθμίσεις που βρίσκονταν προ των πυλών. Όμως η καμπάνια έχει και τα τυχερά αλλά και τις ατυχίες που μπορεί να ταρακουνήσουν, ενίοτε και να ρίξουν μία κυβέρνηση. Ήταν για παράδειγμα η μεγάλη κρίση των ομολόγων που συντάραξε την ελληνική κοινή γνώμη. Ο τότε πρωθυπουργούς, ο οποίος υποσχόταν το νέο, ευρωπαϊκό και μεταρρυθμιστικό, παρουσίασε δυστοκία στο να αλλάξει τον υπουργό Απασχόλησης και μόνο μετά από ένα καταιγισμό επικρίσεων και δημοσκοπήσεων που η πλειοψηφία των ερωτηθέντων ζητούσε την παραίτηση του αρμόδιου υπουργού πείστηκε πως ίσως να ήταν η σωστή απόφαση η παύση του.

Ακολούθησαν οι πυρκαγιές ακριβώς στην καρδιά του προεκλογικού και έπληξαν αναπόφευκτα την κυβέρνηση. Όχι μόνο για το ανθρώπινο και περιβαλλοντικό κόστος που προκλήθηκε, αλλά και εξαιτίας της εμφανούς ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού. Ενός κρατικού μηχανισμού τον οποίο ο Κώστας Καραμανλής υποσχόταν πως θα αλλάξει.

Και όσο κι αν οι εν λόγω κρίσεις έδειξαν πως η κυβέρνηση Καραμανλή πατά σε γυάλινα πόδια, κατάφερε η Νέα Δημοκρατία να διατηρηθεί στην εξουσία. Όχι γιατί ο Κώστας Καραμανλής ενέπνεε πλέον ως ηγέτης και γοήτευε τα πλήθη, αλλά επειδή δεν θεωρείτο πως ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν τότε η σωστή εναλλακτική. Και όσο κι αν οι εκλογές του 2007 θα έπρεπε να κτυπήσουν καμπανάκι για τη Νέα Δημοκρατία, με την επανεκλογή του κ. Καραμανλή, αγνοήθηκαν πλήρως οι κίνδυνοι. Ενώ οι πολίτες ζητούσαν ριζικές μεταρρυθμίσεις, η κυβέρνηση επέλεγε και την ακινησία και την άμυνα, με αποτέλεσμα τις πρόωρες εκλογές και την ήττα του 2009.

Γιατί τα θυμηθήκαμε όμως όλα αυτά; Την περασμένη Κυριακή, ο Δημοκρατικός Συναγερμός είχε 9% πτώση από την προηγούμενη μάχη των ευρωεκλογών. Οι λόγοι μπορεί να ποικίλουν. Δεν είχε τη Θεοχάρους, δεν είχε τον Συλλούρη στο ψηφοδέλτιο. Είχε να αντιμετωπίσει την κυβερνητική φθορά. Πιθανά σενάρια. Όμως ό,τι κι αν συνέβαινε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στέλνει ένα μήνυμα. Πως η κυβερνητική παράταξη, σε μία μάχη που ανέκαθεν έβγαινε πρώτη (ακόμη και κατά την κρίση του 2004) και στην οποία αυτή τη φορά οι συναγερμικοί ψηφοφόροι είχαν υπερεκπροσώπηση, είχε μία σοβαρή φθορά. Και δεν έχει να κάνει με την επικοινωνία, αλλά με την ουσία, η οποία παραλείπεται: ότι δεν υπάρχει ούτε το όραμα ούτε η στρατηγική για το μέλλον. Και όποιο κόμμα και όποια κυβέρνηση δεν έχει στρατηγική για το μέλλον, οι πολίτες της γυρίζουν την πλάτη.

Αυτό θα έπρεπε να είναι το μήνυμα που θα έπρεπε να λάβει και η Πινδάρου, αλλά και το Προεδρικό και να ανασκουμπωθεί. Αντίθετα, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ αλλά και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασαν ικανοποίηση για το αποτέλεσμα και στην ουσία υποτίμησαν την νοημοσύνη του εκλογικού κοινού.

Όταν ο πρόεδρος χαρακτηρίζει έναν υπουργό που έπληξε αναπόφευκτα το προφίλ της κυβέρνησής του έναν από τους πολυτιμότερους συνεργάτες και ενισχύονται οι φήμες για τη μετάβασή του στην εισαγγελία φαίνεται πως δεν έχουν λάβει το μήνυμα και θα συνεχίσουν με τον ίδιο τρόπο.

Όπως το μήνυμα δεν το έχει λάβει και ο ΔΗΣΥ. Που επέλεξε λίγες μέρες πριν από την εφαρμογή του ΓεΣΥ να «προειδοποιήσει» μέσω του Νίκου Νουρή και να ζητήσει σταδιακή εφαρμογή κάποιων υπηρεσιών. Πλήττοντας επικοινωνιακά την όποια προσπάθεια αυτής της μεγαλεπήβολης μεταρρύθμισης και επιβεβαιώνοντας τους καχύποπτους που κατάγγελλαν τον ΔΗΣΥ ότι δεν βλέπει θετικά την εφαρμογή του ΓεΣΥ.

Έχουν επιλέξει να παίξουν θέατρο μπας και πείσουν τους πολίτες ή πράγματι δεν έλαβαν τα μηνύματα; Γιατί όταν συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο που τους οδήγησε σε αυτή την πτώση, λίγες μέρες μετά από αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαιώνουν πως ισορροπούν πολύ επικίνδυνα πάνω σε ένα προ πολλού ραγισμένο γυαλί.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση