Της Μαρίνας Οικονομίδου
Με τον Ακιντζί δεν ανησυχούσα, καθώς ήταν έντιμος και αθεράπευτα Τ/κ, έλεγε ο Νίκος Αναστασιάδης στους πολιτικούς αρχηγούς κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης του Εθνικού Συμβουλίου την περασμένη Τετάρτη. Έστω κι αν δεν ήταν απόλυτα ελεύθερος ο Ακιντζί, έλεγε ο πρόεδρος, λόγω του ελέγχου που ασκούσε αναπόφευκτα η Τουρκία, η στάση του δεν θύμιζε σε τίποτα αυτήν του Ερσίν Τατάρ. Και έλεγε για τη στάση του Τατάρ καθώς σύμφωνα με τον πρόεδρο, ο νέος ηγέτης των Τ/κ θα παίρνει εντολές από την Άγκυρα με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται για την επόμενη μέρα στο Κυπριακό.
Όταν, λοιπόν, ο Νίκος Αναστασιάδης εξηγούσε πως κατά το δείπνο γνωριμίας, ο Ερσίν Τατάρ του διαμήνυσε πως στόχος είναι να αναγνωριστεί η κυριαρχία των Τ/κ, ότι θα ακολουθεί ό,τι του πει η Τουρκία γι’ αυτό άλλωστε και επιδιώκει την πενταμερή διάσκεψη και πως σε αυτή την άτυπη διάσκεψη θα θέσουν κι άλλες προτάσεις πέρα από αυτές που έχουν συζητηθεί μέχρι σήμερα, ο ίδιος εξέφραζε την αγωνία του, ενώ οι πολιτικοί αρχηγοί είχαν ταρακουνηθεί.
Μέρος της πολιτικής ηγεσίας εξέφραζε έντονη ανησυχία για την τροπή που πήραν τα πράγματα. Ο Μαρίνος Σιζόπουλος, ο οποίος μαζί με τον Γιώργο Λιλλήκα έστηναν μόλις προχθές αντιομοσπονδιακό μέτωπο για τις βουλευτικές εκλογές, διερωτάτο αν η κυβέρνηση έχει μελετήσει εναλλακτικά σενάρια. Και ο Γιώργος Λιλλήκας, όμως, ο οποίος διεκδικούσε και στο παρελθόν το αντιομοσπονδιακό στέμμα και την πατρότητα της νέας στρατηγικής, εξέφραζε την ανησυχία ότι σε μία διάσκεψη η Τουρκία θα προσπαθήσει να νομιμοποιήσει το νέο μοντέλο και θα επιδιώξει να θέσει νέα μοντέλα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου πως βρισκόμαστε στο και πέντε του Κυπριακού με κίνδυνο να χάνουμε και την ΑΟΖ και τα Βαρώσια. Στο ίδιο πλαίσιο και ο Άντρος Κυπριανού, ενώ ο Νικόλας Παπαδόπουλος, που κατά την προεκλογική του 2018 μάζευε υπό τη σκέπη του όλο το αντιομοσπονδιακό απορριπτικό μέτωπο, εξέφραζε ανησυχία για το σενάριο να πάμε σε διαπραγμάτευση κάτω από την απειλή των όπλων και με την Τουρκία να φέρεται ως κατακτητής.
Όλοι αυτοί είχαν διαπιστώσει την περασμένη Τετάρτη πως βρισκόμαστε σε νέα επικίνδυνα τετελεσμένα. Όλοι αυτοί όμως ήταν ενήμεροι πως οι προειδοποιητικές βολές ήταν πολλές όλο αυτό το διάστημα. Ο Ερσίν Τατάρ δεν βρέθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη στο πηδάλιο της τ/κ κοινότητας. Αργά και μεθοδικά τα τελευταία τρία χρόνια στηνόταν από πλευράς Άγκυρας το μπλόκο εκθρόνισης του Ακιντζί. Ο Ακιντζί, λοιπόν, ο οποίος ήταν έντιμος και αθεράπευτα Τ/κ, όπως έλεγε ο Νίκος Αναστασιάδης και με τον οποίο δεν ανησυχούσε, μόλις προχθές αποχώρησε από την ηγεσία. Είχε τρία ολόκληρα χρόνια ο πρόεδρος και πολλές ευκαιρίες για να συζητήσει και να αξιοποιήσει τον «έντιμο» και «αθεράπευτα» τ/κ στοιχείο του,συντηρώντας την προοπτική λύσης.
Όμως όλα αυτά τα τρία χρόνια, ο πρόεδρος συζητούσε για νέες ιδέες στο παρασκήνιο, απέρριπτε την πολιτική ισότητα, ψαχνόμασταν για το ποιο ήταν το πλαίσιο Γκουτιέρες, βάζαμε προϋποθέσεις και συντρώγαμε με τον αρχικό εκλεκτό της Άγκυρας και θιασώτη νέων ιδεών Κουντρέτ Οζερσάι. «Τολμώ πολλές φορές να εισηγούμαι νέες προτάσεις για έξοδο από το αδιέξοδο, […] να μη διστάζουμε να ξεφύγουμε από στερεότυπα και να παραμένουμε αγκυλωμένοι σε κάποιες απόψεις που έχουν εκφραστεί προ 45 χρόνων», έλεγε ο Νίκος Αναστασιάδης, αφότου είχαν δημοσιευθεί ρεπορτάζ που τον ήθελαν να συζητά λύση δύο κρατών και συνομοσπονδία. Ρεπορτάζ που ουδέποτε διαψευστήκαν από τον ίδιο, προλειαίνοντας το έδαφος για την Άγκυρα και τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών. Του έδινε την ευκαιρία με τις δηλώσεις του να μας διχάζει, να μας ρεζιλεύει διεθνώς και κυρίως να δημιουργεί ακόμα ένα σοβαρό πλήγμα στην ήδη τρωθείσα αξιοπιστία μας.
Σήμερα ανακαλύψαμε τα νέα τετελεσμένα. Σήμερα που ο Τούρκος πρόεδρος μπαίνει στο Βαρώσι, είναι μια μέρα πένθιμη για μας. Και όσο κι αν η δική μας πλευρά έχει μερίδιο ευθύνης για χειρισμούς και τον χρόνο που χάθηκε, ακεραία είναι η ευθύνη της διεθνούς κοινότητας. Για όσα ανέχεται και για την επιλογή της να υποτάσσεται συνεχώς στις προκλήσεις της Άγκυρας. Μία μέρα περισυλλογής λοιπόν και όχι θεατρινισμών η σημερινή, λίγο εκπρόθεσμα.Και για τη διεθνή κοινότητα και για μας. Για όσα μπορούσαμε να κάνουμε και όσα θα έπρεπε να αποφεύγαμε. Γιατί το Βαρώσι αποτελεί ίσως το τελευταίο οχυρό και οι σχεδιασμοί της Άγκυρας καταδεικνύουν πως τα δύσκολα τώρα έρχονται στο Κυπριακό.
