ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το λες και πολιτικό κάρμα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

«Ο Νίκος Αναστασιάδης δεν θα κυβερνήσει με τον Συλικιώτη, τον Κυρίτση και τη Σωτηρούλα» έλεγε δηκτικά το μακρινό 2013 ο τότε εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ Χάρης Γεωργιάδης, στέλνοντας το μήνυμα πως με την εκλογή του, «ο Μπύθουλας με τον λαουτζίκο» θα αποχωρούσαν και τα ηνία θα έπαιρναν οι εκφραστές του Μίλτον Φρίντμαν και της Σχολής του Σικάγο.Πολιτικά πρόσωπα νέας κοπής που με τα πτυχία, τις γνώσεις, τη στάση και τη δράση τους, θα έδιναν άλλον αέρα στην πολιτική και θα έβγαζαν από τον βούρκο στον οποίο οδήγησαν τον τόπο οι προηγούμενοι με την ανεπάρκεια και τις ελλείψεις τους. Πρόσωπα δηλαδή που είχαν την πολιτική ευθιξία στο τσεπάκι τους και δεν θα καταδέχονταν να μείνουν σε μία θέση, όταν τους αποδιδόταν πολιτική ευθύνη σε ενδεχόμενα πορίσματα ανεξάρτητων ανακριτών, αλλά κυρίως θα ήταν σε θέση να κυβερνήσουν, μακριά από ιδεολογικές αγκυλώσεις και συναισθηματικές εξάρσεις.Ένα από αυτά τα πρόσωπα ήταν για τον Νίκο Αναστασιάδη ο Χάρης Γεωργιάδης. Για κάποιους επαρμένος ξερόλας, για άλλους φέρελπις πολιτικός γεμάτος αυτοπεποίθηση. Αυτοπεποίθηση που δικαιολογείτο λόγω των γνώσεων και των ικανοτήτων του βεβαίως. Γι’ αυτές ακριβώς τις ικανότητες, άλλωστε, ο πρόεδρος Αναστασιάδης έκρινε πως θα μπορούσε να τραβήξει το κουπί του κουρέματος και να εφαρμόσει πιστά τις μνημονιακές υποχρεώσεις.Και κατάφερε να εφαρμόσει πιστά το μνημόνιο χωρίς να σπάσει μύτη. Άλλοτε χλευάζοντας την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τις αριστερές επαναστάσεις της στο Γιούρογκρουπ, άλλοτε κλείνοντας τα αφτιά σε όσους ζητούσαν –ακόμα και εκβιάζοντας– για δώρα, προνόμια και ελαφρύνσεις. Άλλωστε, όταν η Κύπρος κατάφερε να βγει νωρίτερα από το μνημόνιο πολλοί ήταν εκείνοι που πίστωσαν αποκλειστικά στον «τσάρο της κυπριακής οικονομίας» το success story. Ένα success story, για το οποίο μπορούσε να του συγχωρεθεί η όποια αμαρτία να υποστηρίζει μετά μανίας τη Σάβια Ορφανίδου και την όποια επιλογή των συμμαθητών, κουμπάρων και φίλων σε θέσεις κλειδιά. Ή μήπως όχι;

Μάλλον όχι. Ο Πάμπης με τις ιδεολογικές αγκυλώσεις έφυγε όπως υποσχόταν και επιλέχθηκαν από τον ίδιο golden boys and girls που όπως αποκαλύπτεται σήμερα αγόραζαν νέα ακριβά αυτοκίνητα, ξόδευαν με εταιρικές κάρτες και έκαναν γεύματα στο Κολωνάκι με τα λεφτά ενός χρεωκοπημένου ιδρύματος που κλήθηκαν να σώσουν. Κουμπάροι και φίλοι που χαρακτηρίστηκαν μικρότεροι των περιστάσεων, συμμαθητές που κατηγορήθηκαν για κακοδιαχείριση και για ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες στην κατάρρευση του Συνεργατισμού.Λένε βεβαίως πως όλα τα μακροσκελή στόρι δεν έχουν και ευτυχές τέλος και γι’ αυτό τον λόγο θα πρέπει να ξέρεις πότε πρέπει να αποχωρήσεις. Ποιος όμως είναι σε θέση να το αντιληφθεί και ποιος να το κάνει πράξη; Έτσι και με την επανεκλογή του Νίκου Αναστασιάδη πολλοί είδαν με απορία την απόφαση του Χάρη Γεωργιάδη να επιμένει στο να μην επαναδιοριστεί στο Υπουργείο Οικονομικών. Με τον δρόμο πλέον στρωτό και τη φουρτούνα πολύ μακριά δεν θα έπρεπε να καρπωθεί τους κόπους του αυτή τη φορά;

Ήταν θέμα φιλοδοξίας «βάζοντας τα θέλω του στο τραπέζι» όπως έγραφαν ρεπορτάζ, διεκδικώντας άλλες υψηλότερες θέσεις ή πολιτικά αντανακλαστικά για τη μεγάλη φουρτούνα του Συνεργατισμού που πλησίαζε;

Αν κρίνουμε από το πόρισμα της ερευνητικής επιτροπής που του καταλογίζει βαρύτατες πολιτικές ευθύνες μάλλον το δεύτερο. Δεν θα θέλαμε βεβαίως να είμαστε άδικοι με τον κ. Γεωργιάδη. Προφανώς και δεν δημιούργησε το πρόβλημα στον Συνεργατισμό. Ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών, ίσως στην κρισιμότερη στιγμή, όταν άλλοι «ατσαλάκωτοι» αρνούνταν να λερωθούν και συνεπώς να πληγούν πολιτικά. Το λες λοιπόν και πολιτικό κάρμα. Ένα πολιτικό πρόσωπο ελέγχεται για τις επιλογές του. Και στον «μικρόκοσμο» της οικονομίας που ήταν ο απόλυτος άρχοντας μπορεί να μη διάλεξε τον Συλικιώτη, τον Κυρίτση και τη Σωτηρούλα, διάλεξε, με την ίδια μικροκομματική τακτική που χλεύαζε, τον Χατζηγιάννη, τον Σταυρινίδη και άλλους για τους όποιους το πόρισμα είναι πραγματικός καταπέλτης.Και επειδή ο ίδιος δεν θεωρεί τον εαυτό του ατσαλάκωτο, ούτε είναι «ο Συλικιώτης, ο Κυρίτσης και Σωτηρούλα» αλλά το «νέο αίμα στην πολιτική» που ξέρει τι θα πει ευθιξία, υπευθυνότητα και έχει ήδη σε κούτες τα απολύτως απαραίτητα για τη μεγάλη φυγή, τότε τι περιμένει και μένει ακόμα στη θέση του;

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση