ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το πρόβλημα δεν ήταν η Βίσση

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Το περασμένο καλοκαίρι η φωτιά στην Αττική βύθισε σε εθνικό πένθος ολόκληρη την Ελλάδα. Άφησε νεκρούς, ξεκλήρισε οικογένειες, έκαψε ζωές και σπίτια. Έκαψε όμως και την πολιτική καριέρα του μάνατζερ καλλιτεχνών και δημάρχου Μαραθώνα Ηλία Ψινάκη. Ήταν το ότι είχε εξαφανιστεί τις πρώτες μέρες της τραγωδίας γιατί βρισκόταν κάπου αλλού, ήταν το ανεξήγητο ψέμα ότι κάηκε το σπίτι του, ήταν όμως και η γενικότερη εικόνα του που τον αποδόμησε πλήρως. Εικόνα τραγικά παράταιρη μπροστά στο πένθος των Ελλήνων, καθώς στάθηκε ανίκανος και να αντιληφθεί το μέγεθος της καταστροφής, αλλά και να διαχειριστεί την κατάσταση.

Όμως για ποιο λόγο αναμέναμε από τον Ηλία Ψινάκη να έχει την ανάλογη ενσυναίσθηση και τα κατάλληλα πολιτικά αντανακλαστικά για να διαχειριστεί μια τέτοια κρίση; Ψηφίστηκε μήπως για το πολιτικό του βάθος, το πολιτικό όραμα που είχε για τον Μαραθώνα ή γιατί διασκέδαζαν με το χιούμορ και ζήλευαν τη λαμπερή ζωή του; Μάλλον το δεύτερο. Και δεν ήταν η πρώτη φορά βέβαια.

Από νωρίς στην Ελλάδα, άρχισε να παρελαύνει στο κοινοβούλιο της Ελλάδας η show biz και να κατακερματίζεται η όποια σοβαρότητα. Από τη Σελήνη της Λάμψης, τον Στάθη Θεοχάρη του Καλημέρα Ζωή, την Έλενα Κουντουρά, τον Θοδωρή Ζαγοράκη μέχρι και τον Παύλο Χαϊκάλη γνωστό ως Μίμη από το 50-50. Τα κόμματα βρήκαν τον τρόπο να μεταφέρουν στο ελληνικό κοινοβούλιο την πίστα και τα φώτα. Ολόκληρος ο κόσμος μετατρέπεται σε μία σκηνή άλλωστε, όταν στόχος είναι να διατηρηθούν τα ποσοστά των κομμάτων. Και σε αυτό σιγόνταραν λίγο πολύ όλα τα ΜΜΕ. Λίγο το ότι χρεοκοπούσαν ένας μετά τον άλλο οι επαγγελματίες πολιτικοί, λίγο και το ότι η πολιτική «αλάφρυνε», ήταν αρκετά για να κάνουν τους πολίτες να στρέψουν το βλέμμα σε τηλεπερσόνες, entertainers, τραγουδιστές και ηθοποιούς αλεξιπτωτιστές στο πολιτικό σκηνικό και ενέτειναν στην πλήρη αποδόμηση του πολιτικού συστήματος.

Η πολιτικοποίηση της show biz συζητήθηκε και στην Κύπρο με το ενδεχόμενο συμπερίληψης της Άννας Βίσση στο ψηφοδέλτιο του ΔΗΣΥ. Η κυπριακή κοινωνία, παίρνοντας μάλλον μαθήματα από τα παθήματα της Ελλάδας αντέδρασε. Και έθεσε το καίριο ερώτημα του πώς μπορεί να προσφέρει η γνωστή τραγουδίστρια στο πολιτικό γίγνεσθαι. Έχει εκφέρει μέχρι τώρα πολιτικό λόγο που να δικαιολογεί μία τέτοια επιλογή ή αποτελεί μία πονηρή κίνηση του ΔΗΣΥ για αλίευση ψήφων; Όμως το πρόβλημα όμως δεν είναι η Άννα Βίσση. Η ίδια μπορεί να έχει πολύ πιο σοβαρό πολιτικό λόγο και δράση από υποψήφιους που υμνούν τον Γρίβα ή κάνουν χαριτωμενιές στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης για να κερδίσουν ψήφους. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο και έχει να κάνει με την ευθύνη και τη σοβαρότητα του ΔΗΣΥ. Θα αναμέναμε από ένα κόμμα που καμώνεται για την υπευθυνότητά του να μη λειτουργεί στη λογική των αρπαχτών για να καλύψει όλα τα γούστα. Έναν σκληρό δεξιό για να κόψει τις ψήφους προς το ΕΛΑΜ, έναν προοδευτικό για να σιωπήσουν τα δυσφορούντα τζάκια, έναν καθαρά κομματικό για να συσπειρωθεί η Λαϊκή Δεξιά και μία σταρ για να προσελκύσει όσους απέχουν.

Ένα ολόκληρο κόμμα να άγεται και να φέρεται βάσει του τι θέλει το ακροατήριό του στο όνομα μιας αστείας πολυφωνίας. Φοβούμενο να θέσει υπεύθυνα συγκεκριμένη πολιτική θέση και κατεύθυνση. Ακόμη και σε αυτό όμως το πλαίσιο θα αναμέναμε από τον ηγέτη του μεγαλύτερου κόμματος να έχει λίγη περισσότερη ψυχραιμία, όταν τα πράγματα στραβώσουν. Και λιγότερη αυταρχικότητα.

Το να κατακεραυνώνει τα «αναξιόπιστα» ΜΜΕ και να θεωρεί πως μόνο ο ίδιος μπορεί να μιλά εκ μέρους του κόμματός του δεν μας γεμίζει αισιοδοξία. Μάλλον εντείνει τις φωνές που θέλουν τον ΔΗΣΥ να μετατρέπεται σε ενός ανδρός αρχή.

Γιατί στο τέλος ο λεκές δεν μένει στην Άννα Βίσση. Ο λεκές μένει στους ίδιους και στον τρόπο που επιλέγουν να πολιτευθούν. Και αυτή είναι η παθογένεια του πολιτικού συστήματος.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση

X