ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η στήριξη της Γαλλίας και η ανάγνωση της Λευκωσίας

Του Παύλου Ξανθούλη

Του Παύλου Ξανθούλη

«Η Γαλλία θα σταθεί στο πλευρό των Κυπρίων, όπως το έκανε πάντα». Αυτή η φράση θεωρήθηκε το επίκεντρο του μηνύματος που έστειλε ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν προς τον πρόεδρο Αναστασιάδη για την ημέρα της Ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διέρρευσε ως ισχυρή στήριξη, από το Παρίσι προς τη Λευκωσία, δημιουργώντας εικόνα μιας δεδομένης και μόνιμης πολιτικής συμπεριφοράς. Είναι αυτή όμως η πραγματική εικόνα; Το Παρίσι έχει όντως στηρίξει την Κύπρο σε κάποιο, σημαντικό βαθμό, εντός Ε.Ε. και λειτούργησε και ως μεσολαβητής προς το Βερολίνο, επιχειρώντας σε κάποιες δύσκολες στιγμές για την Κύπρο να περάσει μηνύματα που δεν έφταναν στην κυβέρνηση Μέρκελ, η οποία δεν μας μιλούσε…

Αλλά, η γαλλική στήριξη και οι παρεμβάσεις του Παρισιού δεν έφεραν ποτέ τα επιθυμητά αποτελέσματα για τη Λευκωσία, στην προσπάθειά της να στριμώξει την Τουρκία. Με πιο απλά λόγια, η Γαλλία δεν έβαλε ποτέ την πλάτη της για να σηκώσει το βάρος των επιλογών της Κυπριακής Δημοκρατίας και πολύ φοβάμαι ότι αν κάποιοι θεωρούν ότι θα το κάνει ο Μακρόν ή ο όποιος διάδοχός του (στις εκλογές του προσεχούς Απριλίου), απλώς διαβάζουν λάθος.

Τα παραδείγματα είναι άλλωστε αρκετά. Όπως είναι και αρκετές οι φορές που η Λευκωσία βρέθηκε «προ εκπλήξεως», γιατί ενώ η Γαλλία εμφανιζόταν όχι μόνο να τη στηρίζει, αλλά και να συμμετέχει «ενεργά» στην προσπάθεια για επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας, στο τέλος ανέκρουε πρύμναν και «συμβιβαζόταν» με «τα θέλω» της Γερμανίας. Τον περασμένο Ιούνιο, πριν από τη Σύνοδο Κορυφής, η Γαλλία ήταν όντως στο πλευρό της Κύπρου, στην προσπάθεια να ανατρέψει το κάκιστο πρώτο προσχέδιο που έβαλε στο τραπέζι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ. Και είχε τοποθετηθεί τότε σε διπλωματικό επίπεδο, στηρίζοντας τη θέση της Κύπρου. Ωστόσο, όπως είχε αποκαλύψει η «Κ», λίγες μέρες αργότερα και χωρίς την παραμικρή ένδειξη, η Γαλλία συνέπλευσε με τη Γερμανία, χαρακτηρίζοντας ως «ισορροπημένο» το δεύτερο, εξίσου κάκιστο προσχέδιο του Σαρλ Μισέλ, το οποίο πέραν της απουσίας οποιωνδήποτε μέτρων κατά του καθεστώτος Ερντογάν, ακύρωνε ουσιαστικά και τη (σ.σ. θεωρητική) δυνατότητα της Κύπρου να ασκήσει βέτο στην αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης της Τουρκίας. Γίνεται κατανοητό ότι τα περί «ισορροπημένου» προσχεδίου τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια της Λευκωσίας, καθώς της αφαίρεσαν το μοναδικό στήριγμα μεγάλης χώρας εντός της Ε.Ε., το οποίο διέθετε (σ.σ. και πάλι θεωρητικά). Πόσω μάλλον όταν τα περί «ισορροπημένου προσχεδίου» δεν τα είπε κάποιος χαμηλόβαθμος διπλωμάτης, αλλά το ίδιο το υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας, διά των Jean-Yves Le Drian και Clement Beaune.

Συμπερασματικά θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η Γαλλία είχε τότε κάνει στροφή 180 μοιρών, αφήνοντας την Κύπρο ξεκρέμαστη, αλλάζοντας ρότα μετά από συνάντηση Μακρόν-Μέρκελ, όπου το Παρίσι συμφώνησε με το Βερολίνο σε όλα σχεδόν τα ντοσιέ της Συνόδου Κορυφής, περιλαμβανομένης και της τακτικής καρότου έναντι της Τουρκίας. Ωστόσο, η αποκλειστική ευθύνη βαραίνει τη Λευκωσία, η οποία μετά από 17 και πλέον χρόνια στην Ε.Ε., εξακολουθεί να θεωρεί ότι μια τρίτη χώρα, θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος των επιλογών της και να τις στηρίξει μέχρι τέλους. Άστε που για να γίνει αυτό, θα πρέπει πρώτα να μάθουμε να στηρίζουμε εμείς ως Κύπρος, τις δικές μας επιλογές μέχρι τέλους (σ.σ. το οποίο δυστυχώς δεν γίνεται ποτέ) και μετά να ζητούμε τη στήριξη της Γαλλίας ή της όποιας τρίτης χώρας.

Όταν λοιπόν η αμφιταλάντευση καθίσταται μόνιμη πολιτική συμπεριφορά και όταν η διαύγεια χάνεται μέσα από αντιφατικές τοποθετήσεις, για τη μορφή της λύσης του Κυπριακού, αν θέλουμε ή δεν θέλουμε κυρώσεις και πολλά άλλα, τότε γίνεται κατανοητό ότι το πρόβλημα ξεκινά από εμάς. Και βεβαία η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο όταν επενδύουμε σε τρίτους, χωρίς να είμαστε συνεπείς στις διεκδικήσεις μας και χωρίς να είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε ότι μπορεί και αυτοί οι τρίτοι να έχουν δικά τους συμφέροντα, περιλαμβανομένων των σχέσεών τους με το Βερολίνο και της έκθεσής τους στην τουρκική αγορά. Υπό το φως των πιο πάνω, βεβαίως και «η Γαλλία θα σταθεί στο πλευρό των Κυπρίων, όπως το έκανε πάντα». Όπως βεβαίως και ο καθένας μας έχει δικαίωμα να κάνει την δική του ερμηνεία και να εξάγει τα συμπεράσματά του…

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Παύλου Ξανθούλη

Παύλος Ξανθούλης: Τελευταία Ενημέρωση