Πολλοί ανά το παγκόσμιο είχαν την άποψη ότι ο Βλαδήμιρος ήταν ο μεγάλος ηγέτης. Αυτός που θα τους έσωζε, όταν θα ερχόταν η ώρα. Άλλωστε το έγραφαν οι «γέροντες» και το μετέδιδαν διάφοροι ακροδεξιοί κύκλοι, γιατί με αυτό το ψέμα κατάφεραν να έχουν οπαδούς. Δυστυχώς, αυτό το κακό δεν επικράτησε μόνο στην Ελλάδα αλλά αναπτύχθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, χρησιμοποιώντας κόμματα, μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και επιχειρηματίες που για τα χρήματα ήταν διατεθημένοι να τα κάνουν όλα! Στην Κύπρο δε, φτάσαμε να έχουμε και ρωσικό κόμμα. Αρκετοί ήταν έτοιμοι να πουλήσουν τη χώρα τους και τις αξίες τους για τα εύκολα ρούβλια. Αυτό λοιπόν ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια όταν ρωσικοί και φιλορωσικοί κύκλοι έβαλαν επιμελώς το ΝΑΤΟ στο στόχαστρο, επιδιώκοντας επικοινωνιακά να το καταστήσουν επικίνδυνο. Επικίνδυνος όμως ποιος είναι; Αυτός που επιτείθεται ή αυτός που αμύνεται; Ποιοι είναι οι στόχοι της Ρωσίας; Προσπαθώ ακόμα να καταλάβω για ποιον λόγο είχε εμπλοκή στις δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες της Αμερικής και άλλων χωρών. Γιατί υποστήριξε ακροδεξιούς σε Γαλλία και Αμερική; Γιατί βοήθησε για να βγει η Αγγλία από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Γιατί το αριστερό κόμμα στην Ελλάδα να έχει σχέση με Ρώσους επιχηρηματίες που ανοιχτά παραδέχτηκαν ότι λειτούργησαν ως «λαγοί» σε δημόσιο διαγωνισμό που αφορούσε τηλεοπτικές άδειες και τέλος ποια είναι η σχέση της Ρωσίας με την Εκκλησία και γιατί ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα για να χτιστούν ναοί από χρυσό κυριολεκτικά, σε Ελλάδα και Κύπρο; Στην Ουκρανία κατέρρευσε ο μύθος. Εκεί κατάλαβε όλος ο κόσμος το βρώμικο παιχνίδι που στήνεται τα τελευταία 20 χρόνια ενάντια στη δημοκρατία. Με τη στάση των Ουκρανών άνοιξαν τα μάτια του δυτικού κόσμου που μέχρι τότε παρέμεναν κλειστά χάρη στα κλεμμένα ρούβλια των ολιγαρχών οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι υπάλληλοι του Πούτιν. Αυτό είναι ένα μάθημα για να μην ξαναπάθει ο κόσμος μας τα ίδια, αλλά μέχρι τότε θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να ξεφορτωθούμε μια και καλή τον νεοχίτλερ.
*Ο κ. Γιάννης Γεωργούλας είναι σύμβουλος Στρατηγικής και Επιχειρήσεων.
