Πολύ πριν το Azovstal Iron and Steel Works της Μαριούπολης γίνει βασικό πεδίο μάχης στην Ουκρανία, διαδραμάτισε κυρίαρχο ρόλο στην οικονομία της πόλης – λιμάνι. Ως ένα από τα μεγαλύτερα μεταλλουργικά εργοστάσια στην Ευρώπη, διοχέτευε περισσότερους από 4 εκατομμύρια τόνους ακατέργαστου χάλυβα ετησίως και παρείχε τα προς το ζην σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Tο συγκεκριμένο εργοστάσιο, το οποίο κτίστηκε το 1930 στη Μαριούπολη της Ουκρανικής ΣΣΔ, υπό τον Λένιν, είναι το τελευταίο οχυρό της Ουκρανικής αντίστασης που επιμένει να καθυστερεί για σχεδόν δύο μήνες την έκδοση ανακοίνωσης από το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας με την ένδειξη «η Μαριούπολη έπεσε».
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να σταματήσουν, το 1941, όταν η ναζιστική Γερμανία κατέλαβε τη Μαριούπολη. Τον Σεπτέμβριο του 1943, με την ανακατάληψη της πόλης από τις σοβιετικές δυνάμεις, το εργοστάσιο ξαναχτίστηκε.
Το εργοστάσιο βρίσκεται σε μια βιομηχανική περιοχή που βλέπει προς τη Θάλασσα του Αζόφ και καλύπτει περισσότερα από 11 τετραγωνικά χιλιόμετρα, περιλαμβάνει πάρα πολλά κτίρια, υψικαμίνους και σιδηροδρομικές γραμμές. Εντός του Azofstal υπάρχει ένα τεράστιο δίκτυο από στοές και καταφύγια, που όλα τους επικοινωνούν μεταξύ τους και μπορούν να φιλοξενήσουν περισσότερους από 3000 ανθρώπους.
Oι υποδομές που διαθέτει το καθιστούν ένα μεσαιωνικού τύπου φρούριο, το οποίο έχει θέα παντού και είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαλυθεί, ακόμη και από σφυροκόπημα από μαχητικά.
Το τάγμα των Azof, σε συνεργασία με την ιδιοκτήτρια εταιρεία και τους μετόχους του Azofstal, από τα τέλη του 2013 φαίνεται ότι προετοιμαζόταν για αυτό τον πόλεμο. Οι προμήθειες που υπάρχουν εντός του εργοστασίου μπορούν να συντηρήσουν τους 3000 «ενοίκους» τους, για περισσότερους από 3 μήνες.
Οι τελευταίοι υπερασπιστές της πόλης είναι μερικοί πεζοναύτες της 36ης ταξιαρχίας, που κατάφεραν να σπάσουν τον αποκλεισμό και να ενωθούν με το Τάγμα «Αζόφ», μαζί με μαχητές μιας ταξιαρχίας εθνοφρουράς.
Τρεις χιλιάδες είναι οι τελευταίοι υπερασπιστές της πόλης που έχουν στήσει εκεί το τελευταίο τους οχυρό. Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι πόσο θα αντέξει. Το τελεσίγραφο, πάντως, των Ρώσων προς τους πολιορκημένους για να παραδοθούν έμεινε αναπάντητο
Μοντάζ Σάββας Κωνσταντίνου
