ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Η κάστα της αλαζονείας

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Ήταν Μάρτιος του 2015, όταν στην έντονη συζήτηση της Επιτροπής Θεσμών για το ασυμβίβαστο της Χρυστάλλας Γιωρκάτζη, το τότε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Κεντρικής Τράπεζας Στέλιος Κοιλιάρης αποκάλυπτε πως η διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας διέδιδε δεξιά και αριστεράπως ο δικηγόρος Παναγιώτης Νεοκλέους δωροδόκησε τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου. Αποκάλυψη που προκάλεσε αρκετό θόρυβο στην κατάμεστη αίθουσα. Και όχι αδίκως καθώς ο βοηθός γενικός εισαγγελέας γνωστός ως ο κυνηγός της διαφθοράς, το πρόσωπο δηλαδή που έκλεισε πίσω από τα σίδερα της φυλακής στελέχη του ΑΚΕΛ και σπίλωσε το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, κατηγορείτο για κάτι τόσο σοβαρό. Η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη ταραγμένη τότε από την αποκάλυψη το διέψευσε αμέσως. Όμως όχι, αυτό, δεν ήταν αρκετό για κάποιον όπως τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου. Σε μια στιγμή κυρίως που το αδιάφθορο προφίλ του κυριαρχούσε στην επικαιρότητα, ένας τέτοιο λεκές θα προσέκρουε στα επόμενα πολιτικά του βήματα και θα στεκόταν εμπόδιο στα λίγα μέτρα που ήθελε να διασχίσει από το γραφείο του, αναλαμβάνοντας τη στιβαρή θέση του γενικού εισαγγελέα. «Αν η κα. Γιωρκάτζη τα ανακαλεί, δεν δέχομαι την ανάκλησή της. Εγώ δεν κάνω συμψηφισμούς, ούτε υποχωρήσεις σε θέματα που αφορούν την κατοχύρωση της θεσμικής λειτουργίας των δημοσίων αξιωμάτων» έλεγε, ζητώντας από τον γενικό εισαγγελέα να διορίσει ανεξάρτητους ποινικούς ανακριτές για διεξαγωγή της έρευνας ούτως ώστε να καθαρίσει το όνομά του. Ένα μήνα αργότερα η έρευνα αποδεικνυόταν καταπέλτης για τον ίδιο. Τόσο που τον ανάγκασε να καταγγέλλει από αέρος τα τζάκια της Λευκωσίας ότι κρύβονται πίσω από τη μεγάλη του πτώση. Πολλοί ήταν εκείνοι που έμειναν άφωνοι από την κίνησή του να πυροβολήσει στην ουσία τα πόδια του, πολλοί ήταν και εκείνοι που είδαν σκωπτικά τις δηλώσεις του «ταπεινού και άσημου επαρχιώτη» που τον πολέμησαν τα μεγάλα τζάκια της Λευκωσίας. Υπήρχαν, άλλωστε, τζάκια και κάστες στην Κύπρο και δη στη δικαιοσύνη ή αποτελούσαν λίγο πολύ ένα μονόπρακτο δράματος; Χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια ώστε ο αδελφός του γενικού εισαγγελέα Νίκος Κληρίδης να απαντήσει ανοικτά στο ερώτημα και να θέσει ισχυρισμούςγια ευνοιοκρατία στη δικαιοσύνη και ενδεχόμενη διαπλοκή.

Με τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο να επιμένει να καταθέσει στοιχεία, ο ίδιος παρουσίασε σειρά επιγόνων δικαστών που εργοδοτούνται στο δικηγορικό γραφείο Χρυσαφίνης και Πολυβίου, του νομικού συμβούλου της Τράπεζας Κύπρου, αφήνοντας αιχμές περί ευνοιοκρατίας και ασυμβίβαστου, με κανέναν να τα διαψεύδει. Μπορούσε όμως ο κ. Πολυβίου να έχει την όποια τάση προς την ευνοιοκρατία; Επτά χρόνια προηγουμένως, άλλωστε, εξέδιδε ηθικολογικό πόρισμα γύρω από την καταστροφή στο Μαρί και μετατρεπόταν σε λαϊκό ήρωα από όλους εμάς!

Αποκάλυπτε κι άλλα βεβαίως ο Κληρίδης. Τον εξωδικαστικό συμβιβασμό για παράδειγμα της αδελφής και θυγατέρας του προέδρου του ανωτάτου δικαστηρίου Μύρωνα Νικολάτου με την Τράπεζα Κύπρου για αξιόγραφα.

Καταγγελίες που προκάλεσαν τριγμούς στην κοινωνία και συζητήθηκαν πολύ τις τελευταίες μέρες. Όμως για τους ίδιους και το περιβάλλον τους, ήταν μία συνηθισμένη Παρασκευή. Ο Δικηγορικός Σύλλογος που επέμενε για στοιχεία έκανε τελικά την πάπια, όταν του δόθηκαν. «Ε και;» απάντησαν διερωτούμενοι πού θα πρέπει να εργάζονται τελικώς τα παιδιά των δικαστών, λες και αυτό είναι το ζήτημα. Σε αυτό το πλαίσιο και τα μέλη του Ανωτάτου μάς προειδοποίησαν μέσω ανακοίνωσης να σταματήσουμε να ασχολούμαστε μαζί τους. Διότι «η συνεχής και τυφλή επιθετική ρητορική απέναντι σε Δικαστές και δικαστικές αποφάσεις δημιουργεί σταδιακά ένα χάσμα ανάμεσα στα Δικαστήρια και στους πολίτες και μιαν ανεπανόρθωτη φθορά στην αναγκαία σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κοινωνίας και Δικαιοσύνης». Πρόσωπα που λόγω της θέσης τους νομίζουν πως θα μένουν για πάντα στο απυρόβλητο, κτίζοντας μία δικαιοσύνη στα δικά τους μέτρα. Το ζήτημα είναι εμείς τι κάνουμε. Γιατί η αλαζονεία προηγείται της πτώσης, όπως είδαμε και στην περίπτωση Ρίκκου. Όμως για να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον θα πρέπει κι εμείς ως κοινωνία, να έχουμε ανάλογα αντανακλαστικά ήθους. Να σταματήσουμε να κτίζουμε μύθους κυρίως, αλλά και να μην επιτρέπουμε να υποτιμούν τόσο κατάφωρα τη νοημοσύνη μας, κουνώντας μας το δάκτυλο ότι λαϊκίζουμε και παρουσιάζοντας όλα αυτά ως φυσιολογικά όταν ξεγυμνώνονται. Γιατί κάθε άλλο από λογικά είναι!

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση