Της Μαρίνας Οικονομίδου
Έναν και πλέον χρόνο μετά την πρώτη εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη στο ανώτατο αξίωμα, είχε προκύψει η αποκάλυψη, πως το «πρώην» δικηγορικό γραφείο του θα αναλάμβανε την εκπροσώπηση της αεροπορικής εταιρείας Ryanair για την αγορά των Κυπριακών Αερογραμμών. Ο Πρόεδρος είχε κληθεί να σχολιάσει το θέμα σε συνέντευξή του στην «Κ» και ανακοίνωσε πως τερματίστηκε η όποια σχέση του δικηγορικού γραφείου με την εν λόγω εταιρεία. «Επικοινώνησα με τους πρώην συνέταιρους μου και διαπίστωσα την πρόθεσή τους να αναλάβουν την εκπροσώπηση της εν λόγω εταιρείας. Αντέδρασα έντονα», εξηγούσε, «διότι ακριβώς παραβιάζεται ο όρος που έθεσα όταν έφυγα από το γραφείο ότι δεν θα δεχθώ ποτέ να αναλάβει τον οποιονδήποτε πελάτη, ο οποίος μπορεί να έχει συμφέροντα από την παρουσία μου στην κυβέρνηση». Λίγους μήνες αργότερα, βέβαια, η έκθεση του γενικού ελεγκτή καταδείκνυε πως δύο δικηγόροι του «πρώην» δικηγορικού γραφείου του Προέδρου παρευρέθηκαν στη συνάντηση με τη διαπραγματευτική ομάδα του κράτους για να προσφέρουν όπως εξήγησαν στη συνέχεια τυχόν βοήθεια στο νέο γραφείο που αναλάμβανε την υπόθεση. Μάλιστα, υπέγραφαν με αλλοιωμένα ονόματα επειδή βιάζονταν πολύ όπως εξηγούσαν αργότερα στο πειθαρχικό του δικηγορικού συλλόγου. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία που έκλεισε συνοπτικά.
Όπως εξηγούσε στην «Κ» τότε ο Πρόεδρος, «το 99% των πελατών του πρώην γραφείου μου ασχολείται κατά κύριο λόγο με υπεράκτιες εταιρείες, των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία είναι Ρώσοι». «Ακούω και τις φαεινές ιδέες ότι ο Πρόεδρος θα πρέπει να κλείσει το δικηγορικό του γραφείο, ή επειδή υπήρξε δικηγόρος θα πρέπει να μην είναι η επωνυμία του. Θα ήταν το άκρον άωτον της υποκρισίας να αλλάξω την επωνυμία του, αλλά οι θυγατέρες μου να είναι μέτοχοι του γραφείου», συνέχιζε.
Οι φαεινές ιδέες βεβαίως διακόπηκαν για λίγο και το 2018, δύο δημοσιεύματα στην εφημερίδα Guardian έφερναν στο προσκήνιο την πολιτική των πολιτογραφήσεων και τη σύνδεση της Κύπρου με Ρώσους ολιγάρχες. Εκφραζόταν μάλιστα η εκτίμηση πως με την αποκάλυψη της εν λόγω είδησης, ενδεχομένως να επανέρχονταν οι ανησυχίες για ολιγάρχες που διατηρούν σχέσεις με το Κρεμλίνο και αποκτούν υπηκοότητα της Ε.Ε.
Η κίνηση αυτή προκάλεσε βεβαίως την οργίλη αντίδραση του Προέδρου, που είδε ξένα συμφέροντα να επιχειρούν να δυσφημήσουν την Κύπρο και κύκλους στο εσωτερικό να πλήξουν τον ίδιο και το δικηγορικό γραφείο. Κάπως έτσι, λίγους μήνες αργότερα, το υπουργείο Εσωτερικών προχωρούσε στη δημοσίευση των δικηγορικών γραφείων που συνδέονταν με παραχώρηση κυπριακών διαβατηρίων.
«Είχα πει στον υπουργό δώστα στοιχεία να τελειώνουμε και δεν επιτρέπω να αφήνονται αιχμές, όταν δεν υπάρχει λόγος. Αλλά αντί να δούμε το όφελος της οικονομίας του τόπου κοιτάζουμε πώς να στοχοποιήσουμε πολιτικές προσωπικότητες ή πολιτικά εκτεθειμένα πρόσωπα, ανεξάρτητα αν αυτό εξυπηρετεί τον καθένα που γράφει στην Guardian ή τον καθένα που γράφει σε εφημερίδες και κατηγορεί την Κυπριακή Δημοκρατία», έλεγε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του ο Πρόεδρος. «Πού επικεντρώθηκε η προσοχή;» διερωτόταν. «Στο άλλοτε γραφείο μου», έλεγε χαρακτηριστικά.
Σήμερα η πλατφόρμα OCCRP συνδέει το «άλλοτε» δικηγορικό γραφείο του Νίκου Αναστασιάδη και τον ίδιο ως δικηγόρο με το ρωσικό δίκτυο ξεπλύματος μαύρου χρήματος Troika Laundromat. Η πλατφόρμα ζήτησε σχόλιο προτού το δημοσιοποιήσει τόσο από το Προεδρικό όσο και από το «άλλοτε» δικηγορικό του γραφείο και το απέφυγαν. Θα μπορούσαν να το διαψεύσουν τότε, κλείνοντας και τα στόματα που δυσφημίζουν όπως κόπτονται την Κύπρο και την αξιοπιστία της. Προτίμησαν όμως να μιλήσουν για λιβελλογραφήματα και να αφήσουν αιχμές για μηνύσεις όταν αναδημοσιεύθηκε από τα εγχώρια ΜΜΕ που τους στοχοποιούν.
Αν ανταπαντούσαμε κι εμείς στο δούλεμα, θα προτείναμε στο δικηγορικό γραφείο να αλλάξει την επωνυμία του, αφού οι φουρτούνες τους είναι πολύ μεγαλύτερες από το όφελος που προκύπτει από τη σημερινή που φέρει το όνομα του Προέδρου του κράτους.
Όμως τα πράγματα τείνουν να γίνουν πολύ σοβαρά και επικίνδυνα. Και επειδή ένα είναι να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας και άλλο να γινόμαστε διεθνώς περίγελος, θα λέγαμε στον Πρόεδρο, έστω και την υστάτη, να διαλύσει τις σκιές. Γιατί η εικόνα ενός κράτους που άγεται και φέρεται από επαγγελματικές δοσοληψίες και στου οποίου κράτους διακυβεύεται η ίδια η ανεξαρτησία του, κάθε άλλο από σοβαρό είναι. Και αυτό δεν τιμά ούτε εμάς αλλά ούτε τη δική του πολιτική υστεροφημία.
