ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Στον δρόμο της ασυδοσίας

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Όταν η κοινωνία ζητούσε απαντήσεις για τα δημοσιεύματα που συνδέουν το «άλλοτε» δικηγορικό γραφείο του Νίκου Αναστασιάδη και τον ίδιο ως δικηγόρο με το ρωσικό δίκτυο ξεπλύματος μαύρου χρήματος Troika Laundromat, για τον πρόεδρο και τον περίγυρό του ήταν μία συνηθισμένη αυγουστιάτικη Τετάρτη. Είχε δει βεβαίως τα δημοσιεύματα και είχε στείλει γραμμή στο Προεδρικό για το πώς θα τα χειρίζονταν επικοινωνιακά. Ως λιβελογραφήματα που δεν έχουν να κάνουν με καμία παραβίαση του νόμου.

Έστειλε, μάλιστα, το μήνυμα πριν να συνεχίσει ανενόχλητος τις διακοπές του, πως αυτή η είδηση ήταν παλιά και αν ενοχλούσε τον κόσμο, τότε δεν θα τον ψήφιζε με ισχυρή εντολή στην Προεδρία το 2018 για δεύτερη συνεχόμενη θητεία. Εκείνη η Κυριακή, λοιπόν, που ο Νίκος Αναστασιάδης επανεκλεγόταν στο ανώτατο αξίωμα με τη στήριξη του 57% των πολιτών, αποτελούσε την αφετηρία μιας νέας πολιτικής κατάστασης. Όχι μόνο επειδή πρώτη φορά στα ιστορικά της Κύπρου εκλεγόταν πολιτικό πρόσωπο χωρίς την επίσημη στήριξη άλλου κόμματος πλην του δικού του, αλλά και για τα όσα είχαν προηγηθεί κατά την πρώτη διακυβέρνηση. Μία πενταετία, που, όσο κομψά και αν θέλουμε να το θέσουμε, ήταν σκανδαλώδης από την αρχή.

Ήταν για παράδειγμα το σοκ που προκλήθηκε στην είδηση της εκροής καταθέσεων από τους συμπέθερους, ήταν στη συνέχεια το φιλέτο της πρώτης κυρίας, αλλά και οι δουλειές του «άλλοτε» δικηγορικού γραφείου με τη Ryan Air. Ήταν όμως και τα ζητήματα διακυβέρνησης και των επιλογών του. Από το μπάχαλο του συμβολαίου της διοικήτριας και τη σύγκρουση συμφερόντων της, μέχρι και τη φυλάκιση του βοηθού γενικού εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν ήταν, λοιπόν, μία πενταετία που αποτελούσε υγιεινό περίπατο πρώτα και κύρια για μας. Αυτή η ισχυρή εντολή του 57% θα μπορούσε να αποτελέσει το μήνυμα μιας καθαρής αρχής ή έστω να εκληφθεί από τον ίδιο ως μία δεύτερη ευκαιρία για να κυβερνήσει σωστά. Αν λάβουμε υπόψη το πώς εξελίσσεται η θητεία του, το 57% μετατρέπεται στη μεγαλύτερη παγίδα για τον ίδιο και την πολιτική του πορεία. Γιατί δεν μπορεί να αποτελεί την απάντηση σε όλα τα σκανδαλώδη που διαμείβονται εδώ και ενάμιση χρόνο και αλλάζουν δραματικά τα δεδομένα στο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό.

Και μιλάμε για δραματική αλλαγή δεδομένου ότι το 57% δεν γνώριζε τα περί συζήτησης άλλων πλαισίων λύσης, τα οποία δεν απέρριψε ποτέ κατηγορηματικά. Ούτε πως το Κυπριακό θα άλλαζε πορεία, με τις εξαγγελίες Οζερσάι για την Αμμόχωστο και την «εισβολή» τουρκικών πλοίων στην ΑΟΖ. Ούτε όμως για την κατάρρευση του Συνεργατισμού και όσα ακολούθησαν γνώριζαν όσοι τον ψήφιζαν το 2018. Κυρίως όμως δεν γνώριζαν πως το 57% θα αποτελούσε την αρχή της ασυδοσίας. Όσο χοντρό κι αν ακούγεται, τόσο χοντροειδή είναι όσα συμβαίνουν από τον ίδιο και τον οικογενειακό του περίγυρο. Οι εκροές των καταθέσεων από τους συμπέθερους, οι εξυπνακισμοί του γαμπρού του μετά το κούρεμα καταθέσεων, όταν αναρτούσε φωτογραφία έξω από τις ATM και διεμήνυε πως λεφτά υπάρχουν για όλους. Τα κουβανέζικα πάρτι της Ινούς την ίδια μέρα που ο Αντόνιο Γκουτιέρες ευχόταν καλή τύχη σε Κύπριους του Βορρά και του Νότου και οι λαμπερές φωτογραφήσεις στις Σεϋχέλλες, όταν στην παιδεία μαινόταν κρίση.

Και βεβαίως το τελευταίο περιστατικό με το βίντεο της Λεμεσού που αναπτύσσεται συνεχώς με πρωταγωνιστή τον γαμπρό του προέδρου. Θα πει κάποιος πως η προσωπική ζωή του καθενός θα πρέπει να μείνει εκτός της όποιας πολιτικής διένεξης. Και θα συμφωνούσαμε, εάν οι ίδιοι δεν έσπευδαν να διαφημίζουν τόσο προκλητικά έναν παράλληλο κόσμο χλιδής, που απέχει κατά πολύ από αυτόν που ζει η πλειοψηφία των Κυπρίων ως αποτέλεσμα των χειρισμών του Νίκου Αναστασιάδη. Τα λέγαμε και πριν από έναν χρόνο πως είναι καιρός ο πρόεδρος να τους επαναφέρει στην τάξη. Και αυτό δεν αφορά μόνο τον κ. Αναστασιάδη, αλλά και το κυβερνών κόμμα για το οποίο ο Νίκος Αναστασιάδης τείνει να μετατραπεί από ατού σε βαρίδι. Και αν η συμπεριφορά του προέδρου έπληγε τον ίδιο και το κυβερνών κόμμα, ίσως να μην το συζητούσαμε καν. Το ζήτημα είναι πως η εικόνα της ασυδοσίας συμπαρασύρει κι εμάς μαζί του. Και σίγουρα όλο αυτό δεν είμαστε διατεθειμένοι να το ανεχτούμε για ακόμα τρεισήμισι χρόνια.

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Μαρίνα Οικονομίδου: Τελευταία Ενημέρωση

X