«Ποινή φυλάκισης σε 46χρονο για υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης παιδιού», «76χρονος παραδέχθηκε τη σεξουαλική κακοποίηση εξάχρονης εγγονής του», «προπονητής ένοχος για σεξουαλική κακοποίηση ανήλικης», «καθηγητής χημείας καταδικάστηκε για σεξουαλική κακοποίηση 9 μαθητριών», «σεξουαλική κακοποίηση πεντάχρονης σε κοινότητα της Πάφου». Αληθινοί πρόσφατοι τίτλοι από δημοσιεύματα σε εγχώρια μέσα.
Οι υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών είναι σοκαριστικές και δυστυχώς ολοένα και συχνότερες. Επιπλέον, οι νέες μορφές και εργαλεία προσέγγισης και κακοποίησης ανήλικων παιδιών μέσω της τεχνολογίας και μέσων κοινωνικής δικτύωσης διαδίδονται αστραπιαία. Εντούτοις, το κλασικό μοτίβο παραμένει αναλλοίωτο και κυρίαρχο.
Αυτό δηλαδή, στο οποίο ο κακοποιητής βρίσκεται στο περιβάλλον του παιδιού, δείχνει να γνοιάζεται για αυτό, προχωρά τη σχέση αργά, μέχρι που το παιδί νιώθει ενοχές για τον δικό του ρόλο στην εξέλιξη, αλλά και για το τι μπορεί να ακολουθήσει στη ζωή τη δική του και του άμεσου περιβάλλοντός του σε περίπτωση που σπάσει τη σιωπή του.
Το μεγαλύτερο όπλο των παιδόφιλων είναι η σιωπή. Η ντροπή του θύματος, η ενοχή που του φορτώνεται, ο φόβος της κοινωνικής κατακραυγής, η ενδεχόμενη απόρριψη, όλα συνεργούν ώστε να παραμένουν πολλά περιστατικά στο σκοτάδι.
Γιατί, όμως, τα περιστατικά ολοένα και αυξάνονται; Είναι ζήτημα ενδυνάμωσης των θυμάτων οι αυξανόμενες καταγγελίες και οι υποθέσεις που φτάνουν στη δικαιοσύνη; Ακόμη και έτσι, η πρόληψη, η ενημέρωση, η αντιμετώπιση από τα ίδια τα παιδιά αποτελεί τον πιο κρίσιμο παράγοντα στην πρόληψη αυτών των εγκλημάτων.
Τα παιδιά πρέπει να μάθουν από μικρή ηλικία να αναγνωρίζουν τα όρια του σώματός τους, τα πονηρά αγγίγματα, να καταλαβαίνουν πότε μια συμπεριφορά είναι λανθασμένη ή τους προκαλεί δυσφορία και να νιώθουν ασφάλεια να μιλήσουν. Αυτή ακριβώς είναι η αποστολή του μαθήματος της αγωγής υγείας/σεξουαλική αγωγή.
Μήπως όμως η σεξουαλική αγωγή δεν διδάσκεται στα σοβαρά στα σχολεία; Πόση ζημιά έχουν προκαλέσει άραγε στην εφαρμογή αυτής της εκπαιδευτικής πολιτικής ενημέρωσης και πρόληψης εντός των σχολικών μονάδων οι φωνασκίες, οι παροξυσμοί και η παραπληροφόρηση που ορισμένοι επιχείρησαν γύρω από αυτό το ζήτημα; Ενδεχομένως πολύ μεγαλύτερη απ’ όση μπορούμε να εκτιμήσουμε. Ίσως οι εκπαιδευτικοί να μην ασχολούνται και για να μην «μπλέξουν», για να το θέσω απλά. Θυμίζω μόνο τις πρόσφατες συζητήσεις αναφορικά με το αίτημα ορισμένων γονιών το παιδί τους να εξαιρείται του μαθήματος.
Ωστόσο, η επιστημονική κοινότητα έχει ξεκάθαρη θέση: η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση προσαρμοσμένη στην ηλικία του παιδιού, δεν «χαλάει» την αθωότητά του. Αντίθετα, του δίνει τα εργαλεία να προστατεύσει τον εαυτό του και να μεγαλώσει με αυτοπεποίθηση και υγιή στάση απέναντι στον εαυτό του και τους άλλους.
Οι εκπαιδευτικοί έχουν την υποχρέωσή έναντι στα παιδιά να τα ενημερώσουν, να τα προστατεύσουν και να τα καθοδηγήσουν και χρειάζονται την απαραίτητη και ολιστική στήριξη του Υπουργείου για να το επιτύχουν. Ευθύνη, όμως, έχει και η πολιτεία να ασχοληθεί πιο σοβαρά με το ζήτημα αυτό δίχως παρωπίδες, όπως και κάθε υπεύθυνος πολίτης να αγωνιστεί ώστε κανένα παιδί να μην μεγαλώσει μέσα στον φόβο και τη σιωπή. Εξάλλου, τα παιδιά μας δεν κινδυνεύουν από τη γνώση αλλά από την άγνοια.
Η κα Ξένια Κωνσταντίνου είναι αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου ΔΗΣΥ.
