ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Περιστατικό – Κρίση – Καταστροφή

Kathimerini.com.cy

info@kathimerini.com.cy

Σταύρος Ιωακείμ

Αρχικά να αναφέρω ότι το παρόν άρθρο δεν έχει σκοπό να κρίνει τους χειρισμούς κανενός κράτους, αλλά ούτε να εκφράσει απόψεις που αφορούν ειδικούς και στην προκειμένη περίπτωση αφορά τους επαγγελματίες υγείας, σε όλο το φάσμα της υγείας.

Σκοπός του άρθρου είναι να ρίξει φως, από μια άλλη οπτική γωνία, στο αναπάντεχο γεγονός που βιώνει σήμερα ολόκληρος ο πλανήτης. Η οπτική γωνία από την οποία θα δούμε το συγκεκριμένο περιστατικό αφορά την ανάλυση και τη διαχείριση του κινδύνου και το τρίπτυχο Περιστατικό – Κρίση – Καταστροφή.

Αρχικά πρέπει να έχουμε την κουλτούρα για να αποδεχθούμε ότι ένα αναπάντεχο γεγονός μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε και οπουδήποτε και αυτό ακριβώς συνέβηκε.

Ένα γεγονός που ξεκίνησε από πολύ μακριά, ένα γεγονός που έχει σχέση με καθαρά θέματα υγείας και όχι ασφάλειας (security). Για διάφορα αναπάντεχα γεγονότα ή αν θέλετε για διάφορα σενάρια, εκπονούνται πλάνα αντίδρασης, σχέδια δράσης, εκπαιδεύεται το προσωπικό και τα ενδιαφερόμενα μέρη, ώστε να μπορούν να εφαρμόσουν αποτελεσματικά τα εν λόγω πλάνα/σχέδια. Αν και εφόσον το αναπάντεχο γεγονός (σενάριο) εκδηλωθεί, τότε απλά μπαίνουν σε εφαρμογή τα πλάνα/ σχέδια δράσης.

Το αναπάντεχο περιστατικό/ γεγονός ενδέχεται να μην τύχει της σωστής αντιμετώπισης / διαχείρισης γιατί ενδεχομένως δεν έγινε εκ των προτέρων η σωστή εκτίμηση επικινδυνότητας μέσα από την οποία θα έπρεπε να εντοπιστούν και να αναλυθούν οι απειλές και τα τρωτά σημεία. Εφαρμόζοντας μέτρα προστασίας για τη μείωση του παράγοντα απειλής ή/και τη μείωση των αδύνατων / τρωτών σημείων, ουσιαστικά ενεργούμε προληπτικά, μειώνοντας την πιθανότητα το περιστατικό να εκδηλωθεί σε γεγονός.

Επιπρόσθετα, η διαχείριση του περιστατικού μπορεί να μην τύχει της σωστής αντιμετώπισης/ διαχείρισης γιατί ενδεχομένως, στα πλαίσια της εκτίμησης επικινδυνότητας, δεν καθορίστηκαν οι πιθανές επιπτώσεις, αν τελικά το περιστατικό πραγματοποιηθεί και δε λήφθηκαν τα ενδεικνυόμενα μέτρα ώστε αυτές οι επιπτώσεις να μειωθούν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.

Η μη ορθή διαχείριση του περιστατικού για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω, θα οδηγήσει κλιμακωτά σε κρίση. Τότε καλούμαστε να διαχειριστούμε μια κρίση. Το κύριο χαρακτηριστικό μια κρίσης είναι ότι δεν υπάρχουν έτοιμα σχέδια δράσης. Μια κρίση μπορεί να είναι πολύ επίπεδη, να μεταφερθεί δηλαδή σε διαφορετικούς τομείς. Σήμερα βλέπουμε ότι η κρίση από τον COVID-19, από τον τομέα καθαρά της υγείας, μεταφέρθηκε στους διάφορους τομείς της μακρό και μικρό οικονομίας, στην κοινωνία, στην παιδεία και εξελιχτικά ίσως στην ασφάλεια ενός κράτους (σώματα ασφαλείας), στις διπλωματικές σχέσεις κρατών και ίσως μετά την κορωνοϊού εποχή, σε πολιτικές κρίσης εντός των κρατών.

Η διαχείριση της κρίσης τώρα θα πρέπει να είναι αποτελεσματική γιατί αν δεν είναι, το επόμενο στάδιο είναι η καταστροφή. Η διαχείριση της κρίσης έχει δυο πυλώνες : τον επιχειρησιακό και τον επικοινωνιακό. Για την αποτελεσματική διαχείριση της κρίσης και οι δυο πυλώνες είναι εξίσου σημαντικοί.

Το άρθρο δεν θα καταπιαστεί με τον επικοινωνιακό πυλώνα γιατί αυτό αποτελεί αντικείμενο άλλων ειδικών επί του θέματος αλλά με το επιχειρησιακό κομμάτι της διαχείρισης κρίσης.

Η κρίση, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, μπορεί να είναι πολύ επίπεδη (σε διαφορετικούς τομείς) γι’ αυτό πρέπει να συσταθεί αμέσως ένας μηχανισμός που συνεχώς θα αναλύει τα δεδομένα της στιγμής σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς, θα αξιολογεί την κατάσταση, θα λαμβάνει μέτρα τα οποία θα πρέπει σε συνεχή βάση να παρακολουθεί την αποτελεσματικότητά τους και να προχωρά ανάλογα σε διορθωτικά μέτρα. Οι δράσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω πρέπει να επαναλαμβάνονται συνεχώς σε καθημερινή βάση χωρίς εφησυχασμό και ολιγωρία.

Οι όποιες αποφάσεις βασισμένες στα παραπάνω, πρέπει να λαμβάνονται γρήγορα και να εφαρμόζονται επίσης γρήγορα και αποτελεσματικά. Οι αποφάσεις πρέπει να είναι δυναμικές και στοχευμένες γιατί μόνο έτσι, αφού ήταν αδύνατη η εκ των προτέρων αξιολόγηση των τρωτών σημείων, των απειλών και των επιπτώσεων, θα μπορέσει να γίνεται η διαχείριση των τριών αυτών παραγόντων, σε καθημερινή βάση. Πρέπει επίσης να γίνει αντιληπτό ότι οι αποφάσεις ενδέχεται να αλλάζουν ή να διαφοροποιούνται ανάλογα με την έκβαση της κρίσης σε όλα τα επίπεδα και τομείς.

Οι αποφάσεις επίσης πρέπει να γίνει κατανοητό ότι συνδέονται με την κουλτούρα του λαού που βιώνει την κρίση, τον κοινωνικό ιστό, τις αρχές και τις αξίες του λαού.

Η αποτελεσματικότητα των αποφάσεων δεν εξαρτάται από αυτούς που τις λαμβάνουν αλλά πρωτίστως από αυτούς που καλούνται να τις εφαρμόσουν (ο λαός) αλλά και το τίμημα, αν οδηγηθούμε από την κρίση στην καταστροφή, θα είναι μεγάλο και θα το πληρώσει πρωτίστως ο λαός του κάθε κράτους.

Αν η κρίση δεν τύχει της ορθής διαχείρισης είτε γιατί οι αποφάσεις δεν έχουν τα χαρακτηριστικά που αναφέραμε προηγουμένως είτε γιατί αυτοί που καλούνται να τις εφαρμόσουν αδιαφορήσουν ή και τα δυο, τότε αναπόφευκτα θα οδηγηθούμε στην καταστροφή.

Για το γεγονότος που βιώνει σήμερα ο πλανήτης, το τρίπτυχο Περιστατικό – Κρίση – Καταστροφή δεν ίσχυσε για το λόγο ότι το πρώτο στοιχείο, το περιστατικό, ήταν μια ασύμμετρη απειλή και δεν είχε τα χαρακτηριστικά ενός λογικαφανούς περιστατικού. Συνεπώς, δεν μπορούσε να υπήρχαν έτοιμα πλάνα/ σχέδια δράσης προς εφαρμογή και γι’ αυτό περάσαμε σχεδόν αμέσως στο δεύτερο στοιχείο, στην κρίση. Στο χέρι μας είναι να μην οδηγηθούμε στη καταστροφή.

Σταύρος Ιωακείμ 

MSc Security & Risk Management
admin@hsbrconsulting.com

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Kathimerini.com.cy

Προσωπικότητες στην ''Κ'': Τελευταία Ενημέρωση

X