Του Ανδρέα Ανδρέου
Η λεωφόρος Μακαρίου στη Λευκωσία πέρασε από περιόδους δόξας και αίγλης σε περίοδο αφάνειας και σκότους. Όλοι θυμόμαστε τις εποχές που ο «αέρας» για απόκτηση κατοχής σε κατάστημα στη Μακαρίου πουλιόταν κυριολεκτικά με το κυβικό εκατοστό. Η δεκαετία 1997 – 2007 θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί η «χρυσή δεκαετία της Μακαρίου». Με τη λέξη «κέντρο» εννοούσες, Μακαρίου.
Στη συνέχεια όλα άλλαξαν προς το χειρότερο. Αφενός ο ερχομός των Malls και η καθιέρωσή τους ως τους κατ’ εξοχήν χώρους ανάπτυξης δραστηριοτήτων λιανικού εμπορίου και ψυχαγωγίας και αφετέρου η συνεχής αποκέντρωση κρατικών υπηρεσιών, συνέβαλαν στην κάθετη πτώση της επισκεψιμότητας στο κέντρο με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να φθίνουν και σιγά – σιγά να αποχωρούν. Το ληξιαρχικό σφράγισμα του κλεισίματος της ένδοξης περιόδου ήρθε με το κλείσιμο του Le Café το οποίο το πάλεψε πεισματικά αλλά δεν άντεξε. Η Μακαρίου, λοιπόν, από τα φώτα τροχαίας του Αστυνομικού Σταθμού Λυκαβηττού μέχρι και τα φώτα τροχαίας του Capital Centre έμεινε επί σειρά ετών με επιχειρήσεις που μετρούνταν στα δάχτυλα του ενός χεριού και πολυάριθμα κενά καταστήματα. Κάποιοι το προσπάθησαν κατά καιρούς να δώσουν μια νέα ώθηση, αλλά μάταια. Το επιστέγασμα της παρακμής ερχόταν να μας το θυμίσει κάθε τέλος του χρόνου η «Λεωφόρος Χριστουγέννων» η οποία αποτελούσε το πλέον κακέκτυπο παράδειγμα χριστουγεννιάτικου ντεκόρ και οργάνωσης.
Η πάλαι ποτέ λεωφόρος Μακαρίου (με το νάμι, από το αγγλικό name) έγινε συνυφασμένη με την παρατεταμένη οικονομική κρίση που ξεκίνησε το τελευταίο τρίμηνο του 2008 και (που αλλάζοντας πολλά πρόσωπα) ισχύει μέχρι σήμερα. Τόσο συνυφασμένη, που αν ρωτηθεί ο μέσος Λευκωσιάτης να υποδείξει το νούμερο ένα στοιχείο που υποδηλοί την κρίση, θα υποδείξει αυτήν και τα άδεια καταστήματά της. Η περίοδος 2008 – 2021 χαρακτηρίστηκε και από μια σειρά άλλων γεγονότων. Ήταν η περίοδος που μπήκαν σε τροχιά υλοποίησης πολυάριθμα έργα υποδομής και αναβάθμισης, τόσο δημόσιας όσο και ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Τα δημόσια έργα δυσχεραίναν τη διακίνηση και επιβάρυναν την όλη αρνητική εικόνα καθώς, θέλετε η αργή υλοποίηση τους, θέλετε η εικόνα του απέραντου εργοταξίου, αποθάρρυνε τόσο την επισκεψιμότητα όσο και την εμπορική δραστηριοποίηση. Τουλάχιστον η μισή περίοδος αυτών των 13 χρόνων αναλώθηκε σε χλευασμό για την πλατεία Ελευθερίας, η οποία ήταν το κύριο ανοικτό δημόσιο έργο με άγνωστο ορίζοντα αποπεράτωσης. Ενώ είχαν αποπερατωθεί 1- 2 πολύ αξιόλογα ιδιωτικά έργα – όπως η Λεβέντειος Πινακοθήκη – θεωρήθηκαν ως ισάριθμα χελιδόνια που δεν φέρνουν την άνοιξη.
Η τελευταία πενταετία όμως έφερε μαζί της ένα εξελικτικό κύμα νέας πνοής. Καλοκαίρι του 2016 άρχισε να κατασκευάζεται το 360ο το οποίο και ολοκληρώθηκε πρόσφατα. Ανακατασκευάστηκε η Στασικράτους μαζί με τις παρόδους της σε πρότυπα ευρωπαϊκών πόλεων, ανακατασκευάστηκε η Καλλιπόλεως και η Κυριάκου Μάτση, τελείωσε η πλατεία Ελευθερίας, ανακατασκευάστηκε η Ομήρου με τους υπόγειους χώρους στάθμευσης της, ανακατασκευάστηκε η Ρηγαίνης και τώρα ανακατασκευάζεται η Βασίλειου Βουλγαροκτόνου, ανακατασκευάστηκε το Δημοτικό Θέατρο και ολοκληρώθηκε το νέο Δημαρχείο. Εσχάτως άρχισε η ανακατασκευή της ίδιας της Μακαρίου η πρώτη φάση της οποίας αναμένεται να παραδοθεί τον ερχόμενο Μάιο και η δεύτερη φάση της οποίας περί τα τέλη του έτους.
Όλα αυτά (και άλλα) είτε έμμεσα ή άμεσα επανάφεραν τη λεωφόρο Μακαρίου στο ραντάρ των επενδυτών, των χρηστών και των εταιρειών του λιανικού εμπορίου. Η επέκταση και μεταστέγαση τράπεζας επί της Σπύρου Κυπριανού και η επερχόμενη στέγαση του Υφυπουργείου Καινοτομίας και της Μηχανογράφησης επί της ίδιας οδού σημαίνει νέα αυξημένη οικονομική δραστηριότητα στο κέντρο. Η ολοκλήρωση όλων των έργων υποδομής θα αυξήσει την επισκεψιμότητα με θετικό αντίκτυπο στην οικονομική βιωσιμότητα των επιχειρήσεων που θα δραστηριοποιούνται στην περιοχή.
Και εκεί που μέχρι πρόσφατα η Μακαρίου ήταν κλινικά νεκρή, με δύο – τρεις στρατηγικές κινήσεις το σκηνικό άλλαξε άρδην. Ο άρτι αφιχθείς Κωτσόβολος έκλεισε το πρώην πολυκατάστημα Avenue επί της γωνίας Μακαρίου – Μνασιάδου βάζοντας ένα τέλος στο πολυετές κτήριο – φάντασμα που ανέμενε καρτερικά κάποιον να του κλείσει το μάτι για να ανοίξει ξανά τις πύλες του φέρνοντας χιλιάδες κόσμου πίσω στο κέντρο. Καπάκι σε αυτό ο Όμιλος Ζορμπά έκλεισε ένα άλλο κτήριο – φάντασμα το οποίο επί σειρά ετών ήταν ερμητικά κλειστό, το πρώην Mondo/ Akakiko. Αναμένουμε με ανυπομονησία να δούμε το τελικό κόνσεπτ του Ομίλου το οποίο είμαστε σίγουροι για την επιτυχία του. Επιπλέον, ο Όμιλος Παπαέλληνας έκλεισε το πρώην Le Café επεκτείνοντας την παρουσία του σε αυτό το τμήμα της Μακαρίου. Το δε Loukou Donuts είναι θέμα ημερών να ανοίξει στη Θεμιστοκλή Δέρβη.
Στο μεταξύ μεγάλη γνωστή αλυσίδα ταχυφαγείου προσέφερε top – Euro για να μπει σε σύγχρονη εμπορική ανάπτυξη επί της Μακαρίου, αλλά έτυχε απόρριψης από τους ιδιοκτήτες, κάτι που είναι απόλυτα κατανοητό. Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξει εξέλιξη σε άλλο μέτωπο. Έτσι, μέσα σε μερικές βδομάδες το Φως αντικατέστησε το Σκοτάδι και όλα αυτά σε μερικούς μήνες θα αναγεννήσουν το κέντρο. Το τέλος του 2021 θα σημάνει και το τέλος της μακράς εποχής που όλοι θέλουμε να βάλουμε πίσω μας.