ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Σοβαρότης μηδέν

Του Ανδρέα Ανδρέου

Του Ανδρέα Ανδρέου

Δεν χρειάστηκε και πολύς χρόνος παρά μόνο μερικά εικοσιτετράωρα για να φανεί πόσο λάιτ είναι κάποιοι τόσο σε θέματα υγείας, όσο προφανώς και στο μυαλό.

Δεν λέω, ρε παιδί μου, όλοι προερχόμαστε από μια παρατεταμένη περίοδο περιοριστικών μέτρων και όσο να ’ναι θέλουμε να ξεδώσουμε. Να το κάνουμε. Αλλά πού πήγε η ρήση : «παν μέτρον άριστον»; Αν μη τι άλλο δεν λυπούνται αυτά τα άτομα τον κόπο, τον μόχθο και τις στερήσεις όλων μας – και των ιδίων φυσικά – που μας έφεραν μέχρι τώρα σε ένα αξιοζήλευτο επιδημιολογικό επίπεδο ως χώρα παγκοσμίως;

Το ένα παράδειγμα ήδη φιγουράρει στις ειδήσεις και πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης. Προσέξτε το αυτό, ζητείται αναστολή λειτουργίας επιχείρησης που παραβίασε επανειλημμένα όλα τα σχετικά περιοριστικά διατάγματα και τον περί λοιμοκαθάρσεως νόμο, αλλά υπάρχει και ένα catch: η επιχείρηση δεν είχε καν άδεια λειτουργίας! Ωραίο αυτό, δεν συμφωνείτε; Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε ποια θα είναι η στάση του Δικαστηρίου έναντι της συνολικής παρακοής και παραβίασης για κάτι που (θεωρητικά) δεν υπήρχε… Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό βλέπουμε και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα να αντιδρούν ωσάν να είναι η πρώτη φορά από ιδρύσεως της Δημοκρατίας που μια επιχείρηση λειτουργεί χωρίς άδεια λειτουργίας!

Ας ρίξουν μια ματιά παγκύπρια για να διαπιστώσουν πως όλα μπορούν να συμβαίνουν, ιδίως στον τουρισμό: αν δεν εθελοτυφλούν, θα ανακαλύψουν πως είναι πολύ πιθανόν ένα υποστατικό να έχει όλες τις άδειες από πολεοδομικής πλευράς, αλλά όχι άδεια από το Υφυπουργείο Τουρισμού (πρώην ΚΟΤ) και να λειτουργεί κανονικά. Ή μπορεί να μην έχει όλες τις άδειες από πολεοδομικής πλευράς και να έχει άδεια από το αρμόδιο Υφυπουργείο και να λειτουργεί κανονικά. Ή μπορεί να είναι αυθαίρετα κτισμένο και αυθαίρετα να λειτουργεί χωρίς καμία πραγματική συνέπεια. Είναι και η περίπτωση η μια αρχή να του χορηγεί άδεια για συγκεκριμένη λειτουργία και η άλλη αρχή να μην του χορηγεί τη δική της άδεια για την ίδια λειτουργία. Όλα τα νούμερα κερδίζουν στην όμορφη μας νήσο.

Και άντε οι ιδιοκτήτες του όποιου χώρου νιώθουν ότι είναι υπεράνω του όποιου νόμου και τον παραβιάζουν για να κάνουν την μπάζα τους. Όλοι αυτοί οι θαμώνες – μουσαμάδες δεν έμαθαν τίποτε από όσα άκουγαν και έβλεπαν κάθε νύχτα επί δύο και βάλε μήνες; Είναι τυφλοί να δουν ότι ένας χώρος είναι τίγκα στα χαμένα κορμιά και να πουν «ευχαριστώ δεν θα πάρω»; Αν αύριο φανεί πως λόγω μιας τέτοιας συνάθροισης βγήκαμε εκτός ελέγχου σε νέα κρούσματα, ποια ποινή, ποια τιμωρία και ποια διασκέδαση θα άξιζε τόσο όσο να επανέλθει η ομαλότητα; Καμία.

Έχουμε μέχρι τώρα εμπειρία σχεδόν τριών βδομάδων στο άνοιγμα χώρων εστίασης υπό συνθήκες κάποιων περιορισμών. Κάποιοι χώροι είναι πραγματικό υπόδειγμα συμπεριφοράς και τήρησης όλων των απαιτούμενων μέτρων υγιεινής που ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Κάποιοι άλλοι εφαρμόζουν ημίμετρα έχοντας την εντύπωση πως τα εφαρμόζουν με άρτιο τρόπο. Ομολογουμένως αυτοί, όσο νόστιμο φαγητό και να σου προσφέρουν, σου αφήνουν μια άσχημη επίγευση κάνοντας σε να σκεφτείς δυο και τρεις φορές αν θα ξαναπάς anytime soon.

Και μετά έχουμε και το άλλο παράδειγμα, όλων όσων αποφάσισαν μέσα στο τριήμερο ότι οι παραλίες είναι δικές τους και πως και αυτοί, όπως οι παίχτες πιο πάνω, είναι υπεράνω νόμων και κανονισμών. Αυτοί, λοιπόν, κόντρα σε κάθε σχετική νομοθεσία, αποφάσισαν πως δικαιούνται να κατασκηνώσουν όπου τους γυάλισε καλύτερα το φεγγάρι μέσα στην θάλασσα, αψηφώντας προειδοποιήσεις και νουθεσίες. Κατασκηνώσεις που ξεπερνούσαν τα δέκα άτομα, σε πρόχειρες τέντες δεμένες πάνω στα αυτοκίνητα τους επί της παραλίας, χωρίς χώρους υγιεινής, χωρίς καμία έννοια υγειονομικής προστασίας, να ανάβουν φωτιές, να κάνουν μπάρμπεκιου, να στέλνουν λαμπατέρια με φωτιά στον αέρα πάνω από την θάλασσα για να ρομαντζάρουν χωρίς αντίληψη ρίσκου ότι αν ο αέρας φυσούσε από την άλλη μεριά μπορεί να έκαιγαν ολόκληρες περιοχές και να υπήρχαν θύματα. Χωρίς κανένα σεβασμό στις ιδιωτικές περιουσίες. Το δε θέμα αστυνόμευσης και τήρησης της νομοθεσίας δείχνει και αυτό μια γύμνια και μια κατάντια. Η αστυνομία να σε παραπέμπει στο Δήμο και ο Δήμος να είναι κλειστός χωρίς κάποιο τηλέφωνο επικοινωνίας για έκτακτη ανάγκη…Άστε που οι παραβάτες επικαλούνται ότι γνωρίζουν τους πάντες και δεν τους πιάνει κανένα κολάνι κανενός νόμου.

Με αυτά τα μυαλά και αυτές τις συμπεριφορές, όχι μόνο το πισωγύρισμα θα είναι βέβαιο, αλλά δεν πείθουμε και κανένα σοβαρό πως είμαστε ένα ευνομούμενο κράτος για να μας προτιμήσει.

 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Ανδρέα Ανδρέου

Ανδρέας Ανδρέου: Τελευταία Ενημέρωση