Του Απόστολου Κουρουπάκη
Ο πρόεδρος της ∆ημοκρατίας τον Ιούνιο του 2018 είχε παραστεί στα εγκαίνια του ∆ημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας και είχε πει ότι η επαναλειτουργία του θεάτρου εξυπηρετεί απόλυτα τον στόχο που έχει θέσει για την προαγωγή της πολιτιστικής δραστηριότητας και ανάπτυξης της Πρωτεύουσας και ότι προχωρούν διάφορα έργα που αφορούν την πρωτεύουσα και έχουν να κάνουν με τον πολιτισμό. Τότε, ο κ. Αναστασιάδης είχε πει ότι ευελπιστεί με τη λήξη της θητείας του ευελπιστεί ότι θα παραδίδουν τουλάχιστον το κυρίως μέγαρο του μουσείου.
Επίσης, μίλησε για χωροθέτηση και σχεδιασμό της νέας Κυπριακής Βιβλιοθήκης, για την αναδιαμόρφωση της Κρατικής Πινακοθήκης Σύγχρονης Τέχνης και για τη δημιουργία της Ακαδημίας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών. Ας δούμε όμως τι έχει προχωρήσει από τα τρία παραπάνω έργα. Το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Λευκωσίας βρίσκεται ακόμα σε πολύ πρώιμα στάδια και η πανδημία του Covid-19 δεν βοήθησε τα πράγματα. Ακόμα δεν έχουμε δει εργασίες, αλλά ούτε και κινητικότητα. Αναμένουμε ακόμα τη μετακίνηση των Οδοντιατρικών Υπηρεσιών και του Τμήματος Μετανάστευσης, αλλά και την προκήρυξη προσφορών για τα διάφορα έργα. Η θητεία του Νίκου Αναστασιάδη λήγει το 2023, άρα ό,τι γίνει πρέπει να γίνει πολύ σύντομα, αν θέλει ο κ. πρόεδρος να κόψει μια κορδέλα. Ουδείς αμφιβάλλει βέβαια ότι μία κάποια κορδέλα θα κοπεί. Το θέμα είναι πότε θα μπει ο πρώτος επισκέπτης και που ξέρετε ίσως να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε τον πίθο της Αμαθούντας. Αυτόν που ο Γάλλος αρχιτέκτονας Edmond Duhmoit με άδεια των οθωμανικών αρχών έστειλε στο Λούβρο το 1865.
Για να μη νομίζετε ότι δεν έχουμε κι εμείς εδώ πονεμένη ιστορία παρανόμως εξαχθεισών αρχαιοτήτων και πριν το 1974. Βασικά, το παράνομο εμπόριο αρχαιοτήτων ουδέποτε σταμάτησε και κορυφώθηκε βεβαίως με την εισβολή. Όπως και να έχει θα πρέπει ο πρόεδρος να το δει σοβαρά και στο Υπουργείο Μεταφορών, Συγκοινωνιών και Έργων να σηκώσουν τα μανίκια. ∆εν θα ήταν άσχημη ιδέα να μας ενημερώσουν και επίσημα για την πορεία του έργου, ώστε να καταρρίψουν οποιαδήποτε υπόνοια για καθυστερήσεις, αβελτηρία ή και σκοπιμότητες. Η αναδιαμόρφωση της Κρατικής Πινακοθήκης Σύγχρονης Τέχνης έγινε, ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για τον Χριστόφορο Σάββα και την έκθεση των πινάκων από τη ∆ημοτική Βιβλιοθήκη – Πινακοθήκη Αμμοχώστου, ύστερα ήρθε η πανδημία και ουδέν εγένετο. ∆εν γνωρίζω αν στις Πολιτιστικές Υπηρεσίες έχουν κάποιο πλάνο, τι σκοπεύουν να κάνουν με τον χώρο, ο οποίος και όμορφος είναι και εξυπηρετεί τις εκθεσιακές ανάγκες της χώρας. Ευελπιστώ ότι ταυτόχρονα με τους σχεδιασμούς για πλήρη αξιοποίησή του θα εκπονούνται και σχέδια για την Κρατική Πινακοθήκη, η οποία βρίσκεται στην οδό Κρήτης και μοιάζει να είναι ξεχασμένη από Θεό και ανθρώπους. Η πανδημία ήταν μια ευκαιρία για να εγκύψουν στα προβλήματά της, να τη συστήσουν στο κοινό, ώστε με την άρση των μέτρων να είναι έτοιμη να υποδεχθεί επισκέπτες, στους οποίους θα είχε δημιουργηθεί η περιέργεια του «περί τίνος πρόκειται».
Αναμένουμε και από εκεί νεότερα. Ας πάμε τώρα στην Κυπριακή Βιβλιοθήκη, η οποία πνίγεται στο υπάρχον κτήριο, οι υποδομές της είναι σταματημένες σε περασμένα χρόνια. Σε τίποτα δεν θυμίζει Εθνική Βιβλιοθήκη ανεξάρτητου κράτους. Πολεμάμε τόσα χρόνια για να βρούμε πού θα τη μεταφέρουμε, πώς θα λειτουργήσει με σύγχρονους βιβλιοθηκονομικούς τρόπους. Είναι αδιανόητο να μην μπορεί να βρεθούν τρόποι τόσα χρόνια. Η ύπαρξη της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κύπρου δεν πρέπει να θεωρείται υποκατάστατο. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Όχι, το γράφω, επειδή ακούγεται –μεταξύ σοβαρού και αστείου– ότι τι τη θέλουμε, αφού έχουμε. Πάντως, στο μόνο που φάνηκε ότι υπάρχει πρόγραμμα είναι στη δημιουργία Ακαδημίας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών και ακόμα απορώ γιατί τη χρειαστήκαμε, τι έχει κάνει μέχρι σήμερα; Εκτός και αν θα δούμε πράγματα και θάματα στο αμέσως επόμενο διάστημα και μαζί με την Επιτροπή για τους Εορτασμούς του 1821 θα κάνουν το μεγάλο μπαμ. Αλήθεια, η Επιτροπή για το 1821, τι κάνει; Έβγαλε πρόγραμμα, σε έναν μήνα αρχίζει η επανάσταση. Εκτός και αν εμείς περιμένουμε τον Ιούλιο, και πάμε στο δεύτερο εξάμηνο, λόγω και απαγχονισμού αρχιεπισκόπου Κυπριανού.
Υγ. Για το Κρατικό Αρχείο ούτε κουβέντα πάντως. Εντάξει, καταλαβαίνω πως αυτή θα είναι και η τελευταία σκέψη και έγνοια της υπουργού ∆ικαιοσύνης…
