Του Παύλου Ξανθούλη
Οταν ένα κράτος στο σύνολό του, πολιτειακή και πολιτική ηγεσία, τοποθετείται χωρίς εθνική στόχευση, με ευκαιριακό προσανατολισμό και χωρίς να λαμβάνει υπόψη το διεθνές περιβάλλον, αλλά ούτε καν τις βασικές έννοιες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κράτους δικαίου, τότε δύσκολα μπορεί κάποιος να θεωρήσει το αποτέλεσμα που εκπέμπει, ως εκφορά πολιτικού λόγου. Πόσο μάλλον να εκλάβει αυτό που (εξ ανάγκης) παρακολουθούμε, ως άσκηση πολιτικής. Αντίθετα, το κυπριακό κράτος, κυβέρνηση, κυβερνητικοί εταίροι και αντιπολίτευση παραπέμπουν σε κάτι πολύ διαφορετικό, αχαρακτήριστο με πολιτικούς όρους.
Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης αναμένεται σήμερα στο Ισραήλ, όπου θα συναντηθεί με τον Βενιαμίν Νετανιάχου, εναντίον του οποίου εκκρεμεί ένταλμα σύλληψης, από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Το κυπριακό κράτος, το οποίο είναι ντε φάκτο διχοτομημένο, συνεπεία της τουρκικής εισβολής και κατοχής, πριν από μερικές εβδομάδες, τήρησε αδιανόητη αποχή σε ψήφισμα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ΟΗΕ. Όπως δημοσίευσε η «Κ», το ψήφισμα χαρακτηρίζει «κατοχική δύναμη» το Ισραήλ, καταδικάζοντάς το και για χρήση «πείνας αμάχων» ως μεθόδου πολέμου στη Γάζα! Περιγράφοντας με τα μελανότερα των χρωμάτων τις φρικαλεότητες του Ισραήλ. Η κυπριακή κυβέρνηση έπραξε χειρότερα στο ψήφισμα για τα Συριακά Υψίπεδα Γκολάν, καταψηφίζοντάς το, παρά τις ομοιότητες με την κατάσταση στην κατεχόμενη Κύπρο. Το ψήφισμα ΟΗΕ για τα Συριακά Γκολάν καλεί το Ισραήλ να τερματίσει την αλλοίωση της δημογραφικής τους σύνθεσης, ενώ ζητάει επιστροφή των κατοίκων και ανάκτηση των περιουσιών τους. Μας θυμίζει κάτι αυτό ή να το προσπεράσουμε;
Το ΑΚΕΛ, που παρά τη θετική φήμη που κουβαλά, δεν είναι πάντα διαβασμένο και ενίοτε λειτουργεί επιφανειακά, δεν άρθρωσε λέξη για τη στάση που τήρησε η Λευκωσία στα εν λόγω ψηφίσματα ΟΗΕ. Εξέδωσε όμως ανακοίνωση για το ταξίδι Χριστοδουλίδη στο Ισραήλ και τη συνάντηση με τον Νετανιάχου. Προφανώς, διότι αυτό ούτε διάβασμα θέλει και είναι πιο «πιασάρικο». Αυτό όμως που είναι τρισχειρότερο και τοποθετεί το ΑΚΕΛ στην ίδια κατηγορία μονόπλευρης έκφρασης πολιτικής με την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη, είναι το γεγονός ότι κατάπιε τις φρικαλεότητες της Χαμάς, στις 7 Οκτωβρίου 2023, στο Ισραήλ. Καμιά εκδήλωση καταδίκης για τους βιασμούς, τις απαγωγές μιας τρομοκρατικής οργάνωσης.
Κοινός λοιπόν παρονομαστής της κυβέρνησης, περιλαμβανομένων των άβουλων παρελκόμενών της, και του ΑΚΕΛ, είναι η απουσία «μέτρου». Κανείς τους δεν έχει «όριο». Ο μεν πρόεδρος Χριστοδουλίδης που πολιτεύεται μονόπλευρα, για να ικανοποιήσει το Ισραήλ, προσπερνώντας ακόμη και την αιματηρή κατοχή της Γάζας και των Υψιπέδων Γκολάν. Το δε ΑΚΕΛ που οργανώνει εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τη συνάντηση του προέδρου της Κύπρου με τον Νετανιάχου. Ξεχνώντας ότι ένα μόλις μήνα μετά τις φρικαλεότητες της Χαμάς στο Ισραήλ, που οργανώθηκαν με τη σύμπραξη του επιχαίροντος Ιράν, ο συμπαθής γ.γ. ΑΚΕΛ Στέφανος Στεφάνου δεχόταν στο γραφείο του τον πρέσβη της χώρας, Alireza Salarian. Στον οποίο δεν είπε λέξη για τις δολοφονίες και τους βιασμούς της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση που εκδόθηκε – απόδειξη ιδεολογικών αγκυλώσεων.
Όλα αυτά που παρακολουθούμε, σε επίπεδο κυβέρνησης, άβουλων κυβερνητικών εταίρων, αλλά και αντιπολίτευσης, δεν συνιστούν άσκηση πολιτικής. Είναι απλώς διάσπαρτες δηλώσεις προς τέρψη του εσωτερικού ακροατηρίου. Κατάντησαν το κυπριακό πολιτικό σύστημα «σημαία ευκαιρίας», την οποία μπορεί να αρπάξει ο κάθε εθνικιστής, αδαής ή/και γραφικός για να καταστεί, εύκολα πλέον, μέρος ενός νοσούντος πολιτικού συστήματος, το επίπεδο του οποίου προσεγγίζει προοδευτικά το δάπεδο.
Σημ.: Ο ΔΗΣΥ είναι μια κατηγορία μόνος του. Αν το ΑΚΕΛ είναι ενίοτε πολιτικά αδιάβαστο, ο ΔΗΣΥ κινείται στα όρια του πολιτικού αναλφαβητισμού. Τείνει να καταστεί κακέκτυπο μιας πολύ κακής κυβέρνησης, ακολουθώντας το ΥΠΕΞ. Η Αννίτα Δημητρίου είπε «ναι» στην ένταξη στον χώρο Σένγκεν χωρίς να βάλει στο κάδρο τα οδοφράγματα και το ενδεχόμενο μετατροπής τους σε σκληρό σύνορο της Κύπρου και κατ’ επέκταση της Ε.Ε., όπου θα σφραγίζονται διαβατήρια. Πριν από μερικές μέρες δήλωσε στο ΕΛΚ ότι η Τουρκία δεν μπορεί να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή ομπρέλα άμυνας και ασφάλειας. Με τις εξαγγελίες όμως δεν κάνεις πολιτική. Πολιτική κάνεις όταν πείσεις τους πολιτικά ομόσταυλούς σου να συμφωνήσουν με τις θέσεις σου, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και στην Κομισιόν, περιλαμβανομένης της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Την οποία ο ΔΗΣΥ δεν κατάφερε να πείσει ούτε καν για απόσυρση της πρότασης Κανονισμού για το απευθείας εμπόριο, που οδηγεί στην ταϊβανοποίηση του ψευδοκράτους. Περισσότερα, προσεχώς.
