Είναι προφανές ότι το εμβολιαστικό πρόγραμμα οδεύει προς αποτυχια. Και παρόλο που για διάφορους λόγους,που θα προσπαθήσω να αναλύσω στη συνέχεια,έχουμε αποτύχει να πείσουμε τους ενήλικες να εμβολιαστούν, αρχίζουν να ακούγονται φωνές και εισηγήσεις για εμβολιασμό παιδιών.
Οι λόγοι της αποτυχίας να πείσουμε ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού να εμβολιαστεί βαραίνει όλους μας συνολικά σαν κοινωνία,αλλά πρωτίστως αυτούς που καθηκώντως έχουν την ευθύνη να διασφαλίσουν και να προστατεύσουν την υγεία του τόπου, δηλαδή συγκεκριμένα του υπουργείου υγείας και γενικά της κυβέρνησης.
Το αντί εμβολιαστικό κίνημα υπήρχε για αρκετές δεκαετίες. Αλλά ουδέποτε, τουλάχιστον στην Κύπρο, υπερέβαινε το 1-2%του πληθυσμού. Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον 55% του πληθυσμού δεν έχειν λάβει τον πλήρη εμβολιασμό κατά του κορονοϊού .Αρκετοί συμπολίτες που έχουν βάλει την πρώτη δόση, προβληματίζονται αν θα βάλουν την δεύτερη.
Γιατί δεν πείθονται; Γιατί μόλις υπάρξουν χαλαρώσεις συμπεριφερόμαστε σαν να μην έχουμε ζήσει τίποτα τους τελευταίους 15 μήνες;
Γιατί έχουμε μνήμη χρυσόψαρου;
Μήπως να φταίει η επιστημονική συμβουλευτική ομαδα του Υπουργείου Υγείας η οποία έχει απολέσει την αξιοπιστία της στα μάτια σημαντικού ποσοστού του πληθυσμού. Εκτίμηση δική μου είναι ότι η διχογνωμία που ήταν εμφανής καθόλη τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών στους κόλπους της ομάδας ηταν ο κύριος λόγος της μείωσης της αξιοπιστίας ως επίσης ψίθυροι για σύγκρουση συμφερόντων.
Η απουσία έμπειρων και εξειδικευμένων ειδικών σε ένα σοβαρό θέμα επιδημιολογίας συνέτεινε.
Η πολυφωνία στο συγκεκριμένο θέμα δεν ήταν υποβοηθιτική.
Η παρουσία αίφνης πολλών «ειδικών» στο θέμα (το οποίο παραδόξως όλοι αναγνώριζαν ως πρωτόγνωρο και πρωτοφανές), δεν λειτούργησε καταλητικά και αύξησε την δυσπιστία.
Μπορεί να φταίει και η ενίοτε όχι και τόσο υπεύθυνη , επιφανειακή δημοσιογραφία που, κατά περιόδους, υπό την κάλυψη της δήθεν ενημέρωσης , έχει δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα.
Η συστηματική καθημερινή και καθολική «τρομοκρατία» των μέσων, η οποία συνεχιζόταν για μήνες είναι προφανές ότι δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα
Έχει προκαλέσει κόπωση.
Το ανεξάντλητο «πιπίλισμα» των μέσων για θανάτους η σοβαρών επιπτώσεων από την χρήση συγκεκριμένων εμβολίων, έχει δυσχεράνει και έχει εμβολίσει την όλη προσπάθεια.
Η συνεχιζόμενη διά αέρος φιλολογία περί της υπεροχής μιας άλφα ή βήτα τεχνολογίας εμβολίων δεν βοήθησε επικοινωνιακά. Σαν ειδικός παιδίατρος που έχω εμβολιάσει με χιλιάδες δόσεις εμβολίων ουδέποτε υπήρχε θέμα οι γονείς να ρωτούν την προέλευση και την τεχνολογία των εμβολίων των παιδιών τους.
Τα διαδικτυακά κοινωνικά μέσα ενημέρωσης φυσικά είχαν την τιμητική τους και είχαν περισσότερή αρνητική πάρα θετική επίδραση.Εδω προσφερόταν παιδίον λαμπρόν της «υπεύθυνης » δημοσιογραφίας του τόπου να αναδείξει την ωριμότητα και ανωτερότητα της έναντι των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης. Δυστυχώς κατα την γνώμη μου απέτυχε.
Ίσως να φταιουν οι πιθανές κομματικές η άλλες παρεμβάσεις όσον αφορά μέτρα και χαλαρώσεις που διαχρονικά έπρεπε η δεν έπρεπε να εφαρμοστούν.
Η πανδημία και τα θέματα της υγείας έτυχαν κομματικής εκμετάλλευσης. Αντί ο πολιτικός κόσμος να σταθεί ομοψυχία μπροστά στο κοινό εχθρό, χρησιμοποίησαν την πανδημία για κομματικές σκοπιμότητες. Αυτό ήταν διχαστικό,διέφθειρε και υποβίβασε την σοβαρότητα του προβλήματος.
Η ανικανότητα της αστυνομίας να επιβάλει το νόμο και την πειθαρχία σε περιστατικά μαζικής ανυπακοής στα υγειονομικά μέτρα δίνοντας κατ´ επανάληψη ως αστεία δικαιολογία, ότι αν το έπραττε θα χειροτέρευαν τα πράγματα. Αυτή η ανικανότητα της να εκπληρώση την αποστολή της εκεί και όπου χρειαζόταν, την έχει αφοπλίσει τώρα και έχει δημιουργήσει προηγούμενα.
Δεν μπορεί φυσικά να αποποιηθεί από το βάρος της ευθύνης που έχει και η ιατρική κοινότητα η οποία απέτυχε να παρουσιαστεί με ενιαίο μέτωπο με ομοφωνία, με καθαρό λόγο να αντικρούςει και να πείσει.
Τα εμβολιαστικά προγράμματα έχουν σαν κύριο σκοπό πρωτίστως στην στόχευση και προστασία των πιο ευάλωτων ομάδων που θα νοσήσουν, και δευτερευόντως να διασφαλίσουν την λειτουργία και αποτελεσματικοτητα του συστήματος υγείας.
Το ποσοστό επιτυχίας τού εμβολιαστικού προγράμματος έχει φυσικά και την ανάλογη αποτύπωση στην οικονομία του τόπου.
Προσωπικά βρίσκω ότι η ανάγκη εμβολιασμού του παιδιατρικού πληθυσμού αυτή την δεδομένη στιγμή, είναι αχρείαστη.
Τα παιδιά γνωρίζουμε πλέον ότι νοσούν πιο ήπια πιο δύσκολα πιο αραία και μεταφέρουν τον ιό στην κοινότητα πιο δύσκολα. Η θνησιμότητα στην παιδική ηλικία εξαιρετικά μικρή. Η επιβάρυνση στο σύστημα υγείας από τις παιδιατρικές λοιμώξεις κορονοϊού είναι εύκολα διαχειρίσιμη.
Εν αντιθέσει, βλέπουμε στις ηλικιακές ομάδες που αρνούνται τον εμβολιασμό ότι υπάρχει αυξανόμενο ποσοστό νόσησης και εισαγωγών στα νοσοκομεία. 90% των νοσηλειών αφορα ανεμβολίαστους συμπολίτες μας.
Κανένας δεν ισχυρίστηκε ότι το εμβόλιο είναι 100 τοις 100 αποτελεσματικό αλλά σίγουρα,και αυτό είναι εμφανές σε χώρες όπου η εμβολιαστική κάλυψη είναι μεγάλη, ότι οι εισαγωγές στα νοσοκομεία και οι θάνατοι έχουν μειωθεί κατακόρυφα.
Έχουμε να διαχειριστούμε ένα πρωτόγνωρο γεγονός, αλλά αυτή τη στιγμή η μόνη διέξοδος είναι ο καθολικός εμβολιασμός του ενήλικου,οικονομικά και κοινωνικά δραστήριου και του πιο ευάλωτου πληθυσμού.
Τα μέτρα αυτοπροστασίας και οι περιορισμοί έχουν φυσικά το ρόλο τους αν και δυστυχώς μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού δεν τα τηρεί πλέον . Το παράδοξο είναι ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών που αρνούνται να εμβολιαστούν ανήκουν στην ίδια ομάδα που έχουν σταματήσει τα μέτρα αυτοπροστασίας.
Όσο καθυστερεί η αύξηση της εμβολιαστικής κάλυψης όλο και περισσότερο θα γινόμαστε σαν κοινωνία εκτεθειμένη και ευάλωτη σε εισαγόμενες μεταλλάξεις του κορονοϊού.
Η Κύπρος πληθυσμιακά είναι πολύ μικρή για να ανάπτυξη εγχώριες μετάλλαξεις. Οι μεταλλάξεις οι οποίες ενδεχομένως στο μέλλον να προκύψουν δημιουργούνται σε πολυπληθή αστικά κέντρα που η κυκλοφορία και μετάδοση του ιού είναι σημαντικά μεγαλύτερη.Όμως αν και δεν παράγουμε εμείς τις μεταλλάξεις δυστυχώς τις εισάγουμε.
Όσες περισσότερες μεταλλάξεις εισάγουμε τόσο θα απομακρύνονται αυτές από το «πρωτότυπο»του εμβολίου και όσο περισσότεροι οι ανεμβολιαστοι τόσο περισσότερο ευάλωτοι θα είμαστε ξανά στον κορονοϊό.
Δεν θα έχουμε τελειωμό.
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω αμφιβολία όσον αφορά την ασφάλεια των mRNA εμβολίων στην παιδιατρική ηλικία. Διαβάζοντας αρκετά συγγράμματα τις τελευταίες εβδομάδες έχω καταλάβει ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία mRNA θα aποκτηση ολοένα και περισσότερες εφαρμογές σε θέματα υγείας ιδίως στη μάχη κατά του καρκίνου και σε άλλες ασθένειες και τις θεραπείες τους.
Όμως, το θεωρώ άδικο και άτοπο (ίσως και ανήθικο) να επιδιώξουμε να αυξήσουμε τα ποσοστά εμβολιασμού της χώρας μας με το να αρχίσουμε να εμβολιάζουμε παιδιά απλά και μόνο διότι έχουμε αποτύχει να πείσουμε τους ενήλικες.
Η αύξηση του πληθυσμιακού ποσοστού εμβολιασθέντων με την συμπερίληψη των παιδιών δεν θα έχει και την ανάλογη μείωση της επιβάρυνσης στο σύστημα υγείας ούτε της οικονομίας.
Άσε που αν έχουμε αποτύχει να πείσουμε τους ενήλικες μία με τα παιδιά θα αποτύχουμε 10 φορές.
Το θεωρώ δεδομένο ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι κοινωνικά ανεφάρμοστος.
Αρα, αντί να ξοδεύουμε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τα rapid tests θα ηταν χρησιμότερο να συσταθεί μία ομάδα από έμπειρους στα θέματα κορονοϊού , ξένους εμπειρογνώμονες εξειδικευμένους επιδημιολογόυς, ψυχολόγους, επικοινιωλογους να συνεργαστούν με Κύπριους επιστήμονες και σε συνεννόηση με παρόμοιες ομάδες που έχουν ιδρυθεί στο εξωτερικό,να αναλάβει με τη χρήση όλων των μέσων ενημέρωσης,μία καλά προετοιμασμένη και οργανωμένη εκστρατεία διαφώτισης/ενημέρωσης. Με ΜΙΑ φωνή δυνατή καθαρή με ευθύτητα και ειλικρίνεια.
Πρέπει να εξηγήσουμε το πρόβλημα, με στοιχεία και επιχειρήματα, πρέπει να τους πείσουμε για τη λύση.
Όχι με φοβέρες και απειλές.
Δεν έχω το αλάθητο, δεν κρατάω μπάλα κρυστάλλου για να βλέπω το μέλλον, αλλά στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ΣΗΜΕΡΑ η μόνη λύση που προσφέρεται είναι ο εμβολιασμός.
ΣΗΜΕΡΑ.
