ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τα ακαταμάχητα όπλα της αδύναμης Κ.Δ.

Του ΠΕΤΡΟΥ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ

Το Κυπριακό και η λύση του κατέστησαν, κυριολεκτικά και μεταφορικά, μια τρικυμισμένη θάλασσα. Η Τουρκία αλωνίζει σε αυτή και η μικρή Κύπρος θαλασσοδέρνεται, σαν μια μικρή και αδύναμη βάρκα. Η ελληνοκυπριακή πλευρά τονίζει με έμφαση ότι επιδιώκει λύση και ότι αυτή θα εξευρεθεί μόνο με συνομιλίες. Έχει αποδεχτεί τη «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ». Αυτή η λύση ήταν πριν από χρόνια η απαίτηση της Τουρκίας. Η πλευρά μας την έκανε τα τελευταία χρόνια παντιέρα του αγώνα μας και την εμπλούτισε με πολλές παραχωρήσεις του Χριστόφια και του Αναστασιάδη, με τις συμφωνίες τους με τον Ταλάτ και τον Έρογλου. Σε αυτές έχουν κατοχυρωθεί ο συνεταιρισμός δύο κρατών, η διπλή ιθαγένεια, οι δύο κυριαρχίες και οι δύο διεθνείς προσωπικότητες του κράτους. Το πλαίσιο Γκουτέρες, το ευαγγέλιο των ηγεσιών ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ, έχει κατοχυρώσει τους χρήστες ως ιδιοκτήτες, τη μία θετική ψήφο, την εκ περιτροπής προεδρία και άλλες παραχωρήσεις της πλευράς μας. Τώρα η Τουρκία έχει υπαναχωρήσει και ζητάει λύση δύο κρατών με κυριαρχική ισότητα.

Η Κ.Δ. βρίσκεται κάτω από μεγάλη πίεση. Η στρατιωτική υπεροχή της Τουρκίας είναι συντριπτική, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης κανένας δεν πρόκειται να υποστηρίξει την Κ.Δ. Καμιά χώρα δεν θέλει να έρθει σε σύγκρουση με την Τουρκία. Θα την καταδικάσουν μόνο με λεκτικές διατυπώσεις, που η Άγκυρα τις γράφει στα παλιά της τα παπούτσια. Και θα νιώσουν ανακούφιση, επειδή η Κύπρος δεν θα τις ενοχλεί πια, ζητώντας δικαιοσύνη.

Η Κ.Δ. δεν μπορεί να στηριχτεί στο δίκαιό της, ή στο διεθνές δίκαιο που η Τουρκία καταπατά ασύστολα. Τα μεγάλα συμφέροντα επιβάλλουν σε όλες τις χώρες να την ανέχονται και με τη στάση τους της παρέχουν ασυλία. Έτσι ούτε το δίκαιο αποτελεί πλεονέκτημα για την Κ.Δ. Η Τουρκία θέλει λύση δύο κρατών με κυριαρχική ενότητα. Το ένα θα αποτελεί εξάρτημα της πολιτικής της και το άλλο θα το ελέγχει πλήρως. Τελικός στόχος της είναι ο στρατηγικός έλεγχος και η επανάκτηση της Κύπρου. Οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ δεν έχουν κάνει παντιέρα τους μόνο τη λύση της διζωνικής, αλλά και έχουν αναγάγει σε κυρίαρχο στόχο τους να πειστεί ή πιεστεί η Τουρκία να παρακαθήσει σε διάλογο για εξεύρεση λύσης. Μπορεί άραγε να εξευρεθεί λύση με συνομιλίες; Μόνο αν αποδεχτούμε τους τουρκικούς όρους, που περιλαμβάνουν την κυριαρχική ισότητα των δύο κρατών, που θα συνεργάζονται σε μια δικοινοτική, διζωνική (συν)ομοσπονδία. Σε τέτοια περίπτωση, αν ακολουθήσουμε αυτό το μονοπάτι, θα αντιληφθούμε δύο γεγονότα που θα συμβούν. Η Κ.Δ. θα καταργηθεί και θα αντικατασταθεί από τον συνεταιρισμό των δύο κυριάρχων κρατιδίων. Φυσικά, οι θιασώτες της όποιας λύσης θεωρούν ότι η Κ.Δ. δεν θα καταργηθεί, αλλά θα μετεξελιχθεί, εφόσον θα συνεχίσει να είναι ισότιμο μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε. Κούνια που τους κούναγε. Η Τουρκία ξέρει καλά τη δουλειά της. Τι θα γίνει λοιπόν; Στρατιωτικά η Κ.Δ. είναι ανύπαρκτη και δεν μπορεί ούτε στα πιο τρελά της όνειρα να λογαριάζει ότι θα απελευθερώσει την κατεχόμενη περιοχή με στρατιωτικά μέσα. Με τέτοια απόφαση, απλώς θα καταστρέψει οριστικά την Κύπρο.

Το δίκαιό μας δεν μπορούμε να το βρούμε, επειδή ο διεθνής παράγοντας, προεξάρχοντος του γ.γ. του ΟΗΕ, ακούει μόνο την Τουρκία και ανέχεται τον εισβολέα και κατακτητή της Κ.Δ. Η Τουρκία έχει τις πιο παράλογες απαιτήσεις, που ο γ.γ. προσπαθεί να τις προσαρμόσει και να τις καταστήσει συμβατές με το διεθνές δίκαιο. Η Ε.Ε. προκρίνει λύση, όχι με βάση το διεθνές δίκαιο, αλλά λύση που θα την απαλλάξει από το πρόβλημα να βρίσκεται σε συνεχή αντιπαράθεση με την Τουρκία. Ωστόσο, και η Κ.Δ. έχει δύο ακαταμάχητα όπλα, που η Τουρκία και οι υποστηρικτές της αδυνατούν να νικήσουν. Η Κ.Δ. είναι μέλος του ΟΗΕ, που αναγνωρίζει την κυβέρνηση και την κυριαρχία της. Κανένας, μα κανένας δεν μπορεί να την αποαναγνωρίσει. Μόνο η ίδια η Κ.Δ. μπορεί να καταργήσει το κράτος, αν υπογράψει λύση που θα την υποβιβάζει σε κοινότητα, που να διοικεί το ένα κρατίδιο. Αυτή πρέπει να είναι η έπαλξή μας. Σε μια συμφωνία το πρώτο άρθρο πρέπει να αναφέρει ότι «Η Κ.Δ., που ιδρύθηκε το 1960 ως δικοινοτικό κράτος, μετεξελίσσεται σε Δ.Δ.Ο. με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα». Τα επόμενα άρθρα αποτελούν αντικείμενα διαπραγμάτευσης.

Το δεύτερο ακαταμάχητο όπλο μας είναι ότι η Κ.Δ. είναι πλήρες και ισότιμο μέλος της Ε.Ε. Επομένως στις πρόνοιες της λύσης πρέπει να περιληφθούν και να έχουν πλήρη εφαρμογή οι πρόνοιες του ευρωπαϊκού κεκτημένου, που υπερισχύει των νόμων και του συντάγματος. Μπορεί η Κ.Δ. να θέσει αυτούς τους δύο όρους και να ζητήσει από τον ΟΗΕ να ορίσει ομάδα ειδικών συνταγματολόγων να καταρτίσουν το σύνταγμα της μετεξελιγμένης Κ.Δ., λαμβάνοντας υπόψη τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, τη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις συγκλίσεις των συνομιλιών και τις πρόνοιες του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Όλα τα άρθρα του συντάγματος πρέπει να είναι συμβατά με τη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις πρόνοιες του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Αμέσως οι οπαδοί της όποιας λύσης θα πουν ότι η Τουρκία δεν θα αποδεχτεί την πρόταση. Ναι, αλλά θα διασωθεί η Κ.Δ. και θα παραμείνει η παράνομη διχοτόμηση της κατοχής, ενώ η Κ.Δ. θα έχει την ιδιότητα του μέλους της Ε.Ε. Διαφορετικά η λύση θα είναι η νομιμοποίηση της κατοχής, της διχοτόμησης και των αποτελεσμάτων της εισβολής. Νομίζω πως δεν έχουμε επιλογή. Έχουμε όμως ακαταμάχητα όπλα αντίστασης. Εκείνο που μας χρειάζεται είναι αποφασιστικότητα για αντίσταση και διεκδίκηση βιώσιμης λύσης με σωστό περιεχόμενο για ένα κανονικό κράτος.

Προσωπικότητες στην ''Κ'': Τελευταία Ενημέρωση