ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Καιρός να μουντζώσουμε εαυτούς

Της Ελένης Ξένου

Της Ελένης Ξένου

twitter

Δεν ξέρω πόσοι από σας ακούσατε τη φοβερή στιχομυθία on air, του πρώτου σε σταυρούς βουλευτή Ευθύμιου Δίπλαρου και του δημοσιογράφου Μαρίνου Νομικού. Αν δεν το κάνατε ήδη ψάξτε την και ακούστε την! Ο λόγος που σας προτρέπω δεν είναι για να πάρετε θέση κατά πόσο σωστά ο κ. Δίπλαρος απείλησε με αγωγή τον δημοσιογράφο (βεβαίως και όχι) αλλά για να κατανοήσετε το επίπεδο στο οποίο έχει περιέλθει η πολιτική σε αυτή τη χώρα.

Ο κ. Δίπλαρος, να σας το θυμίσω, σε σχόλιό του σε τηλεοπτική εκπομπή είχε πει το εξωφρενικό «Μπράβο στην Προεδρία γιατί εξ αφορμής αυτού του λάθους (εννοούσε την προεδρική χάρη στον παιδεραστή) επιτέλους θα ρυθμίσουμε και αυτό το ζήτημα». Μια φράση εξ ολοκλήρου ακατανόητη και επί της ουσίας αδιανόητη. Και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναλύσω το προφανές. Διότι μόνο σε υποανάπτυκτες χώρες μπορεί να ευσταθεί σαν πολιτικό επιχείρημα η επικρότηση ενός τραγικού λάθους με τον ισχυρισμό ότι έτσι θα ρυθμιστούν οι ανεπάρκειες του συστήματος. Ο κ. Νομικός καυτηρίασε με τον δικό του τρόπο το απαράδεκτο της εν λόγω «τοποθέτησης» για να δεχθεί τελικά την απειλή του βουλευτή για αγωγή εναντίον του. Το θέμα ωστόσο δεν έγκειται στις απειλές του κ. Δίπλαρου, ούτε βέβαια στο αναφαίρετο δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης του δημοσιογράφου. Το θέμα δυστυχώς πάει πολύ πιο βαθειά και από αυτό το βάθος αποκαλύπτεται η τραγική ανικανότητα των «πρωταγωνιστών» της πολιτικής μας σκηνής. Και εδώ κολλάει να αναφέρω και το τελευταίο περιστατικό με τον γενικό εισαγγελέα να δηλώνει (επίσης στον αέρα) πως η αντίδρασή του διαβάζοντας ένα δημοσίευμα που τον έθετε στο στόχαστρο, ήταν να κάνει εμετό (!). Και ευλόγως έρχομαι να διερωτηθώ πόσο απύθμενος είναι τελικά ο πάτος στον οποίο έχει περιέλθει αυτό το κράτος;

Το αντιλαμβανόμαστε πως έχουμε βυθιστεί στον πάτο ή μήπως περιπτώσεις όπως του κ. Δίπλαρου αντικατοπτρίζουν την αβάσταχτη ελαφρότητα του δικού μας συρρικνωμένου τρόπου σκέψης; Τι φταίει και απωλέσαμε (αν την είχαμε ποτέ) την ικανότητά μας να διακρίνουμε τα «νούμερα» από τους σοβαρούς πολιτικούς; Και γιατί όχι μόνο δεν μπορούμε να κάνουμε αυτή την απλή διάκριση αλλά επικροτούμε με την ψήφο μας την επικράτηση των «νούμερων»; Το πρόβλημα δεν είναι το τι είπε ο κ. Δίπλαρος, ο οποίος by the way εξακολουθεί να υπερασπίζεται με σθένος το εξωφρενικό του επιχείρημα σαν σοβαρή πολιτική τοποθέτηση αντί να πάει να κλειστεί σπίτι του και να σιωπήσει τουλάχιστον για μια βδομάδα με την ελπίδα να ξεχαστεί η τεραστίου βεληνεκούς μπαρούφα που εκτόξευσε.

Το πρόβλημα είναι πως αυτός ο κύριος εξελέγη πρώτος σε σταυρούς προτίμησης στην πόλη του και αυτό είναι που επιβάλλεται να μας προβληματίσει. Διότι σε μια κανονική χώρα περιπτώσεις όπως του κ. Δίπλαρου όχι μόνο δεν θα είχαν εκλεγεί βουλευτές (πόσο μάλλον πρώτοι σε σταυρούς προτίμησης) αλλά θα έβλεπαν με τα κιάλια αυτή την πιθανότητα. Στη δική μας χώρα, ωστόσο, όχι μόνο εκλέγονται πανηγυρικά αλλά εμπιστευόμαστε (ελαφρά τη καρδία) στην ανεπαρκή τους κρίση και παιδεία το μέλλον μας. Και αν ήταν μόνο αυτή η περίπτωση να πω ότι πρόκειται για εξαίρεση. Δυστυχώς, όμως, τείνει να γίνει κανόνας. Όταν ο πρώτος σε σταυρούς βουλευτής θεωρεί πως πρέπει να γίνει ένα τραγικό λάθος για να ρυθμιστούν τα κενά του συστήματος, όταν ένας άλλος επίσης «δημοφιλής» βουλευτής αποκαλεί συνάδελφο του «τσουλί» και όταν ένας γενικός εισαγγελέας θεωρεί πολύ λογικό να μας πει ότι έκανε εμετό διαβάζοντας δημοσίευμα που τον στοχοποιούσε, αντί να δώσει μια απάντηση που να αρμόζει στο κύρος του θεσμού, τότε μήπως ήρθε ο καιρός να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να μουντζώσουμε τους εαυτούς μας που επιτρέπουμε με την ψήφο μας σε «ανάξιους» να μας κυβερνούν; Μπας και συνέλθουμε και ρυθμίσουμε (όπως λέει και ο Δίπλαρος)

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Ελένης Ξένου

Ελένη Ξένου: Τελευταία Ενημέρωση

X