Του Ονασαγόρα
Είναι πια φανερό ότι το έργο με το "κρυφτούλι" μεταξύ Προεδρικού και Κεντρικής Τράπεζας που πρωτοανέβηκε με τους Χριστόφια-Ορφανίδη και ταλάνισε τον τόπο, παίζεται τώρα σε δεύτερη εκτέλεση με νέους πρωταγωνιστές.
Ο Νίκαρος, ο οποίος είχε δημόσια υπερηφανευτεί ότι είναι ο μόνος Πρόεδρος που κατάφερε να "διώξει" διοικητή της Κεντρικής, έκανε πίσω στο θέμα της Χρυστάλλας όταν αυτή, ως άλλος Πανίκος Δημητριάδης διαμήνυσε: "Δεν παραιτούμαι".
Άρχισαν ξαφνικά να πέφτουν οι τόνοι και ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος δηλώνει τώρα ότι: "Λανθασμένα εμφανίζεται εικόνα σύγκρουσης μεταξύ Κυβέρνησης και Κεντρικής Τράπεζας και η κυβέρνηση στηρίζει πλήρως την ανεξαρτησία της Κεντρικής Τράπεζας"
Από την άλλη ο ΥΠΟΙΚ δηλώνει τρομαγμένος πως η θεσμική συνεργασία με την Κεντρική Τράπεζα δεν πρέπει να διαταραχθεί ενώ η ίδια η Χρυστάλλα δεν βγάζει λέξη για το θέμα, λες και δεν συνέβη ποτέ. Στην όλη ιστορία πέφτει και μια "πληροφορία" ότι για το όλο θέμα "ενδιαφέρθηκε και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ζητώντας ενημέρωση"...
Ο πολύξερος κύριος Πάμπος υποστηρίζει ότι η επόμενη σκηνή θα περιλαμβάνει έρευνα του Προεδρικού για το θέμα του συμβολαίου, αφού αυτό είναι απαίτηση και της Βουλής. Ως γνωστόν οι έρευνες είναι το πρώτο φάρμακο για κάθε κρίση. Ασχέτος εάν θα αποδειχθούν τελικά απλές ασπιρίνες ή δυνατά αντιβιωτικά...
Το θέμα για την Βουλή δεν φαίνεται πάντως να κλείνει αφού τόσο το ΑΚΕΛ (έμμεσα) όσο και το ΔΗΚΟ (άμεσα) ζητούν την παραίτηση Γιωρκάτζη ενώ και ο Αβέρωφ ζητά από την Διοικήτρια να δώσει εξηγήσεις. Παράλληλα η Επιτροπή Θεσμών της Βουλής επιμένει να εξετάσει το θέμα σε ανοικτές συνεδρίες κάτι που υπόσχεται αν μη τι άλλο, θέαμα.
Από κοινωνιολογικής άποψης πάντως, η όλη ιστορία με την Χρυστάλλα Γιωρκάτζη λειτουργεί αποκαλυπτικά σε πολλαπλά επίπεδα.
Το πιο διασκεδαστικό κείμενο των ημερών για την υπόθεση ήταν αυτό του Διονύση Διονυσίου στον προχθεσινό Πολίτη. Ο διπλοθεσίτης καθηγητής-δημοσιογράφος τα έβαλε με την διαπλοκή των πολιτικών που όπως γράφει όταν "εξανίστανται, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και κόπτονται υπέρ της χρηστής διοίκησης, μάλλον υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Πόσο αξιόπιστοι για παράδειγμα μπορεί να είναι ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος, κάποιοι ηγέτες των υπολοίπων κομμάτων και τα μέλη της επιτροπής Θεσμών όταν ζητούν την παραίτηση της;"
Ο κύριος Πάμπος που διάβασε το άρθρο συμφωνεί ότι όντως η "ντροπή πλέον είναι δυσεύρετο είδος" και διερωτήθηκε πώς μπορεί η ηθική να χωράει στο κρεβάτι του προκρούστη Διονύση, ενός διπλοθεσίτη, τη στιγμή που υπάρχουν τόσοι άνεργοι δημοσιογράφοι. Συνεχίζοντας δε στην ίδια φιλοσοφική διάθεση με τον καθηγητή απορεί πόσα ηθικά θέματα θα βγάλει ακόμη στην επιφάνεια η υπόθεση της κυρίας Χρυστάλλας. Θα γίνει το καθαρτήριο μας;
----------------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
