Του Ονασαγόρα
Αγαπητοί αναγνώστες σήμερα θα σας αποκαλύψω κάποια στοιχεία του βίου μου. Δεν το συνηθίζω. Στα τρία σχεδόν χρόνια που διαβάζετε τη στήλη μου ελάχιστα γνωρίζετε για μένα. Δεν είναι του χαρακτήρα μου να βγάζω τα εσώψυχά μου αλλά σήμερα μου είναι αδύνατο να γράψω κάτι άλλο.
Αιτία είναι ο Κωστάκης ο οποίος με έχει πραγματικά εμπνεύσει αποκαλύπτοντας πως διαθέτει μια τεράστια λίστα 3000 και βάλε, των οποίων διαγράφει τα πρόστιμα.
Από την ώρα που το άκουσα, μετά τις αλληλοκατηγορίες που αντάλλαξε με τον Θεμιστοκλέους, μπήκα σε σκέψεις. Γύρω στα 3000 ερωτήματα τριγυρίζουν στο μυαλό μου χωρίς να βρίσκουν απαντήσεις.
Ποιοι να είναι άραγε στην λίστα του; Πώς θα μπορούσα να μπω και εγώ εκεί μέσα;
Διερωτώμαι: Μήπως στη λίστα βρίσκονται μόνο δικηγόροι και πολιτικοί; Παιδιά πολιτικών; Γκόμενες; Μήπως βρίσκεται η Χρυστάλλα με τον δικό της μεγάλο κατάλογο; (όπως κακεντρεχείς διαδίδουν) Μήπως υπάρχουν βουλευτές και βουλευτίνες, όπως άκουσα να διερωτούνται κάποιοι στη Βουλή; Μήπως βρίσκεται και ο ίδιος ο Κωστάκης και άλλοι αξιότιμοι και αξιόπιστοι θεσμοί και παράγοντες;
Σε μια τέτοια περίπτωση εγώ ο φτωχός δημοσιογράφος δεν θα έχω ποτέ την τύχη να νιώσω την ασφάλεια ότι είμαι μέρος αυτής της λίστας;
Μόνο στη λίστα των αστυνομικών ανακριτών μπορώ να βλέπω γραμμένο το δικό μου όνομα;
Και αν στη λίστα του Κωστάκη βρίσκονται παράγοντες της πολιτικής και οικονομικής ελίτ ποιοι μπορούν να απουσιάζουν;
Μήπως ο Κωστής-Γιαννή; η Μαρικκού που τα Λεύκαρα, ο Γιωρκής που την Τραχυπέδουλα και η Αννεζού που τα Σπήλια; ο Ανδρέας από τον Στρόβολο; Μήπως η Μαρία από την Αγλαντζιά και η Γεωργία από την Αραδίππου;
Θα σας πω μια ιστορία μου:
Θυμάμαι προ μηνών βρισκόμουν στο αυτοκίνητο, ήταν κρύο, έβρεχε και εγώ ήθελα να πάω προς νερού μου. Έκτακτη φυσική ανάγκη και έτρεχα να προλάβω ο άμοιρος! Βρισκόμουν στην Έγκωμη στη γνωστή λεωφόρο με τις κάμερες και έτρεχα προς νερού μου. Τα φλας τους άναβαν το ένα μετά το άλλο. Και εγώ χαμογελούσα, μην βγω και χάλια στις φωτογραφίες!
Παρά τα χαμόγελα και το σφίξιμο μου ήρθε τελικά η λυπητερή. Πλήρωσα ως νομοταγής πολίτης, πιο νομοταγής τα κάνεις πάνω σου, και έσκασα!
Χθες όμως αντιλήφθηκα πως αντί για νομοταγής πολίτης μάλλον είμαι το κορόϊδο της ιστορίας. Ένα από τα πολλά, τα πάρα πολλά κορόιδα, όπως κι εσύ αγαπητέ αναγνώστη, που δεν έτυχε να γνωρίζουμε προσωπικά τον Κωστάκη, που δεν αξιωθήκαμε να φάμε μια πίτα σουβλάκια μαζί του, να πιούμε έναν καφέ, που δεν έχουμε την άνεση να τον πάρουμε ένα τηλέφωνο. Να του πούμε βρε αδελφέ τις προσωπικές μας συνθήκες και να τον παρακαλέσουμε να πάρει το μαγικό του ραβδί και όπως τον Ντάμπλντορ να εξαφανίσει διαμιάς και το δικό μας πρόστιμο. Όπως έκανε και με τον Πόλυ, τη σύζυγό του, τον Θεμιστοκλέους και τους άλλους 2997...
Δεν λέω, ίσως ο Πόλυς να έχει μεγαλύτερες οικονομικές ανάγκες από εμένα. Ίσως ο άνθρωπος να βρίσκεται στην ανεργία, να παίρνει και κανένα ΕΕΕ λόγω ανέχειας και ίσως και τα δικά του δάνεια να είναι κατακόκκινα. Ίσως να τον τρέχει και αυτόν η Τράπεζα στα δικαστήρια για να του πάρει την πρώτη κατοικία του... Δεν γνωρίζω τις προσωπικές συνθήκες του ανθρώπου, τις δυσκολίες και δυσπραγίες του. Είμαι σίγουρος πως ο Κωστάκης γνωρίζει καλύτερα.
Δεν είναι όμως άδικο για μένα; Δεν λέω μόνο για τα χαζά χαμόγελά μου στην κάμερα που δεν μέτρησαν. Ούτε για το γεγονός ότι έτρεξα και πλήρωσα αμέσως το πρόστιμο δανειζόμενος από φίλους και γνωστούς. Εντάξει γεννήθηκα, όπως τόσες χιλιάδες άλλοι άλλωστε, σε μια κατώτερη κάστα και οφείλω να δεχτώ τη μοίρα μου.
Διερωτώμαι όμως, υπάρχει άραγε τρόπος να προσεγγίσω τον Κωστάκη, να τον ικετεύσω εν ανάγκη να μου χαρίσει κάποιο πρόστιμο; Γιατί και οι καιροί είναι δύσκολοι και οι αυξήσεις ανύπαρκτες (σόρι μπος).
Μια φορά σκέφτηκα πραγματικά να το πράξω. Να απευθυνθώ στα φιλάνθρωπα αισθήματα του Κωστάκη και να του ζητήσω (αν υπάρχει τρόπος και δεν θα θεωρηθώ εχθρός της πατρίδας και του κοινού καλού) να μου χαρίσει, στα πλαίσια του νόμου πάντα, ένα πρόστιμο το οποίο πραγματικά αδυνατούσα να πληρώσω. Και ντρεπόμουν ο έρημος να ξαναζητήσω δανεικά από τους φίλους μου. Τον είδα όμως το βράδυ στο δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ να μιλά με τόση σοβαρότητα, με τόση αυστηρότητα και τόση προσήλωση στο Νόμο και τη Τάξη που ένιωσα ράκος. Για να πω την αλήθεια τον φοβήθηκα κιόλας. Αν πήγαινα να του ζητήσω τέτοια χάρη ίσως να μου έδινε και καμιά μπουνιά, σκέφτηκα. Τον άκουσα δε που μας έλεγε έτοιμος να κλάψει "είμαι έντιμος άνθρωπος" και γέμισαν τα μάτια μου. Μόνο αυτά γέμιζαν όμως. Το πορτοφόλι μου μονίμως άδειαζε. Έκανα όπως κάθε φορά την καρδιά μου πέτρα και πήγα και το πλήρωσα κι αυτό. Πιστός στο παράδειγμα του Κωστάκη.
Τώρα να σας πω την αλήθεια σκέφτομαι να του γράψω ένα γράμμα, από μακριά, χωρίς να τον βλέπω. Να τον ρωτήσω με ποια κριτήρια αποφασίζει να απλώσει το μαγικό του ραβδί σε κάποια πρόστιμα.
Το κάνει μόνο για όσους βρίσκονται σε άθλια οικονομική και κοινωνική κατάσταση;
Μπορεί, ας πούμε, εγώ που έχω ακόμα να πληρώνω για βενζίνη (γι' αυτό άλλωστε μου βγάζουν φωτογραφίες οι κάμερες της Έγκωμης) αλλά αδυνατώ να πληρώσω όλα τα άλλα μου έξοδα, να τύχω της μεγαλοψυχίας του;
Το ότι είμαι χωρισμένος και η φίλη μου με προειδοποίησε πως αν δεν έχω αρκετά για να πληρώσω το ενοίκιο θα με εγκαταλείψει και αυτή, θα μετρήσει;
Το ότι δεν διαβάζω Πολίτη και αρκετές φορές με εκνευρίζει ο Νίκαρος ενώ δεν είχα καμιά σχέση με τον Ρίκο, ίσως μου προσθέσει πόντους;
Μπήκα στην ιστοσελίδα της Νομικής Υπηρεσίας αλλά δεν βρήκα τα κριτήρια της μεγαλοψυχίας του Κωστάκη. Δεν ξέρω αν υπάρχουν κάπου καταγραμμένα. Τα ψάχνω ακόμα. Εύχομαι μόνο να εμπίπτω και εγώ σε αυτά. Αν μη τι άλλο θα είναι η μοναδική μου ευκαιρία να νιώσω πως σε αυτό τον τόπο έχω κάτι κοινό με τον Πόλυ. Ότι έστω και έτσι μπορεί να ασχοληθεί μαζί μου ο Κωστάκης, έστω και για μια απόρριψη, μια διαγραφή.
