Άρωμα γυναίκας στη Βουλή

«Εν μιτσιά αλλά εν ροτσού» η Αννίτα Δημητρίου, έλεγε πριν από μερικές ημέρες στον καφενέ, άνθρωπος με μεγάλη πείρα, σε διευθυντικές θέσεις στη δημόσια υπηρεσία. Η νέα πρόεδρος της Βουλής, είναι μόλις 36 ετών, είναι ίσως η μικρότερη σε ηλικία στην Ευρώπη, αλλά σίγουρα από τις μικρότερες. Ωστόσο, η Αννίτα Δημητρίου δεν είναι μόνο «speaker»δεν συντονίζει μόνο τη Βουλή, όπως στις άλλες χώρες, αλλά ελέω συντάγματος του 1960, έχει συχνά πυκνά και εκτελεστικές εξουσίες, δηλαδή αναπληρώνει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά την απουσία του.

Η κουβέντα του καφενέ συνεχίστηκε με σχόλια του τύπου, «άρωμα γυναίκας» στη Βουλή και με την κοινή διαπίστωση ότι τα καταφέρνει περίφημα. Η εκλογή - έκπληξη στην Προεδρία της Βουλής, κάτι το οποίο κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πριν από μερικούς μήνες, με πρωταγωνιστή την «αλεπού εξ Αργάκας» τον Αβέρωφ Νεοφύτου, έφερε ένα νέο αέρα, εντός και εκτός κοινοβουλίου. Με τη νεανική της ορμή, είναι αεικίνητη και τιμά με το αξίωμα και την παρουσία της, ένα σωρό εκδηλώσεις, αφού είναι ιδιαιτέρως δημοφιλής.Ιδιαίτερη αναφορά στην κουβέντα έγινε και στο «πόθεν έσχες» της προέδρου της Βουλής, το οποίο είναι μια πολύ φυσιολογική καταγραφή των περιουσιακών στοιχείων ενός νέου ζευγαριού, σε αντίθεση με το «πόθεν έσχες» πολλών άλλων αξιωματούχων, τα οποία δημιουργούσαν πολλά ερωτηματικά.

Στην παρέα και γυναίκα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα κοινά. Άρχισε και αυτή να «χουμίζει» την Αννίτα Δημητρίου, πρακτική ιδιαιτέρως δύσκολη ανάμεσα σε γυναίκες. Έδειξε ότι έχει τσαγανό, αφού ήδη αντιμετώπισε με επιτυχία πολλές προκλήσεις και παγίδες, με τελευταία την σύγκρουση μεταξύ Αντρέα Θεμιστοκλέους και Έφης Ξάνθου. Θέτει τους νόμους και τους κανονισμούς της Βουλής, πάνω από προσωπικές συμπάθειες και φαίνεται ότι άρχισε ήδη να «στεγνώνει» την ψυχή της, κατά τη ρήση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, για να πετύχει στο υψηλό της έργο. Με σκωπτικό σχόλιο παρενέβη άντρας της παρέας, ο οποίος έλεγε ότι μάλλον τη φοβούνται, αφού οι γυναίκες είναι πολύ πιο σκληρές σε σχέση με τους άντρες, κατά την άσκηση εξουσίας.

Στην παρέα και τεχνοκράτης, με συχνή παρουσία στη Βουλή, ο οποίος έκανε ιδιαίτερη μνεία στο γεγονός ότι επέλεξε ικανότητες γυναίκες, για να στελεχώσουν τη διευθυντική ομάδα της Βουλής. Γυναίκες με πείρα και με γνώσεις, στον δύσκολο τρόπο λειτουργίας του κοινοβουλίου και μάλιστα με πολιτικό κριτήριο. Είναι τυχερή η Αννίτα, έλεγε, γιατί έχει δίπλα της, άτομα τα οποία αποτελούν ισχυρότατη ασπίδα προστασίας, στα «παιχνίδια» της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά και τα «καμώματα» των δημοσίων υπαλλήλων, ακόμη και των σκληρά εργαζομένων στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Απομένει η επιλογή του εκπροσώπου Τύπου, για να συμπληρωθεί η ομάδα.

Η αυτονομημένη πλέον Βουλή των Αντιπροσώπων αποτελεί από μόνη της μια μικρή ξεχωριστή δημόσια υπηρεσία, με τις παθογένειες αλλά και τις προκλήσεις του Δημοσίου. Η νέα πρόεδρος της Βουλής θα κριθεί και από πολλές άλλες αλλαγές, οι οποίες πρέπει να γίνουν. Το μεγαλύτερο στοίχημα, σίγουρα θα είναι η αντιμετώπιση του «ραχάτι» και του «κρύψε να περάσουμε», μια νοοτροπία η οποία ξεκινά από την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, με τα ρουσφέτια και τους κουμπάρους και η οποία συνεχίζεται «εξασθενημένη» μεν, μέχρι και σήμερα.

Η Αννίτα Δημητρίου θα πρέπει να ανεβάσει τον πήχη της αξιοπιστίας του Κοινοβουλίου και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την αυστηρή τήρηση του κανονισμού του σώματος. Καθοριστικό σημείο αποτελεί η μείωση του χρόνου ομιλιών των βουλευτών, καθώς και του χρόνου τον οποίο συνεδριάζουν οι κοινοβουλευτικές επιτροπές. Η πολυλογία και οι ατέλειωτες συζητήσεις, κατά κανόνα εκθέτουν τους βουλευτές και σίγουρα λειτουργούν ανασταλτικά στην λειτουργία του κράτους. Ο διάλογος και ο προβληματισμός είναι επιβεβλημένος, αλλά δεν πρέπει η Βουλή να αναλαμβάνει ρόλο διαμεσολαβητή, ανάμεσα στα διάφορα μικροσυμφέροντα.

Καλό θα είναι η νέα πρόεδρος της Βουλής να ανοίξει νέους δρόμους για παρεμβάσεις του κοινοβουλίου στην κοινωνία, αλλά σε επίπεδο αριστείας. Για παράδειγμα, μπορεί να εγκαθιδρύσει ένα σοβαρό ίδρυμα πολιτισμού και κοινοβουλευτισμού, όπως υπάρχει στην Βουλή των Ελλήνων και σχεδόν σε όλα τα κοινοβούλια του κόσμου. Οι πνευματικοί ταγοί του τόπου, οι άριστοι των αρίστων, τα πανεπιστήμια της Κύπρου, να μπορούν να διενεργούνμελέτες στηριζόμενες στα αρχεία και τα έγγραφα της Βουλής. Με άλλα λόγια, οι αλήθειες της ιστορίας, να αποτελούν οδοδείκτες για τις αποφάσεις των σημερινών ταγών.Καλό είναι να αξιολογηθεί και ο θεσμός των παράλληλων Βουλών, ο οποίος μάλλον δεν φαίνεται να αποτελεί αναγκαιότητα για τον τόπο.Η Αννίτα Δημητρίου και όλοι οι άριστοι νέοι, έχουν σήμερα «πεδίον δόξης λαμπρόν» για να ενεργήσουν.