Να βάλω ένα χρονοδιάγραμμα καταρχήν:
Μέχρι τα επόμενα αποτελέσματα των Παγκυπρίων εξετάσεων θα είμαι υπέρ των διαμαρτυριών των μαθητών και των δασκάλων. Μετά που θα τρέχουμε να φωνάζουμε όλοι για το ότι πάτωσαν οι μαθητές, δεν θα είμαι υπέρ τους.
Μέχρι την επόμενη συγκριτική μελέτη της ΕΕ για το εκπαιδευτικό επίπεδο των χωρών μελών και την αναλογία κόστους αποτελέσματος, θα είμαι με τους μαθητές και τους δασκάλους. Μετά την έκδοση αυτής που θα μας δείχνει και πάλι στον πάτο του βαρελιού, δεν θα είμαι.
Οπότε κάλλιστα το χρονοδιάγραμμα που έθεσα είναι ευθύς εξαρχής άκυρο. Δεν θα πω σε κανέναν μαθητή ή δάσκαλο ή δημοσιογράφο ή μέλος οποιαδήποτε άλλης κοινωνικής τάξης να μην διαμαρτύρεται. Φευ! Θα αποφύγω όμως και το ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί. Εγώ θα βάλω λίγο κάτω το σχοινί που έχουμε περάσει όλοι μας στο λαιμό της παιδείας.
Εκ του αποτελέσματος
Κάθε φορά που προκύπτουν αποτελέσματα Παγκυπρίων, σείεται το Παγκύπριο. Για το 2018 πτωτική πορεία σημείωσαν οι βαθμολογίες σε 19 από τα 25 μαθήματα. Από αυτά, τα 12 κάτω από τη βάση (=10) με άριστα το 20 και 4(!) μόλις που ξεπέρασαν για μερικά μόρια το 10. Συγνώμη αλλά αυτό δεν είναι αποτελέσματα εξετάσεων. Αυτό είναι λαίλαπα. Να πάμε και στην τελευταία συγκριτική μελέτη της ΕΕ; Για να δούμε το κόστος σε σύγκριση με το αποτέλεσμα. Στο 6% του ΑΕΠ το 2016, οι δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση στην Κύπρο, πολύ υψηλότερες από τον μέσο όρο της ΕΕ κατά 4,7%. Υπολογιζόμενη ως ποσοστό των συνολικών δημόσιων δαπανών, η Κύπρος δαπάνησε το 15,6% για την εκπαίδευση το 2016, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα της ΕΕ. Η μεταβολή σε πραγματικούς όρους ήταν 2,7 εκατοστιαίες μονάδες από το 2015 (10/2018).
Τις πταίει;
Τι εννοείτε τι φταίει; Αφού δίνουμε λεφτά, γιατί δεν λύνονται τα προβλήματα; Ε; Δεν βρήκαμε το τι φταίει κατά τις ημέρες κρίσης με τους εκπαιδευτικούς; Δεν έτρεχε μέχρι και ο ΥΠΕΞ να κανονίζει συναντήσεις για να μάθουμε τι φταίει, μέσα στη νύχτα με τους παντοδύναμους; Και τελικά γιατί διαμαρτύρονταν; Δεν έβγαιναν εκπαιδευτικοί με χυδαίο τρόπο στα κοινωνικά δίκτυα απαντώντας σε μέλη της κυβέρνησης ή συναδέλφους με τους οποίους δεν συμφωνούσαν; Τουλάχιστον οι μαθητές φέρθηκαν κόσμια...
Το πρόβλημα δεν ειναι πέριξ καμίας διαμαρτυρίας. Το πρόβλημα είναι η κοντόφθαλμη αντίδραση που υπαγορεύει η έλλειψη οράματος και πραγμάτωσης αυτού για την παιδεία. Το πρόβλημα έρχεται άμεσα στην απάντηση της ερώτησης, μετά την πορεία τι; Μετά, τίποτα. Πολλές προτάσεις, ένας διάλογος τεχνικός χωρίς αρχή μέση και τέλος, όλοι ν' αντιδρούν για το άμεσο και να χάνουν τη μεγάλη εικόνα.
Τι δεν φταίει...
Δεν μπορεί λοιπόν από τη μια να θέλουμε να καταστούμε εκπαιδευτικό κέντρο και από την άλλη να μην μπορούμε να βάλουμε σε ράγες το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης. Η κρίση στην παιδεία τράβηξε επί μακρόν και δεν φαίνεται να υπάρχει κατάληξη εύκολα. Επιβεβαιώνει όμως το γιατί τελικά και η κοινωνία ξέχασε γιατί διαμαρτύρονταν οι δάσκαλοι και οι μαθητές, ίσως οι μισοί, να ήξεραν γιατί διαμαρτύρονταν σήμερα.
Η απάντηση στο τι φταίει δεν είναι η έλλειψη πολιτικής αλλά η έλλειψη βούλησης για διάλογο που ξεψυχά μπροστά στον ετσιθελισμό. Η απάντηση στο τι φταίει δεν αφορά την έλλειψη εξυπνάδας των μαθητών αλλά την έλλειψη αγάπης για το μετερίζι των γραμμάτων των γονιών. Η έλλειψη δεν είναι στη διαφωνία αλλά στην πραγμάτωση κοινού οράματος. Η έλλειψη δεν είναι στην εκπαίδευση αλλά στην παιδεία που το σκάει από το παράθυρο οπισθοδρομικών σχολείων και τακτικών παπαγαλίας την εποχή της HTML. Θέλουμε να επενδύσουμε στην παιδεία, στα μυαλά μας, αλλά μας ανησυχεί περισσότερο η επένδυση στην τράπεζα. Κι αν κάποτε ήταν εγγύηση η επένδυση στην τελευταία, η παιδεία τι είναι;
Δεν φταίνε τα γράμματα, φταίνε τα λόγια που είναι κενά περιεχομένου και καταλήγουμε όλοι να δείχνουμε κράζοντας το πρόβλημα αλλά να μην συμμεριζόμαστε συνετές λύσεις. Δεν είναι δρόμος ανοιχτός αυτός που έχει η παιδεία μας και ο τρόπος σκέψης γύρω από αυτή. Είναι ένας μαζοχιστικός μονόδρομος πάνω στο τέλους του οποίου σκάμε διαρκώς με όχημα τα κάτω από τη βάση μαθήματα στις εξετάσεις. Ξανά και ξανά και ξανά. Ίσως μέχρι εκεί να μπορούμε. Ίσως και όχι...
Μέχρι να γίνει μια πορεία για την ποιότητα και το επίπεδο της Παιδείας, θα λέω πως μέχρι εκεί μπορούμε...
