Της Ελένης Ξένου
Απόλυτα λογικό να μας έχουν γίνει τα νεύρα κουρέλια με την κατάσταση που ζούμε και στην οποία δεν βοηθά το ξεσαλωμένο –από κάθε άποψη– πολιτικό σκηνικό. Καθόλου λογικό, όμως, να φτάνουμε στο σημείο να στοχοποιούμε ακόμα κι αυτούς–τους ομολογουμένως ελάχιστους–που θα έπρεπε να στηρίζουμε. Ο λόγος για τη Στέλλα Κυριακίδου την οποία αυτές τις μέρες βλέπουμε να μπαίνει στο στόχαστρο, την ίδια ώρα που η πρόεδρος της Ε.Ε. την ευχαριστεί που «έχει κάνει τα αδύνατα δυνατά παραμένοντας ψύχραιμη προκειμένου να βρίσκει λύσεις». Και σε αυτό συμφωνούν όλοι οι Επίτροποι της Ε.Ε., ενώ οι σοβαρές (υπογραμμίστε το σοβαρές) εφημερίδες της Ευρώπης της αποδίδουν τα εύσημα. Εμείς όμως, αγνοώντας όλα αυτά ή ηθελημένα προσπερνώντας τα, προτιμούμε να τη ρίξουμε στο τσουβάλι της τοπικής αντιπολιτευτικής αντιπαράθεσης, αδυνατώντας να εκτιμήσουμε πως ανέκαθεν αυτή η γυναίκα διατηρούσε άλλη πολιτική ποιότητα από εκείνη που περιφέρουν σήμερα οι πολιτικοί μας. Και αυτή την ποιότητα την έχουν ήδη αναγνωρίσει στην Ευρώπη, αλλά εμείς προφανώς τον χαβά μας.
Η Στέλλα Κυριακίδου βρέθηκε αντιμέτωπη με μια πρωτόγνωρη, όχι μόνο για την ίδια αλλά για ολόκληρο τον πλανήτη, πανδημία. Και κατάφερε να τη διαχειριστεί και να πάρει τα αντίστοιχα ρίσκα, πετυχαίνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρώπης μια πρωτοφανή συνεργασία των κρατών μελών σε θέματα υγείας. Και αυτό δεν ήταν το προβλεπτό, αντιθέτως, το προβλεπτό ήταν να λειτουργήσει η Ε.Ε. ως Ευρώπη δύο ταχυτήτων πράγμα που θα σήμαινε, όπως είπε και ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς, «τα μικρότερα και μεσαία κράτη μέλη να μην μπορούν να προμηθευτούν επαρκείς ποσότητες εμβολίων στην τιμή που τα παρείχε η Ευρώπη και τα μεγάλα να απορροφήσουν τα περισσότερα εμβόλια». Με απλά λόγια εμείς χωρίς αυτή την πρωτοφανή συνεργασία και με δεδομένη την πολιτική ανεπάρκεια των εδώ διαχειριστών μας, θα βλέπαμε εμβόλιο δεν ξέρω κι εγώ πότε. Να θυμηθούμε πως τα εμβόλια δεν ήταν καθόλου δεδομένα έξι μήνες πριν.
Και όμως η κ. Κυριακίδου πήρε το ρίσκο και διαπραγματεύτηκε με τις φαρμακευτικές εταιρείες για να φτάσει σε συμφωνία, κάτι που οι αρχηγοί των κρατών μελών δεν ήταν διατεθειμένοι να πράξουν γι’αυτό και προτίμησαν να αφήσουν τις σκληρές αυτές διαπραγματεύσεις αλλά και την ανάληψη του ρίσκου στην Επιτροπή. Τις συμφωνίες με τις φαρμακευτικές τις πέτυχε με την επιμονή της η κ. Κυριακίδου και τις υπέγραψε εκ μέρους των κρατών μελών.
Τα δε κράτη μέλη συμμετείχαν με εκπρόσωπό τους σε όλη τη διαδικασία και γνώριζαν όλα τα στάδια. Και είναι τα κράτη μέλη που αποφάσιζαν τον αριθμό των εμβολίων που ήθελαν από κάθε εταιρεία και όχι η Επίτροπος. Η Κύπρος –όπως και άλλοι– προτίμησε να επενδύσει περισσότερο στην AstraZeneca, της οποίας όμως το εμβόλιο δεν πληροί ακόμα τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές και δεν πρόκειται να πάρει άδεια, αν δεν διαβεβαιωθεί ο ΕΜΑ (ανεξάρτητος Οργανισμός Φαρμάκων που υπάγεται στην Επίτροπο) ότι είναι ασφαλές. Σε ό,τι αφορά τη γενικότερη καθυστέρηση αυτή οφείλεται στην παραγωγική δυνατότητα των εργοστασίων και όχι στην Επίτροπο, η οποία προβαίνει καθημερινά σε επαφές ώστε να δοθεί άδεια και σε άλλα εργοστάσια να παραγάγουν το εμβόλιο.
Σημειώστε πως αν η κ. Κυριακίδου δεν έχαιρε εκτίμησης στην Ε.Ε. δεν θα ήταν καθόλου απλό να ανεβάσουμε το σύνολο των παραγγελιών μας από την Pfizer σε 957.000 δόσεις. Όταν ξέσπασε η πανδημία η πρώτη αντίδραση ορισμένων κρατών μελών ήταν να φροντίσουν μόνο τον εαυτό τους. Και είναι μέσα από την επιμονή ορισμένων ανθρώπων, ανάμεσα τους και η δική μας Επίτροπος, που εργάστηκαν ώστε να συνενωθούν οι δυνάμεις, γεγονός που αναμφισβήτητα εμάς μας ευνοούσε. Άρα ας μην προτρέχουμε σε εύκολες στοχοποιήσεις, διότι ακόμα κι αν έγιναν κάποια λάθη σε ευρωπαϊκό επίπεδο στη διαχείριση της πρωτοφανούς αυτής κρίσης, δεν είναι ικανά να αναιρέσουν τα όσα πέτυχε η Επίτροπος προς όφελός μας.
